8 🌊

15.7K 1.3K 297
                                    

Medya 💜

Keyifli okumalar

Atlas'tan

Kapıyı çalmam ile Okyanus derin bir nefes aldı.

Abisi ile kavgası yüzünden içi rahat değildi. Onu anlıyordum ama Barlas'ı asla. Bak yine sinirlendim. Lan sen kızı nasıl tek başına yollarsın.

Okyanus'un elini tuttum. Ellerimize baktı. Ardından elini kaldırıp öptüm. Tebessüm etti.

İçime sokmak istiyorum kızım seni.

Kapı açılınca bakışlarımız oraya döndü.

Evdeki görevli ablaydı. "Hoşgeldiniz çocuklar."

"Hoşbulduk." dediğimde Okyanus konuşmayıp elimi sıktı.

Sen sakin ol ikizim. Eğer laf ederlerse onların ağzına bizzat ben sıçacaktım.

İçeri doğru yürüyorduk. Okyanus durunca bende durdum. "Geri mi dönsek?"

Gülümsedim. "Dün öyle demiyordun."

"Abini sevdim. Artık gidebiliriz."

Seversin tabi. İkiniz birleşerek benimle uğraşıp durdunuz.

"Üzgünüm ama bu sorun bugün çözülmeli." dedikten elinden çekerek salona ilerledim.

Salona girmemle etrafa baktım. Hepsi buradaydı.

Barlas anında ayağa kalkıp Okyanus'un yanına geldi. Ona sıkıca sarıldı. Ama Okyanus elimi bırakmadı.

Barlas geri çekilince yüzünü elleri arasına aldı. "Çok özür dilerim birtanem. Sana bir şey olacak korkusu ile bağırdım. Aptallık ettim."

Okyanus'ın dudakları titredi. Seni alıp buralardan gitmek istiyorum.

"Beni çok kırdın."

Bende Barlas'ın kafasını kırsam.

"Gel güzelim bahçeye çıkalım. Ben kendimi affetireceğim."

Barlas ellerimize baktı. Kaşları çatılsada bir şey demedi.

Okyanus kafa salladı. Okyanus elimi bırakıp bahçeye doğru ilerledi. Arkasından Barlas.

"Oğlum seninle biraz konuşalım mı?"

Gözlerimi biyoljik babama çevirdim. Bana demişti. Bana oğlum demesine alışamayacaktım sanırım.

Kafa salladım. "Senden sonra kardeşimi ben alacağım." dedi Çağan.

Neyim ben? Eşya mı?

Biyolojik annem ve babam aynı anda ayaklandı. "Bakarız." deyip sırıttı biyolojik babam.

Bana da mı fikrimi sorsanız.

Onlar önden gidince bende onları takip etmeye başladım.

Bu kattaki koridorun sonuna yürüdük. Biyolojik babam kapıyı açıp içeri girdi, sonra biz.

Çalışma odası gibi bir yerdi. Masanın yanında küçük bir oturma grubu vardı.

Biyolojik babam ikili koltuğa oturdu. Bende karşıdaki koltuğa oturdum. Biyolojik annem yanıma oturdu. Bana gülümseyerek bakıyordu. Kadın resmen Okyanus'un büyümüş hali gibiydi.

"Her şeyin farkındayız."

Bakışlarımı biyolojik babama çevirdim.

"Okyanus varsa rahat ve mutlusun. Eğer o yoksa ortamı terk etmeye çalışıyorsun."

Atlas OkyanusuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin