Merhaba ...
Yeni bir bölümle geldim ....
Keyifli okumalar ....
" Bazen akışına bırakmak gerekir ; Yaprakları , suyu , mevsimleri , olayları , insanları ....
Ve bekleyip görmek gerekir sonuçları .... ( Şems-i Tebriz ) "
********************************************************************************************
Elif ' den ;
Bu kokuyu tanıyordum , birisi yanımda hıçkırarak ağlıyordu , annemdi . İçim huzurla doldu , sanırım ölmüştüm çünkü annemin yanımda olmasının başka bir açıklaması yoktu . Bir an sevindim , sonrada üzüldüm . Sevinmiştim çünkü hem Çınar ' dan , hem Mehmet ' den , hem Turgut babadan ve Turgay abiden kurtulmuştum . Üzülmüştüm çünkü annemi ve Emir ' i bir daha göremeyecektim , bir de Melis ' i . Bunların yanında okulum hayallerim işte hepsi bitmişti . Ne yapalım benimde kaderim böyleymiş , hem belki babamı da görürüm . Ölüm tuhaf bir şeymiş , içinde sevgini , hasretini , umutlarını , acılarını hepsini de götürüyor muşsun .
" Ömer abi , ablam neden uyanmıyor " bi dakika bu Emir ' in sesi , ne dedi o uyanmıyor mu dedi . O zaman ben ölmedim , ama nasıl hem Emir hem annem nasıl yanımdaydı . Ayrıca bu Ömer kimdi ... Gözlerimi açmaya çalıştım , konuşmaya çalıştım ama nafile olmuyordu , hareket edemiyordum . Sesleri duyuyordum ama hiçbir şey yapamıyordum .
" Emir , ablan hem aç , hem de susuz kalmış ,doktorun söylediğine göre vücudu kendini toplar toplamaz kendine gelir dedi . Sabırla bekleyeceğiz ama merak etme iyi olacak Elif " bu sesi tanımıyordum , ama içim huzurla dolmuştu .
" benim arkadaşım güçlüdür , göreceksin Emir en kısa zamanda kendine gelecek " Melis di bu . Canım arkadaşım , dostum gelmişti , biliyordum beni bırakmazdı . İçimdeki huzur bir kat daha arttı , bu yoğun hissettiğim huzur duygusundan mı bilmiyorum sesler uzaklaşıyordu ve ben huzurun içinde tekrar uykuya daldım .
" Elif , Elif , hadi bakalım kendine gel , aç gözlerini ,Elif beni duyuyor musun ? , ben Doktor Erhan , hadi Elif " duyuyordum ve konuşmak , gözümü açmak için zorladım kendimi
" e-evet , d-duy-yu-yorum " dedim ve yavaşça açtım gözlerimi . Görüş alanıma beyaz önlüklü , orta yaşlı bir doktor girdi , bana gülümseyerek bakıyordu .
" geçmiş olsun Elif , kendini nasıl hissediyorsun " bir an kendimi tarttım , parmağımı bile kıpırtadacak halim yoktu .
" yorgunum , çok yorgunum " elindeki ışığı alarak gözlerime tuttu ve yanındaki hemşireye birkaç ilaç ismi söyledi
" yorgun olman çok normal , aç ve susuz kalmışsın , tam zamanında hastaneye gelmişsiniz , biraz daha geç kalınsaydı sonuç kötü olabilirdi " düşündüm en son zorla Kevser Teyze ile su içmiştik sonrasını hatırlamıyordum . Çınar ' mı getirmişti acaba bizi , Kevser Teyze neredeydi
" Kevser Teyze nerede , iyi mi , bizi kim getirdi ? " diyerek kalkmaya çalıştım , doktor beni kolayca yatağa geri yatırdı
" Kevser Hanım ' ın tansiyon ve şeker problemi varmış , o nedenle onu biraz uyutuyoruz ama iyi olacak merak etmeyin , aileniz dışarıda ben haber vereyim " dedi ve çıktı ,birden kalbim çarpmaya başladı ailem , annem , Emir diye düşünürken kapı açıldı . Annem önde ,Emir ve Melis arkada odaya girdiler , annem hemen yanıma gelerek beni sarıp sarmaladı .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SÖZ
RomanceArtık zaman kavramımı yitirmiştim . Ne kadar zamandır buradaydım bilmiyordum ve nerede olduğumu da bilmiyordum . Oysa bir süre önce benim hayallerim umutlarım vardı , şimdi ise hiç bir şeyim . Bunlara sebep ise sadece verdiğim bir SÖZDÜ .... ...
