AIREL's POV
Hai sa mga readers I'm Airel(I- rel)
mommy ni Dairel.Nakatanggap na naman ng balita ang daddy niya kung ano iyon hindi ko alam kaya hinihintay pa naming makauwi si Dairel.
"Sir, Ma'am andito na po si Dairel"-sabi ng katulong namin.
"Salamat manang "
"Hai mom"-kiniss niya ako sa pisngi at umakyat na.
"Dairel andito ang daddy mo di mo manlang ba siya kakamustahin"-sambit.
"Oh andiyan pala kayo hai "-sambit niya at humakbang ulit.
"Dairel bumaba ka mag- usap tayo!"-sigaw ng Daddy niya.Sinunod naman niya ito.
"Ano na naman bang kalokohan ang naisip mo at sinabi mong mahirap ka ha?!"-Dexter.
"Anong mahirap ha? "-nagtataka kung tanong.
"Itong anak mo kilala sa school niya bilang mahirap "-Dexter.
"Totoo ba yon Dairel? "
"Yes mom pero hindi ko sinabing mahirap ako sila lang ang nag- assume"-Dairel.
"Ano itong nalalaman ko na inaaway mo daw sa school ang anak ni Mr. Sawyer"
"Who? one of the triple A??Ah si Allison,Sawyer pala family name niya"-Dairel.
"So totoo nga puro nalang kahihiyan ang dinadala mo sa pamilyang ito. Ano bang problema mo nakalimutan mo na bang dala mo ang apelyedo ko di kana nahiya. Maging perfect ka naman and I want you to be the top of your class hindi yong puro ka kabulastugan.At anong dahilan at hindi ka umuwi ng bahay? "-Dexter.
"Kung ano man ang gusto mong paniwalaan wala akong pakiaalam at diyan ka naman magaling eh to be perfect gusto mo ako parati nangunguna kahit konti ba nagkaroon ka ng pakialam sa mga gusto at ayaw ko wala diba gusto mo ikaw parati ang nasusunod sa pamilyang ito masyado kang ma pride"-Dairel
(Pak)
"Dexter!"-agad kung nilapitan si Dairel.
"Matuto kang rumespeto kung hindi di lang sampal ang matitikman mo"-Dexter.
"Pano kita rerespetuhin kung sarili mong anak di mo kayang respetuhin isa pa dika karespe-respeto.Gusto mong maging perfect para sa ibang tao pero ang pagiging ama mo di mo magampanan ng maayos kaya wag kang magtaka kung isang araw di kita kilalanin bilang daddy ko "-Dairel.
"Dairel!bumalik ka dito!!dipa tayo tapos mag- usap!!Tingnan mo nga yang anak natin lumalaking bastos"-Dexter.
"Pinalaki natin siya ng tama di ako nagkulang sa kaniya"-sambit ko.
"What do you mean? "-Dexter.
"Kita mo nga maski ikaw di mo alam.Tama naman siya di mo kayang gampanan ng maayos ang pagiging ama kapag may mali siya lagi mo siyang sinisigawan,sinasaktan ni minsan ba nakinig ka o naniwala man lang sa explanasyon niya? di ba hindi! kaya wag kang magtaka kung bakit malayo ang loob ng anak mo sayo "-sambit ko.
"Ibinibigay ko naman lahat ng kailangan niya kulang pa ba yon?"-Dexter.
"Hindi luho ang kailangan niya daddy ang gusto niya.Asan ka nong may sakit siya out of town, eh nong graduation niya nasa ibang bansa"
"Important meeting yon"-Dexter "Nong birthday niya ay busy ka pala sa work mo"
"Para iyon sa pag expand ng company kaya di ako nakapunta nagpadala naman ako ng regalo"-Dexter.
"Kahit naman isa sa important occasion di ka nakapunta lagi ka nalang busy.Di na ako magtataka kung pati favorite color ng anak mo hindi mo alam"
"Syempre pink babae siya "-Dexter
"Blue ang favorite niya,di ba halata sa kulay ng pinto ng kwarto niya.Alam mo Dexter wala kang alam tungkol sa anak mo baka hindi mo na nga talaga kilala ang anak natin"-iniwan ko na siya sa sala at pumunta sa kwarto ni Dairel.
DAIREL's POV
Sino ba siya sa akala niya Daddy ko lang naman siya wala siyang karapatan para diktahan ako sa mga gusto ko.
"Dairel can I come in?"-mahaba habang usapan na naman ito.
"Yes Mom"
"Hey are you crying baby? "
"Mom I'm not a baby anymore.And I'm not crying "-Depensa ko.
"Eh ano yan inulan ka dito "-Mommy Airel.
"Mommy naman kasi *sob*"-naiyak na tuloy ako.
"Sssh tama na masakit pa ba?"
"Nope sanay na ako"
"Ikaw naman kasi Daddy mo yon dapat nerespeto mo parin siya "
"Mom nagtimpi ako lahat kinimkim ko but I can take it anymore sarili niyang anak di niya paniwalaan mas pinaniwalaan pa niya yang Sawyer nayan"-sambit ko at umiiyak parin.
"Pano kaba talaga naging mahirap? "
"It was a misunderstanding and nag- assume lang sila at mas ginusto kung ganon ang pagkakakilanlan nila sa akin.In that way makakakilala ako ng mga kaibigan yong totoo hindi yong mga plastic"
"Pagpasensiyahan mo na ang Daddy mo pagod lang yon sa trabaho"
"Yon naman parati ang sinasabi mo Mommy intindihin pagpasensiyahan lahat naman yon ginawa ko pero nag overload na ako eh. Bakit ganon para sa kaniya wala akong kwenta, he's not even proud of me at sa achievements ko pano pa ako magpupursige kung para sa kaniya lahat ng ginagawa ko walang silbi.Asan siya nong kailangan ko siya dumating ba siya hindi di ba?!Kahit anong pagpapaliwanag ko di naman niya ako pinaniniwalaan.Mom alam mong ang kailangan ko Daddy hindi material na bagay na ibinibigay niya I need him when I'm weak I need him when I can't face all my problems.I hope one day maintindihan niya iyon o maisip man lang"
"That's enough stop crying may pasok kapa bukas (mwuah)"
"Thanks Mom Goodnight"
"Goodnight"
BINABASA MO ANG
When we fall in Love
TeenfikceMay mga masasamang salita na di dapat i-aaply sa totoong buhay..At mga pangyayari na di dapat tularan..Dahil sadyang magulo at Loka-Loka ang Author :)).. May mga lugar dito na gawa gawa lang kaya sana inyong maintindihan syempre with fictional char...
