Evet arkadaşlar kısa bir süreden sonra hikayeme devam ediyorum.Kağan'ı eve neredeyse sokmuştuk.Heryeri kan içindeydi.O serserinin bıçağınaki kan.Annem "Oğullarım geldinizmi" diyince "Evet geldik fakat çok yorgunuz anne" bahanesiyle odamıza kaçtık.Bir plan yapmalıydık.Annemizin bizi görmeden Kağan'ı bugün saklayıp ertesi gün evine göndermeliydik.Bunlar yetmezmiş gibi Kağan'ın bembeyaz tişörtü kıpkırmızı kan olmuştu.Kağan'ı dolaba saklayıp Kemal'le oturup kara kara düşündük.Hiçbirimiz olayın şokunu atlatamamıştık.Ve işte...Kemal'in aklına bir fikir gelmişti.Kemal'e fikrin ne diye sorduğumda sessizliğe büründü ve hızlıca bir kağıda madde madde yazmaya başladı.
1-Kağan yatağın altında kalıcak.
2-Gece saat 3e alarm kurup uyanıcaz.
3-Kağan'ın bedenine uygun kıyafetler arıyıcaz ve bulunca Kağan'a onu giydireceğiz.
4-Sabah biz kahvaltı yaparken Kağan sessizce çıkıcak ve bahçeye kanlı kıyafetini gömücek.
Planı bir daha gözden geçirdiğimde neden olmasın dedim ve planı Kağan'a gösterdim.Kabuldur dedi Kağan.Herşey yolunda gidiyordu.Sabah olmuştu.Planın son aşamasını yapma vakti gelmişti.Tam Kağan'ın çıkacağını görürken annem
"Aaaaaaaaa"diye bağırdı.Çöpü koymayı unutmuştu.(Normal binalar sadece akşam 7de çöp alır fakat bizim binamız akşam 7 ve sabah 10 saatlerinde alıyor)Bekleyin çocuklar ben çöpü koyacağım deyince Kağan korkudan donakaldı.Annem çöple beraber kapıya gittiğinde Kağan'ı gördü.Fakat sadece Kağan'ı değil.Kağan'ı elindeki kanlı kıyafetle gördü.Peki şimdi anneme ne diyecektik...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Macera
MaceraBu hikaye hem eğlenceli ara sıra üzücü ve çoğu zaman hayat dersi verir.Lütfen okuyunn!!
