Evet arkadaşlar kısa bir aradan sonra hikayeme devam ediyorum. En son Melda teyze beni biryere götürüyordu.Neyse artık ben hikayeme döneyim. Yaklaşık bir saattir yoldaydık ve en sonunda çok ıssız bir eve geldik.Geldiğimiz evin yarısı yanmış idi.Melda teyze içeriye doğru endişeli bir biçimde yol alırken ben arabanın yanında beklemek istedim ama Melda Teyze içeri gelmemi söyledi.İçeri girdiğimizde Melda teyze ağlıyordu.Bu evin eskiden onun olduğunu söyledi.Çok şaşırmıştım.Evinin yarısı yanmıştı.Bana burda beklememi ve hiçbiryere gitmemem gerektiğini söyledi ve evin yanık kısmına girdi.Geri geldiğinde elinde bir kutu vardı.Kutunun üstünde "Anılar" yazıyordu.Kutuyu açmadan önce çok ağladı .Ve kutuyu tam açarken "Üzgünüm Rüzgar" dedi.Ve kutuyu açtı ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Macera
AdventureBu hikaye hem eğlenceli ara sıra üzücü ve çoğu zaman hayat dersi verir.Lütfen okuyunn!!