" အလို ေသြးေတြျပန္ထြက္ေနပါေရာ့လား ေနာင္ႀကီးရယ္ ၊ ဒီလို ဒဏ္ရာက အျပင္းတႀကီး မလႈပ္ရွားေကာင္းဘူးရဲ႕ "
ေယာက္်ားပ်ိဳမွာ သတိုးသူရ၏ ေသြးထြက္ေနေသာ ေျခေထာက္မွ ဒဏ္ရာကို ထိန္းကိုင္ရင္းေျပာေလသည္။
ယခင္က တိုက္ခိုက္ေရးပညာသင္ယူရာတြင္ ဒဏ္ရာအႀကိမ္ႀကိမ္ရကာ ေသြးထြက္သံယို ျဖစ္ဖူးကာ ၊ အမႈလုပ္ ေက်းကၽြန္တို႕ကုသ ေဆးေၾကာသည္ကို ခံယူဖူးေသာ္လည္း ယခုလို ေခ်ာေမာလြန္းသည့္ သူစိမ္းေယာက်ာ္းပ်ိဳ တေယာက္မွာ တရင္းတႏွီးေျပာဆိုရင္း အသားကို ထိလာသည္ကို သတိုးသူရမွာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္လို႕ေနသည္။
" စိတ္မရွိပါနဲ႕ေနာင္ငယ္ ... ေဟာသည့္ ဒဏ္ရာထက္ ကၽြႏ္ုပ္ေလ ၀မ္းမီးေတာက္ေလာင္ေနလို႕ စိတ္မရွိဘူးဆိုရင္ ထမင္းေလးေကၽြးပါလား "
သတိုးသူရေျပာလိုက္ေသာ စကားေၾကာင့္ ထိုေယာက်ာ္းပ်ိဳမွာ ေမာ့ၾကည့္လာေလၿပီး
" ေနာင္ႀကီး စားခ်င္တဲ့ ထမင္းေကၽြးပါ့မယ္ ၊ ဒါေပမယ့္ ေျခေထာက္က ဒဏ္ရာက ေသြးအရမ္းျပန္ထြက္ေနေတာ့ ေဆးျပန္စည္းရမယ္ "
" ဒီဒဏ္ရာေလာက္ကေတာ့ အရင္ကလည္း ရဖူးပါရဲ႕ဗ်ာ ၊ အေသးအဖြဲပါ ၊ ထမင္းသာ အလ်င္ေကၽြးပါ့ ေနာင္ငယ္ ၿပီးမွသာ ေဆးျပန္ထည့္ေပးပါ "
ဟုတ္သည္ေလ သည္မနက္ အဖျဖစ္သူ ဦးစိုင္းလုံ ဥပုသ္ေက်ာင္းသြားမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဆြမ္းဟင္းစီမံေနရသျဖင့္ ထိုလူစိမ္းကို ယာဂု မတိုက္ရေသးသည္ကို ခြန္မိုင္းသာ အမွတ္ရမိသည္။ ၀မ္းဟာလြန္းသျဖင့္ စိတ္မရွည္ပုံေပၚေနေသာ ထိုလူစိမ္းေၾကာင့္ ခြန္မိုင္းသာလည္း လက္ေလ်ာ့လိုက္ၿပီး
" ဒါဆို ေနာင္ႀကီး လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ေသးသပဆိုရင္ ေဟာဟို ကြပ္ပ်စ္မယ္ ခဏထိုင္ေစာင့္ပါ အကၽြန္ ထမင္း ၊ ဟင္း ျပင္လာခဲ့ပါ့မယ္ "
ဗုန္း.......
အ့....
မီးဖိုခန္းရွိရာသို႕ ေျခႏွစ္လွမ္း သုံးလွမ္းပင္ လွမ္း႐ုံၾကံကာရွိေသး ၿပိဳလဲက်သံၾကားလိုက္ရေသာေၾကာင့္ ခြန္မိုင္းသာ လွည့္ၾကည့္ခ်ိန္တြင္ ထိုလူစိမ္းမွာ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ပုံရက္သားရွိေနသည္။
YOU ARE READING
သမုဒယ ကမၺည္းထက္မွ ခ်စ္ျခင္းအလၤကာ /သမုဒယ ကမ္ဗည်းထက်မှ ချစ်ခြင်းအင်္လကာ
Tajemnica / Thrillerအခ်စ္ အမုန္း အာဃတ မာနတို႕အၾကား မဆုံးႏိုင္ေသာ ခ်စ္သံသရာၾကား လူ ၃ေယာက္၏ ေႏွာင္ႀကိဳးမ်ား အချစ် အမုန်း အာဃတ မာနတို့အကြား မဆုံးနိုင်သော ချစ်သံသရာကြား လူ ၃ယောက်၏ နှောင်ကြိုးများ
