رحيق الزين

البارت 21

فى مطار لندن
تيام :  وحشتنى جدا يا بابا
تامر  : وانت اكتر يا حبيبى تعال يلا وصلنى لعاصم وانا اطلعك عينك 
تيام  : ربنا يحفظك ليا يا بابا
ليصلوا الى الفيلا
كان عاصم يجلس فى الحديقة ويقرا الجريدة ويحتسى القهوة
تامر  : عمرك ما هتتغير لازم القهوة والحريدة الصبح
عاصم بتفجاء :  تامر انت جيت امتى
تامر :  لسه واصل حالا سمعت انك مطلع عين ابنى
عاصم وهو ينظر لتيام  قائلا : هو انت رايح تشتكينى لوالدك  ماشى مفيش جواز
تيام  بسرعة  : انا يا عمى لا طبعا انا بس طلبت منه يجى علشان يطلب منك روفان زى ما حضرتك قولت
تامر :   مع ان احنا متقفين من وهما عيال انا تيام وروفان لبعض بس ماشى عاصم انا  بطلب ايد روفان لابنى تيام واضمنلك انه يحطها فى عينه
عاصم  : وانا موافق
تيام  : خلاص نتقق على معياد الخطوبة
عاصم  : كل اللى هيتم قراية الفاتحة لكن الخطوبة هتكون فى مصر وهتكون فى افخم قاعة تليق ببنت عاصم الانصارى ولا انت عندك اعتراض
تيام  : لا طبعا اللى حضرتك تشوفه
تامر  : هتنزل مصر امتى يا عاصم
عاصم :  اول ما تكون روفان جاهزة لكده 
تامر  : طب ايه رايك نعملهم حفلة صغيرة هنا ويلبسوا الدبل ولما ننزل مصر نبقا نعمل حفلة فخمة
عاصم  : هاخد راى العروسة وارد عليك
وبعدين تعالا هنا انت كل اللى همك ابنك ومفكرتش تسال عليا اخص على دى صحوبية
تامر  : هو انا اقدر يا عاصم باشا   بس دا ابنى  الوحيد برضو وحابب اتطمن عليه خصوصا وانت مطلع عينه
عاصم : ماشى يا تامر لينا قاعدة
تيام بتوتر  : يا عمى مش انت قولت فيه قراية فاتحة طب يالا نقرائها الاول
عاصم  : ابنك اتهبل يا تامر
تامر بضحك ومرح  انه العشق يا صديقى ههههه دا احنا كنا خاربنها
عاصم  بمكر : بامارة لما كنت رايح تتقدم لنتالى كنت عامل زى الكتكتوت المبلول اقول ايه اعمل ايه
تامر  : خلاص يا عاصم انت الكبير هتفضحنى قدام الولد
تيام  : يا عمى
عاصم :  تيام قراية الفاتحة بالليل وبوجود روفان ماشى روح جهز نفسك يلا
ليغادر سريعا بفرح
تامر بعتاب  : خف على الواد شوية بلاش التقل دا
عاصم  : تامر انت عارف كويس ان تيام ابنى زيه زى زين بس لازم يتممرط علشان يطولها علشان بعد كده متجيش فى يوم تقولى انت السبب 
تامر  ::مع ان روفان عمرها ما هتقولها بس دا حقك  وحشتنى اوى يا صاحبى
     
     ★★★☆☆☆☆ 
اما فى شركة الانصارى
كاد زين ان يفقد عقله من مصيبته المتنقلة كما يسميها زين بغضب :  ررررررحيق
رحيق بخوف تغلفه ببرود مصطنع :  انت بتزعق ليه كدا يا اخ شايفنى طرشة ما انا قدامك
زين بغضب من برودها  : ررررحيق
رحيق ببرود  : يا عم انا عارفة واللهى ان اسمى رحيق مش محتاج تقولى يا حليوة انت
زين وهو يمسكها من شعرها  : انتى عملتى ايه فى الورق دا انا هقتلك النهاردة وارتاح من مصايبك واريح البشرية منك
رحيق بدلع  : واهون عليك يا زينو
زين  : بت اضبطى انا مبحبش المياصة دى
رحيق بغضب وغيرة :  اه دلوقتى مبتحبش المياصة لكن من سها المسهوكة وهى بتقولك يا بيبى كان حلو صح
زين  : انتى هبلة يا حبيبتي سها مين سها انا  كنت بستحملها بالعافية وعلشان اغيظك بس وانتى عارفة كده ومتاكدة ان مفيش غيرك فى قلبى
ليقرصها من ودنها لتصرخ بوجع قائلة :  حرام عليك يا زين انا عملت ايه
زين :   والورق اللى  باظ دا مش حرام عليكى و  عمالة تهربى من عقابك بس انا منستش والورق اللى باظ دا انتى اللى هتصلحيه
رحيق :  وانا مالى انا جيت جمبه
زين  : لا ابدا انا اتعب طول الليل فيه وتجى حضرتك فى خمس دقائق تطلعى الرسام اللى جواكى عليه ملقتيش غير ورق الشغل يا مفترية
رحيق :  ما انت سايبنى لوحدى وقاعد تشتغل قولت اتسلى شوية عملت جريمة يعنى
زين  : انا منى لله انا مش عارف عقلى كان فين لما جبتك تشتغلى معايا اكيد فى حد دعا عليا من قلبه فابتليت بيكى يا مصيبة حياتي
رحيق  : على فكرة انت مكبر الموضوع اوى دول شوية ورق