လော်မျိုးနွယ်စုတည်ရှိရာမြစိမ်းရောင်သစ်တောတွင်
အကြီးအကဲများစုဝေးနေရင်း
"ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
"စစ်သာဖြစ်ရင်ကျုပ်တို့ရှုံးမှာ"
"ဟုတယ်ကျုပ်တို့ကစစ်ပညာကိုသင်ယူထားကြတာမဟုဘူး"
ဝမ်တိုင်းပြည်ရဲ့စာချွန်တော်ကြောင့်အကြီးအကဲများပူပန်နေရတယ်
"ဒီကောင်လေးရဲ့ကံကြမ္မာကရှောင်လွဲလို့မရဘူးထင်တယ်"
((ဆိုလိုတာကလော်ယွင်ရှီးကြောင့်လော်မျိုးနွယ်သွေးချောင်းစီးနိုင်သလိုလော်ယွင်ရှီးကြောင့်ဘဲလော်မျိုးနွယ်တိုးတက်မယ်လို့ဟောကိန်းထုတ်ထားတာ))
"ဒီပြသာနာကို ဘယ်လိုဖြေရှင်းမလဲ"
တယောက်တပေါက်ပြောဆိုသံတွေကြားထဲတည်ငြိမ်တဲ့အသံလေးထွက်ပေါ်လာတယ်
"ကျတော် သူ့တို့ကမ်းလှမ်းချက်ကိုလက်ခံတယ်"
အကြီးအကဲအားလုံးအသံလာရာကိုကြည့်လိုက်တော့ တစ်ကိုယ်လုံး အဖြူရောင်ကိုဝတ်ဆင်ထားတဲ့ သူဝင်လာတယ်
"မြေးလေးတစ်ကယ်ဘဲသွားမလို့လား"
တစ်ချိန်လုံးငြိမ်နေတဲ့အသက်ကြီးဆုံးဘိုးဘိုးကြီးကစကားဆိုလိုက်တယ်
"ဘိုးဘိုးကြီးဒီပြသာနာကကျတော်နဲ့စတာမို့ကျတော်ဘဲဖြေရှင်းပါရစေ"
"ဒီအဘိုကြီးကအိုနေပြီကွယ်မြေးကိုလော်မျိုးနွယ်စုကိုလွှဲခဲ့ချင်တာ"
"ဒီမြေးတာဝန်မကျေနိုင်တဲ့အတွက်ခွင့်လွှတ်ပါဘိုးဘိုးကြီး"
"အဘိုးကြီးခွင့်လွှတ်ပါတယ်ကွယ်နောက်နှစ်ရက်ကျရင်သူတို့မြေးကိုလာခေါ်လိမ့်မယ်
နန်းတော်ထဲရောက်ရင်ဘာကြားကြားဘာမြင်မြင်ဘာသိသိ မသိသလိုနေမြေး နန်းတော်ထဲရောက်သွားရင်မြေးဟာမျက်ကန်းနေတဲ့သူ
အကြားအားရုံမရှိတဲ့သူ အဲ့တာကိုမှတ်ထားပါ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါဘိုးဘိုးကြီး"
((လော်မျိုးနွယ်မှာအကြီးအကဲ၅ယောက်ရှိတာအဲ့တာမို့အကြိီးအကဲတွေလိုသုံးလိုက်တာနော်အဲ့ထဲမှာလော်ဘိုးဘိုးကြီးကအကြီးဆုံးပါ
အနန်းကအဲ့တာကိုရေးတာအရေးအသားညံလို့အဓိပ္ပါယ်မပေါ်ဘူး))
YOU ARE READING
ငါကဝမ်ရိပေါရဲ့ကြင်ရာတော်ကွ!
Randomစောက်ကျိုးနဲ ငါအခုဝတ္ထုစာအုပ်ထဲရောက်လာတာလား ရှောင်ကျန့်
