SHAMANS

Chapter 2 : Happening

Chapter 2 : Happening

Sinalubong kami ng mga magulang ni Cristina. The moment we arrive they approach us immediately. Medyo naiilang lang ako sa kakaibang tingin ng mga magulang nito. It feels like I'm here for an important urgent.

Sa ngayon nasa loob ako ng kanilang opisina. They're both staring at me. Alam kong may nais silang sabihin. Wala sa mukha nila na mag paligoy ligoy. I'm also perfectly sure that they want it to keep it private. Dahil ako lang ang nandirito at wala silang balak na ipaalam ang nangyayari.

Sa loob ng silid puro aklat ang nasa loob at kung ano ano pang importanteng dokumento. There are also paintings and some mild equipment. All in all, it looks classic and calm. Halata namang may kaya ang mga magulang ni Cristina. I don't doubt that.

Bigla silang sumipol kaya nakuha nila ang atensyon ko. Nahiya pa ako nang kaunti  dahil napaghahalataan yata akong naninibago. My apology, but I grew up with simple things around me.

"Hindi mo mahahanap ang iyong Lola sa tulong ng mga awtoridad, hija." Panimula nila.

Naguguluhan 'rin ako sa puntong iyan. The fact that I reached help to all the authorities. Ngunit, sa huli wala silang maibigay na impormasyon. Sanhi lamang ng sunog ang kanilang nalaman. Sa haba ng invention they didn't find any traces about the sudden disappearance of my Grandma.

"Alam niyo po ba ang nangyayari?" I asked. They both nodded. Nakaupo ang asawa nitong lalaki habang ang babae ay nasa tagiliran nito.

"We are both aware of everything, Beatrice." Saad ng lalaki. Nabuhayan ako sa sinabi nito.

"But, we can only tell you the direction. Hindi kami maaring sumama sayo. We are powerless.." Dugtong ng asawa nitong babae.

"I can't understand.." I answered. Napaayos ako ng upo dahil sa kaba.

"You aren't dreaming, Trich. They're real, they're existing.."

Paulit ulit akong napalunok dahil sa kanilang sinabi. Damn, Hindi ko alam 'kung magiging kalmado ba ako o hindi? Now, that I confirmed that I'm not literally crazy or dreaming. But still, Ang hirap paniwalaan.

"Paano niyo po nalaman?" I asked. Wala akong pinag sabihan na kahit na sino. I kept it for myself until I will discovered if it's true or not. And now that they mentioned, baka tuluyan na akong mabaliw.

"Are you like them too?" I added. Mabilis silang umiling.

"No, we aren't. Normal lang kaming nilalang. Hence, we are once kept by a good shamans.." Paliwanag nito.

"S-Shamans?" Nauutal kong tanong. Like, what the heck are they? Nahilot ko ang aking sentido nang wala sa oras. Kung wala lang ako sa katinuan baka mas pag kamalan ko pang nababaliw ang mga magulang ni Cristina kaysa sa akin.

"They're shamans.." Mabilis na dugtong ng asawa nitong babae.

"Hawak ba nila ang aking Lola?"

"Your Lola is one of the greatest Shamans. We don't think if that's the case. Maaring may pinagtaguan ang iyong Lola, Trich. It's up to you to find out sa lugar na iyong tunay na pinang galingan. " Paliwanag nila na halos wala akong maiintindihan.

Dahil unang una. What place are they taking about? Hindi ko tuloy maiwasang isipin na napaka dami kong hindi nalalaman. Nalilito ako sa anggulong konektado sila sa tinutukoy nilang shamans. I don't know where should I start, knowing the fact that this is all new to me.

Sabagay, wala masyadong binabanggit si Lola tungkol sa mga bagay bagay. Hilig lang ako nitong pa alalahanan but other than that, It's nothing at all. She loves to keep her mouth shut. At ngayon nalaman kong isa siyang magaling na manggagamot? Shamans are great healers.