Aradan çok zaman geçmez bebek 28. haftasındadır.Nur tekrardan rahatsızlanır hastaneye gider NTS cihazına bağlandığında bebeğin kalp atışlarının azaldığı söylenir ve bölge hastanesine gönderilir.
Apartopar tam kapsamlı bir hastaneye gider tüm tetkikler yapılır fakat doktorlar riski göze alamadıkları için başka bir hastaneye gönderirler.Nur hem çok tedirgin hemde bebek için çok korkuyor .
Anlıyor ki anne olmak böyle birşey bir iğneden korkan nur şimdi biran önce ameliyat olup bebeğini kurtarmaanın derdinde insan anne olunca gözü hiç bir şey görmüyormuş .
Gittikleri hastanede tekrar tetkikler yapılır fakat erken doğum olduğu için küvez gereklidir boş küvez bulamamışlardır..Doktorlar bir gün daha beklemesi gerektiğini söyler ve eşi gelir o sırada pek ilgilenmez akşam kalmak için bir akraba evine gider orada saz çalıp ,türküler söyler, sabaha kadar NST ye gidip gelmiştir nur annesi onu hiç yanlız bırakmamış hep destek olmuş moral vermiştir.Bir nebzede olsa nurun annesini yanında görmesi içini rahatlatmıştır.
İlk önce doğumhaneye ardından bebeğin durumu çok kötüleştiği için ameliyat haneye götürmüştür .Nur,un aklında tek birşey var ben ölürsem bebek ne olur kimse bakmaz .
Bir not bırakmak ister eşine sonra düşünür sen bir notu bile hak etmiyorsun sana tek söyleyeceğim şey hakkım sana ve ötekilerine haram olsun.
Tekerlekli sandayle ile ameliyathaneye giderken annesinin ağladığını görür ve ağlar.
Eşini göremez zaten ne zaman vardı ki ?
Etrafında halası,kuzeni,annesi varmış içinden bir elveda etmek geliyor diye söylenmiş.
Ameliyat başlar nur bir anda ağlama sesi ile hem güler hemde ağlar
-Doktor hanım ;ağlaması iyi birşey mi diye sorar?
-Çok iyi birşey der ve bebeği sever hemen küveze konulup yoğun bakıma alınır bebek.
Nur ameliyattan çıkar durumu iyidir fakat eksik olan birşey vardır bebeği .
