....ඇයි කිව්වොත් මට එහෙම දෙයක් එන්න විදියක් නෑ....
"ආ ආ මේ මේ මොකක්ද මේ" ඒ මෝමෝ.
මොමෝගෙ අතෙ තිබ්බ දෙයින් මන් පුදුම වුනා කිව්වොත් හරි මොකද ඇත්තටම ඒම දෙයක් දෙන්න මෙ කොරියාවෙ මන් දන්න අදුරන කෙනෙක් නෑ.ඇවිල්ලා තිබ්බෙ ලස්සන රෝස මල් පොකුරක් එක්ක සල්ලි වගයක්.
ඒකට යටින් කොල කෑල්ලක මොනවාදෝ කොරියන් වලින් කුරුටු ගාලා තිබ්බා.
(THANKYOUSOMUCH)
මේ මොකක්ද මේ..මට වඩා උවමනාව තියෙන්නෙ මෝමොට..
"අහ් කවුද මේ මෝඩිට තැන්ක් කරන්න ඉන්නේ ආ.අහ් කිව්වෙ නම් කවුරුත් නෑ කියලා"
"ඉතින් කවුරුත් නෑ තමා" ඒ මම.
"මෙතන මොකක්ද ලියලා තියෙන්නෙ ?" මං ඇහුවෙ මෝමොගෙන්"වෙන මොකක්ද THANK YOU SO MUCH කියලා"
"අහ්.සමහර විට ඒ එයාද? මගෙ ටැක්සියට නැගපු එක්කෙනා.නෑ වෙන්න බෑ මෙච්චර ඉක්මනට.එහෙම වෙන්නෙ කොහොමද ? ඇයි එයා කොරියාවෙ ජනාධිපති ද? මාව එහෙම හොයාගන්න"
මන් ඒ ටික හිතුවා විතරයි බැරි වෙලාවත් කටින් පිට කලෙ නම් නෑ මොකද මන් දන්නවා මන් ඒක කලොත් මන් වසලා හමාරයි කියලා.
YOU ARE READING
ETERNAL SOUL 💏
Fanficමට බැ.මෙක මම නැග්ග ටැක්සි එක." ඒ මම "අනෙ සමාවෙන්න මට.මට මෙ වෙලාවෙ කරගන්න දෙයක් නෑ.ප්ලීස් මට උදව් කරන්න මිස්' "ප්ලීස් මිස් අනෙ අනේ" ඔහු මගෙ අතින් අල්ලලා සෙලෙව්වා. මන් අත ගසලා අරන් ඇහුවා කොහෙටද යන්නෙ කියලා ඒ එක්කම මන් දැක්කෙ ෆෝන්, කැමරා වගයක් උස්සන්...