Playful Fate(Fate #1)

Prologue

Prologue

Today is the day of our one month as couple. Jaeiou and I decided to set up a dinner date with our family. Sa isang buwan naming magkasintahan ay hindi ko pa naipakikila ang magulang ko sa magulang niya.

Abala kami nitong mga nagdaang buwan dahil na rin sa pareho kaming graduating sa highschool. I am currently  studying Accountancy and Business Management strand while Jaeiou studying Science, Technology, Engineering and Mathematics strand.

Kahit magkasintahan na kami ay hindi nawawala sa aming priority ang makapagtapos ng pag-aaral at makakuha ng magandang trabaho sa hinaharap.

Alam ng magulang namin na magkasintahan kami at wala naman silang tutol basta't pag-iigihan naming pareho ang aming pag-aaral at alam naming pareho ang limitasyon ng aming relasyon.

ABALA ako sa paggawa at pagkwenta ng  debit at credit na hinahanap sa bawat katanungan na ibinigay ng guro nang biglang tumunog ang aking telepono na nagpapahiwatig  meroong pontio pilato ang tumatawag. Kinuha ko ito at sinagot. Di na ako nag-abalang tingnan ang caller.

"Hello Castaneda." Bungad na bati ng nasa kabilang linya sa malambing na boses.

Kusang ngumiti ang aking mga labi at napatigil sa aking ginagawa sa isiping kung sino ang nagmamay-ari ng malambing na boses na iyon.

"Hi Tee." Sagot ko naman habang nakangiti.

"Go downstairs." Napakunot ang aking noo sa kanyang tinuran.

"Why? What's the matter?" I confusely asked.

"You forget it. Do you? Today is our first monthsary so get up lazy head we must celebrate our first month as couple."

"I thought mamayang gabi tayo magdidiwang with our family.You know dinner date with them."

"Yeah we planned that but this morning  we will celebrate.Now fix yourself and go downstairs.I'll wait you here at the living room." Sabi pa niya na nakapagpatulala sa akin. Dali-dali kong inayos ang mga gamit ko sa eskwela at inilagay sa bag.

Lumabas ako sa silid para silipin kung nandoon ba talaga siya sa baba.Mahilig kase gumawa ng kalokohan. I mean a prank.

Noong nakaraang araw binigyan niya ako ng gift para advance monthsary daw. Nang binuksan ko ang sinasabi niyang gift ay ang laman nito ay ang mga ginupit-gupit na papel.

Ayon dahil sa kalokohan niya napasimangot ako at buong magdamag siyang hindi kinibo. Sobrang excited pa naman ako at parang mapupunit ang labi ko sa kakangiti and then mag-eexpect ako sa wala. Nakakabobo 'di ba?

Hindi lang iyon ang ginawa niya,marami pang iba ng hindi mabilang-bilang ng aking daliri sa kamay. Kailangan pa sigurong isama ang daliri ko sa paa para mabilang lahat.

Pagsilip ko sa baba ay nandoon siya habang nakangiting nakikipag-usap kay mama. Naramdaman niya sigurong may nakatingin sa kanya kaya lumingon siya sa aking direksiyon.I smile at him and mouthed 'wait'.

I thought this one is his prank again but I was wrong.I told him that if he do pranks again I swear I never talk to him forever but it just a lie. If I'm not talk to him I'll be the one who hurt the most. Marupok ba? Ganyan ang nagagawa ng love na kahit gaano karaming kalokohan at kahit gaano kasama ang isang tao kung mahal mo you will accept the all of him/her.

You will do everything for the one who you love. You will set them free for their happiness even you hurt yourself. You will be happy if they are happy.That's love can do.

What is love?

Love is happiness

Love is smiling when you hear that person's voice.

Love is the butterflies in our tummy,no matter how many times you see that person.

Love is when you look at them and smile for no reason.

Love is seeing an imperfect person.

Love is painful.

Love is hard.

Love is sacrifice.

Love is sadness.

Kapag magmahal ka expect that you will hurt. There is no perfect relationship and time will come that you both hurt each other. Unintentionally or either intentionally. Love and pain are twins. Hindi naman siguro mabubuo ang salitang 'heartbreak' kung walang pain,'di ba?

Pagkatapos kung mag-ayos ay bumaba na ako. Nagpaalam kami sandali kay mama bago lumisan.

Una naming ginawa ay nagsimba. Iyon talaga ang gustong-gusto kong mangyari sa first monthsary namin para makapagsalamat sa lahat ng biyaya na nagmumula sa taas bago kami magliwaliw.

Pagkatapos naming magsimba ay pumunta kami sa amusement park. Inaya niya akong sumakay sa roller coaster. Sa una ay hindi ako pumayag dahil natatakot ako. Pinonood ko kase ang 'Final Destination' kagabi kaya para akong nahihintakutan ngayon na subukan ang ganoong klaseng rides.

"Don't be scared.I will not leave you. I will stay beside you no matter what."

Mga katagang nagpagaan sa aking damdamin at nakapagpabago ng aking desisyon.

Kumapit ako ng mahigpit sa gilid ng aking kinauupuan nang paandarin ang roller coaster. Si Tee naman ay tawang-tawa sa aking reaksiyon.

Sa una ay dahan-dahan ang pagpapatakbo ngunit kalaunan ay naging mabilis papunta sa tuktuk hanggang sa bumulusok ito pababa. Sigaw lang ako ng sigaw habang nakasakay sa roller coaster. Tila nawala ang aking kaluluwa at naiwan ito sa ere.

Pagkakababa naman namin ay hindi ko napigilang magsuka dahil sa bumabaliktad ang aking sikmura. Si Tee naman ay hinihimas ang aking likuran at binigyan ako ng tubig.

Nang makahulma sa hilo ay agad kaming sumakay sa iba pang rides pero ako na ang pumili. Sumakay kami sa ferris wheel, carrousel at kung ano pang rides na hindi ako nahihilo.

HAPON na ng nakauwi kami sa bahay. I am really tired so I tell my mother that wake me up at exactly seven o'clock in the evening.

I throw my self at my bed when I reach my room. After a minute,kinain na ako na walang hanggang kadiliman.

NANDITO kami ni mama sa restaurant kung saan namin napagkasunduan ni Tee ang venue ng dinner.

Pagpasok namin ay nandoon na sila sa isang lamesa. Nakatalikod si tita at tito sa amin habang si Tee naman ay kumaway sa amin. Pagkarating namin sa pwesto nila ay siya ring paglingon ni tita sa amin. She shocked when she saw my mom.

"A-ate!" Utal nitong tanong na nagpakaba sa aking dibdib.

"Janica!" Naluluha ring sambit ni mama. Tita Janica stand up and hug my mama.

"M-magkakilala kayo?" Sabay naming tanong ni Tee. Sana mali ang iniisip ko.

“Yes magkakilala kami and she's my big sister.”

Why fate is such a playful?

To many billions of people, why fate choose us to play with?

 
Are we really a bad person?

 
••••••••••

Author's Note:
     Hello BEJABERS. Expect grammatical errors and typographical errors. I'm not an amateur writer so don't expect too much from me. I will do my best na maging maganda ang takbo ng story. I hope you support me guys in my journey as an aspiring writer. Thank you and always keep safe.

Pligiarism is a crime.

" I  write to express, not to impress."
                         —MDbejaber