SHAMANS

Chapter 4 : Trust

Chapter 4 : Trust

Hindi gaanong malakas ang ulan ngunit hadlang pa'rin ito para hindi ko gaanong maaninag ang nasa labas. I can only see the street lights and signal lights of every car. Malapit na mag takip silim pero umaambon.  Bright is silently driving beside me. Hindi kami nag uusap simula 'nung magpatuloy kami sa byahe.

After he finally closed the case, we immediately leave that place.

Pero hindi nakatakas sa pandinig ko ang sinabi niya or maybe I couldn't ignore what he said. Parang ang swerte naman ng pangit na'to para magkaroon siya ng espasyo sa isip ko!

But, Damn it! It's replaying inside my head over and over again.

Hindi lang ako makapaniwalang ganuon siya kagaling.

"Prove it.." Miles said.

"Sure, I will." Bright shortly replied.

Ramdam ko ang tensyon sa kanilang dalawa. Pinapawisan ang mga kamay ko sa kaba. This is my first time to be in this kind of situation. Sa telebisyon ko lang 'to napapanood noon. I love watching some sort of solving cases. But, being part of it in real life situation makes my soul wide awake. Like, konting sabit mo lang Ikaw ang makakasuhan!

Pag nadamay ako dito. Si Bright ang sisihin ko! Pwede naman kasi kaming hindi makisali but now he played the part. Pati ako nadawit na'rin.

"Doesn't mean you did it like how fast flash man is, you can escape. Maybe from anyone's eye's but not in ours." Paliwanag ni Bright.

Ours? So, may balak talaga siyang idamay ako. Nag iisa lang naman akong kasama niya. Napabuntong hininga ako sa kawalan. God, why I'm with this man? Akala ko wala ng hihigit kay Cristina meron pa pala. Worst, lalaki pa!

" You put a poisonous capsule. " Diretsyong paratang ni Bright. Lahat ng atensyon ay nasa kanila.

" Kung ginawa ko 'yon pati ako mamatay. There's a possibility na malalagyan 'rin ang kamay ko. I guess nakita mo'rin sigurong pare pareho kaming tatlong kumain." Kampanteng sagot ni Miles.

"Kaya nga gumamit ka ng kutsara diba? Even though you're struggling eating those
Barbeque, you never attempt to touch it using your bare hands."

Nakikinig lang ako sa pinangsasabi ni Bright. Tama nga siya. Sa nakita ko kanina sa CCTV footage hirap na hirap itong kumain. Usually when you eat a barbeque or anything but grilled it's better to eat it by bare hands. Mahirap kapag gagamit ka ng kubyertos. That's suspicious.

"Tsk, may stick naman kaya bakit ko hahawakan?"

"S-Sir, wala pong stick.." Tila natatakot na sabat ng stuff na isa sa naging suspects.

"Inaalis nila ang stick before they serve. It's for customers safety. Am I right?" Saad ni Bright. Mabilis na Tumango ang stuff. Ang dami naman yatang napansin ni Bright. Parang pakiramdam ko lahat ng anggulo tinignan niya.

"Hindi 'yan sapat para pagbintangan ako sa kasalanang pagpatay!" Sigaw ni Miles.

"Then, how about your polo shirt and empty bottle inside your bag? Can you let the police check those things? Nakakasiguro ako may bahid ng lason mula 'roon." Kalmadong pahayag ni Bright.

"Check it.." Utos ng Inspector.

Humigpit ang pagkakahawak ni Miles sa kaniyang bag. Lumapit ang isang police officer and he quickly pushed him away!

"This is my freaking privacy!"

"Really? Bakit hindi nating sabihin na, no one's called you? Umakto ka lang na may tumawag sayo. Of course, you're aware of CCTV in front of the entrance kaya nagkunwari ka at paglaunan ay bigla kang nawala.."