EFNAN

1. "Yeni Çocuk "

Sabah sabah alarmdan önce kalktığım için kendimi tebrik etmeliyim kesinlikle . Okulun heyecanına veriyorum bu hareketimi .

Alarmımda gelicekti birazdan kesin . Evet benim alarmım ayağıma geliyor . Hah geldi .

"Gökşin!! Gökşin!!! kalk kızım kalk hadi okula geç kalıcaksın " Keşke kapının önünden bağırmak yerine girip uyanıp uyanmadığıma baksaydın anne .

Alarmım genellikle annemdi . Onun sesine ayarlanmış gibiyim . Ondan başka biri seslenirse uyanmam mümkün değil.

"Kalktım anneee !!!" Odalar arası iletişim bizde çok geçerli . Genellikle ben odamdan salona bağırmayı tercih ederken , annem tüm odalara bağırma kapasitesine sahipti çok şükür .

Ayaklarımı yatağımdan sarkıttım . İnsanın bir günde şu yataktan ayrılası olmaz mı ? Olmuyor valla . Yatağım ve ben birlikte gayet mutlu bir çiftken aramıza okul giriyordu . Okul demişken .. Bugün muhteşem bir yaz tatilinden sonraki okulun ilk günü .

Mükemmel okulum .. Böyle bir cümleyi duymamış sayın siz . Okul ve mükemmellik asla bir arada kullanılmamalı . Zaten yakışmıyorda .

Daha fazla oyalanırsam ertelediğim alarmım tekrar kapımda tütecekti ve bu sefer yanında bir adet terlikte eksik olmayacaktı haliyle . Hızlıca yataktan kalktım . Yalan yalan ne hızlısı . Kaplumbağa edasıyla kalktım tabiki de .

Yine bugün ne giyicem derdi başlıyordu işte . Dolabımın karşısına geçip bir süre öylece baktım . Ne güzel kıyafetlerim vardı benim öyle , hepsi birbirine karışmış . Annem hep "Bir kızın dolabı olamaz bu " derde inanmazdım .

Şu an inanmam çok yüksek olabilir . Ben ne ara bu kadar dağıtmıştım bu dolabı . Halbuki daha üç ay önce toplamıştım . Kadın haklı valla . Böyle bir dolaba dolap bile demem ben .

Hepsi birbirine karışmış dolabımla daha fazla kesişmemek için banyoya attım kendimi . Günlük ihtiyaçlarımı karşıladıktan sonra aynanın karşısına geçtim . Kendimi aynada gördükten sonra geri çekildim .

Saçlarım kabarmış birbirine girmişti . Bir siz eksiktiniz zaten . Kıvırcık saçlarımdan kabarmamasını beklemek hataydı .

Aklıma bir fikir gelince sinsice gülümseye başladım kendi kendime . Gençay'ın odasına ilerledim . Su almayı da eksik etmemiştim . Kabarık saçlarımı su olmayan elimle gözümün önünden çektim .

Odasının kapısını hafif açtığımda uyuyor olduğunu gördüm . Zaten uyanmazdı o kolay kolay .

Sessiz olmaya dikkat ederek yatağının yanına gittim . Yatağının başına geçtim . Yatağı biraz salladıktan sonra "Gençay !!!! Kalk deprem oluyor . Lan kalk öleceksin " diye yatağı sallamaya devam ettim .

Gerizekalı her zaman inandığı gibi yine inanmıştı tabi " Ne ?! Ne depremi lan !! Gökşin deprem falan olmuyor abicim sen kal burda " diye yataktan kalktı .

Kafasını kaldırdığı an bardaktaki suyu kafasından aşağı boşalttım . Gökşin sen kal burdaymış .

"Günaydın abicim " diye sırıttım . Neye uğradığını anladığında hızlıca odama koştum . İşte sabah sporumuzuda bu şekilde yapıyoruz arkadaşlar . Bir sağa evet evet sonra sola vee odamızdayız .

Kapıyı hızlıca kapattıktan sonra arkasından kilitledim . "Aç lan kapıyı !!!" Ses çıkarmadan son çırpınışlarını dinliyordum .

"Aç diyorum Gökşin şu kapıyı !! " Kapının kolunu zorlamaya devam ediyordu . Vallaha gerizekalı bu oğlan . "Ya Gençay sabah sabah bana yüzünü yıkamana yardımcı olduğum için teşekkür etmen gerekirken şu yaptığına bak , çok ayıp valla . Kınıyorum seni şeker çocuk " Şeker çocuk denmesinden nefret ettiğini bildiğim için iyice damarına basıyordum .