BATANES SERIES #1: RUNNING WITH THE SUN

Chapter Four

Chapter 4

Nasa harapan ko ngayon si Acari dahil nga pumayag ito sa sinabi ni lola. Gusto ko sanang convoy nalang kami ng sasakyan pero sabi ni lola wag na daw ako magasta sa gas ng sasakyan. 

"I can fill it with gas lola, i have money to do so" 

Nagdadabog ako sa harapn niya, like a hopeless child pero matigas ang pag ayaw ni lola. 

"ano bang problema mo, sumbay ka na kasi kay Acari" 

Yun lang ang sinabi ni lola tsaka nag walk out. Na badtrip siguro dahil sa inasal ko. 

Pero mas badtrip ako sa kaniya. Bakit ba ayaw nitong ipahiram ang sasakyan marunong naman ako mag maneho at wala naman sa lahi namin ang tanga kaya sigurado akong hindi ako mapapahamak.

When Grandma finally disappeared from my sight, nakarinig ako ng tikhim sa gilid ko. I looked up at Acari who's now awkwardly standing beside me. 

Tiningnan ko lang ito at nilagpasan palabas. I heard footsteps behind me which means he's following E. Huminto lang ako ng makarating sa harap ng puting sasakyan nito. 

I noticed that he stopped behind e kaya naman hinarap ko ito at tiningnan sa mga mata, i want to ask him to let me drive but i got hypnotized by his deep brown eyes kay naman natameme ako at hindi nakapagsalita.. For the first time in my life I was starstruck by a real human being, not by a fictional man or imaginary man. Dali dali ko itong tinalikura bago pa ako magkasala sa pagtingin sa poging mukha nito. 

I made my way to the passenger seat, bubuksan ko sana ito pero inagaw niya ang handle para buksan din kaya naan nagtama ang mga kamay namin. 

"i can do it by myself thankyou." 

Sinungitan ko ito para itago ang kung anong kuryenteng dumadaloy sa katawan ko ng nagtama ang aming mga kamay. 

Isa pa kaya ko namang pagbusan ang sarili ko, im not disabled.. Im capable of taking care of my self. 

Para naman itong natauhan at kinuha ang kamay sa handle ng pintuan ng sasakyan at naglakad nalang pabalik sa drivers Sea. 

Ako naman ay tuluyan ng binuksan ang pinto ng passenger seat at sumakay na, isinuot ko kaagad ang seatbelt ko bago pa niya ito mapuna.

I noticed how Acari shook his head na para bang namamangha sa inaasal ko. Kumunot noo ako at tumahimik nalang sa kinauupuan ko. Ayaw kong maging sobrang bastos sa lalaking nagbuhat sakin papunta sa kwarto ko kagabi. Isa pa hindi niya nama kasalanang na bad trip ako. 

It's just me.. I'm the one who's at fault here! Because of my rules and philosophy in life. 

Acari started the engine of the car and started to drive down the hill. From the inside of the car nakikita ko ang daanan na sobrang ganda dahil sa mga nakalinyang puno sa gilid nito. 

I glanced at him and noticed his calm expression. 

Tumikhim ako bago nag salita. 

"can you.. Uh.. Roll down the window please.." 

Hindi ako makatingin ng deritsa sa kaniya dahil sa hiya, kaya naman kahit saan saan ako nakatingin habang nag sa salita. 

"no problem" magiliw na sagot nito at pinindot ang button sa sasakyan niya para bumaba ang bintana, napansin ko ding pinatay niya ang aircon ng sasakyan. 

Much better. 

Inihilig ko ang ulo sa gilid para mas makita ang mga puno at makalanghap ng sariwang hangin. 

Napakaganda sa paningin ang naglalakihang punong kahoy na nagsisilbing silong sa daanan kaya naman presko at malamig ang hangin. 

 Closed my eyes to savour the moment and fill my lungs with this natural scent of nature. 

When i opened my eyes, nakalampas na kami sa bahagi ng daan kung saan maraming puno. 

Sa tinatahak naming daan pababa ay makikita ang malapad at magandang karagatan. Walang mga bangka sa ilalim kaya sigurado akong hindi pa ito ang daugangan ng mga bangkang nagdadala ng mga turista dito sa Isla. 

Ilalagay ko yan sa bucket list ko dito. I'll take pictures there since parang wala masyadong tao. I prefer capturing remote parts of famous places since it doesn't have human traces of litter and garages. 

I glanced at Acari while he drove with one hand on the steering wheel and the other hand resting on the car's window. He is now wearing his black shades while his hair is being blown by the wind. He's the most beautiful view here, if you ask me, natural na pogi talag ito. 

Now that i'm staring at his side profile i can say that his nose and lips compliments each other perfectly, napakaganda ng pagkakakombina ng matangos na ilong nito at mapupulang labi. His defined jaw and his white complexion was also out of this world and makes him look so manly. 

Humahapit din sa katawan nito ang kanyang damit dahil sa hangin kaya naman kapansin pansin ang magandang pangangatawan nito. The vein on his hands that is holding the steering wheel is showing which adds to his manliness. 

Tiniki ko ang sarili at pinilit na alisin ang pagtingin sa kanya. Binalik ko nalang sa labas ang tingin to distract myself. 

"tired of staring at my face or you already memorized it?" 

He chuckled as he asked. 

"none of the above" 

Agad akong nakaramdam ng hiya dahil dun. So he knew that I was staring at him for a long while he's driving. 

I mentally scolded myself for being rude, but I didn't regret looking at him since he looked so hot earlier. 

I heard him laughing because of my answer kaya naman hindi ko na ito pansin. 

"Hara.." 

I glanced at him when i heard him saying my name. Alam kong maganda ang pangalan ko pero parang lalong gumanda ito ng siya ang bumigkas.

"yes?" 

He looked at me too and the smiled.

"are you perhaps Mr. Smiley?" 

I sarcastically asked. 

"oh how'd you know?" 

Pakiki sabay nito sa pagkasarkastiko ko. 

Inirapan ko lang ulit ito dahil baka kung ano pang kalokohan ang maisip nito at baka madistract pa ito sa pagmamaneho. I'm really not a fan of car accidents, or any troubles which include car things. 

" focus on driving Mr. Smiley so i can live my life longer. Thankyou" 

Tumawa ulit ito at tumango.. 

"by the way, saan pala tayo pupunta?" 

He asked me after a while. 

"i dont know, you decide. Turista po ako dito" 

Diniinan ko ang pagkakasabi ng 'turista' para naman ma consider nito na wala talaga akong alam tungkol sa batanes. 

Hindi ko na hinintay ang sagot niya at ipinikit ko nalang ang mga mata ko dahil mahapdi na ito dahil sa hangin at sa sikat ng araw. Badtrip hindi ako nagdala ng shades. 

"okay then, you take a nap ill wake you up when we get there" 

Anito at nagpatuloy a sa pag mama neo. Good thing he said that because i'm really going to take a nap and reserve my energy for laters adventure.