STEPHANIE's POV
Simula nong nagsorry sa akin si Jeron di ko na siya pinapansin, although nasisita ng mga kaibigan ko ang pagtitig niya sa akin. Hindi ba niya alam na nakakairita ang ginagawa niya. Nasa room kami naghihintay ng teacher.
Kanina pa ako nagpipigil na wag lumingon pero parang nakakapanindig balahibo ang mga titig niya.
"Hey! what's your problem?"-sita ko. Agad siyang nag- iwas ng tingin at umiling.
"Spill it out Jeron! nakakairita kasi ang pagtitig mo sa likod ko "
"Uhmm, kwan kasi.. ano kasi.. "-Jeron.
"Ano nga?! puro ka kasi "-inis kung sambit.
"Namimiss kana daw ni Jaerine pinapatanong niya kung pwede ka daw bumisita sa bahay "-sabi niya.
"Sure "
"O-0 pumayag kana.. agad?!"-nagtatakang tanong niya.
"Oo miss ko na kasi siya "
"Eh ako di mo na miss ? "-Jeron
"Ano ka mo?"-mahina kasi pagkakasabi kaya diko nagets
"Nevermind... so, sabay na tayo umuwi?"
"Sure "
"Ahem! bakit kayo sabay uuwi? "-Reggie.
"People change bestfriend "-nakangiti kung sambit .Tumango nalang siya.
REGGIE's POV
May klase kami ngayon sa values and we're talking about value.
"Ok class kung may mahalagang bagay na importante sa atin anong klaseng pagpapahalaga ang dapat gawin?"-Ma'am Carima
"Dapat mong ingatan"-Anthony.
"Minsan naman para di masira ayaw mong ipahawak sa iba"-Myrene.
"Higit sa lahat kahit maluma di mo itatapon o papalitan dahil nga may value ito para sayo"-Jessa .
"Ok very good. How about pagdating sa tao? Syempre may mga taong malapit at mahalaga sa inyo na ayaw niyong mawala pano mo sila papahalagahan?"-Ma'am Carima.
"Kailangan mong iparamdam sa kanila na may halaga sila para sayo.Kasi kapag hindi mo ito ipinaramdam wag ka ng magulat kung bigla nalang silang mawala ng walang paalam-cause people change "-Ceyana.
"Who goat! "-sigaw ni Soren na agarang binatukan ni Dairel.
"Hahahaha "-Class.
"Ok that's enough..Thank you Ceyana.. "-Ma'am Carima.
Ok bakit ba People Change ang word of the day ko? -_-
After ng class namin sinundan ko agad si Ceyana papuntang locker room niya.
"Ceyana! Can we talk? "-she just ignored me ni hindi man lang lumingon at diretsyo lang siya sa may locker niya.
"Please! "-pero wala talaga parang walang naririnig at inilagay niya ang mga books niya sa loob.
"Ceyana I want to talk to you right now! "-sa sobrang inis ko napalakas ang boses ko.
*blaaag*(sound effect ng pagsara niya sa locker niya )
"Ano bang paguusapan natin?! Pwede pakibilisan hectic ang schedule ko "-seryoso niyang sambit.
"Gusto kung magsorry sa nasabi ko sayo kahapon.. I didn't meant it "-explain ko.
"Oh! Yong kahapon ba syempre naman you didn't meant it "-sarcastic niyang sambit.
"Listen! I know I hurt you and I'm sorry alam ko namang hindi ka flirt sinabi ko lang yon para dumistansiya ka diko intensyon na saktan ka. And I'm so stupid when I told you that yesterday. Can you forgive me? "
"Distance pala ang gusto mo eh.. di lumayo kana sa akin.. tabi nga! "-hindi ko alam pero nong sumigaw siya automatic na gumalaw ang mga paa ko at tumabi.Hindi ako makagalaw sa pwesto ko para sundan siya. I was.. I was like a statue standing there alone. Why does people need to change?
BINABASA MO ANG
When we fall in Love
Novela JuvenilMay mga masasamang salita na di dapat i-aaply sa totoong buhay..At mga pangyayari na di dapat tularan..Dahil sadyang magulo at Loka-Loka ang Author :)).. May mga lugar dito na gawa gawa lang kaya sana inyong maintindihan syempre with fictional char...
