~Başlangıç~

1.9K 110 49
                                    

                                 
Arkadaşlar öncelikle büyük bir uyarı yapmak istiyorum. Bu kitap 2 sene önce acemice yazdığım bir kitap. Nerdeyse hiç bir düzenleme yapamadan yeniden paylaşıyorum. Bunun bilincinde okursanız sevinirim.


💥💥💥

Sonunda şu lanet okul bitmişti.Okul çıkışı yine Boktan Saçlı ve Çakma Pikachu yanıma gelmiştiler.Ne kadar istemesemde yurda onlarla birlikte dönüyordum.Oysaki O aptal inekle dönmeyi tercih ederdim.Zaten o lanet ineğeden nezaman ve neden aşık olduğumu bilmiyordum.Ona olan nefret duygum değişmişti ve bu beni çıldırtıyordu.Neden ondan nefret edemiyordum eskisi gibi?.Nezaman ona bu denli aşık olmuştum?.

Hergün geçmişte ona yaptıklarım için vicdan azabı çekiyordum.Özür dilersem biraz rahatlayacağımı biliyordum.Amma aptal egom ve korkum yüzünden yapamıyordum işte.Ya kabul etmezsse diye.Ya benden daha çok soğursa.

Bu saçma düşüncelerimden Boktan saçlının beni hafifce sarsmasından sonra ayıldım.

-"Hey dostum iyimisin çok dalgın gözüküyorsun?"

Ona sert bi şekilde cevap verecek durumda değildim o yüzden düzgün bi şekilde "Yok Birşey" dedim.Bu tavrımı anlamış olucak ki çokta sorgulamadı.Ve yola devam ettik.

                                  🥦🥦🥦

Bu gün çok yorulmuştum derslerimiz yoğun geçmişti.Kacchan biraz durgun gözüküyordu.Sebebini merak etsemde asla sorucak cesaretim yoktu.Okul çıkışı ben Iida  ve Uraraka beraber yurda döndük.Hezamab birlikte gider geliriz.Tabiki Kacchanla gitmeyi daha çok isterdim.Amma bu gerçekleşmesi İMKANSIZ olan bir hayaldi.Ona aşıktım.Amma bunu itiraf edemeyecek kadar korkaktım.O asla benimle çıkmaz.Eğer bunu itiraf edersem muhtamelen bikaç kemiğim kırılır.Bu benim en büyük sırrımdı.Tabikide hiçkimseye söylememiştim.Ben daha kendime itiraf edemezken başka birine nasıl söyliyim.Kacchanla olan İmkansız düşüncelerimden uzaklaştım ve yola devam ettik.

Yurda vardığımızda direk odama geçtim ve kendimi yatağa attım.Yarın okul yoktu o yüzden kendimi uykuya bıraktım.

Uykumdan bi mesaj sesine uyandım.Uyku sersemliğim ile telefona baktım.Saat 02.00 dı.Ve bu saatte mesaj gelmesine şaşırmıştım.Galiba çok acil bi mesajdı.Mesaja baktığımda 2. kez şaşırmıştım.Çünkü bilimediğim bi numaradan gelmişti hemde bi ses kaydı.Kaydı hemen açtım ve sesi dinledim:

(Burda biraz ciddi baktığını hayal edin)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Burda biraz ciddi baktığını hayal edin)

~xxxxxxx~
"Lütfen yardım edin yerimi buldular villainler beni buldular beni öldürücekler lütfen yardım edi-"

Kızın sesi arkadan bi Villain in sesiyle bölünmüştü.Resmen donup kalmıştım.Ne yapacaktım?O şokla telefona tekrar baktığımda kızın konum attığını gördüm ve hiç düşünmeden yerimden fırladım.

Oraya yalnız gittiğimin çok yalnış olduğunu biliyordum.Amma o an panikle kimseye haber veremedim.Gecikirsem o kişiyi kurtaramayacağımı düşündüm.Ya yetişemezssem,ya benim yüzümden ona birşey olursa?Bunları düşünmemeye karar verdim ve hızla konuma doğru ilerledim.

Gittikçe dar sokaklara giriyordum.Buralar çok ıssızdı.Gecenin karanlığıda burayı daha korkutucu bi yer yapıyordu.Tek ışık ayın  zayıf parıltısıydı.Nihayet konuma vardım.Burası çıkmaz sokaktı.Ve Gözlerime inanamadım...

"KACCHAN?!"

" Senin  ne işin var burda aptal?"

Dekuyu burda gördüğümde çok şaşırdım.Onu beklemiyordum.Burda ne işi vardı.Aklım garip saçma sorularla dolmaya başlamıştı.Amma birden görüntüsü dikkatimi çekti.Ay ışığında parlayan zümrüt yeşili gözleri,hafif kıvırcık brokoliye benzeyen saçları,ve bu mükkemel portreyi tamamlayan çiller ve pembe dudakları adeta gel beni öp diyordu.O an kabim hızlanmıştı.Kendime gelerek bu saçma düşüncelerimden kurtuldum.

İkimizde Aynı Anda:

"Yoksa sende mi aynı mesajı aldın?!"

O an ikimizde Kandırıldığımızı anlamıştık.

"Kacchan bu bi tuzak olabilir hemen burdan gitmeliyiz!"

"Biliyorum aptal amma bunu yapanı gebertmeden hiçbir yere gitmiyorum!"

Kacchanın sesindeki kızgınlık artıyordu.Amma bunu herkim yapmışsa şakası yoktu.Bu saate bizi böyle ıssız biyere getirmesi onun şakacı bir çocuk olması ihtimalini bitiriyordu.Bunu yapan bi Villain den başkası olamazdı.Ben bunları düşünürken.Kacchan etrafa öfke dolu bakışlar atıyordu.

"Kacchan beni dinle hemen burdan gitmeliyiz.Bu kişi bir Villain de olabilir.Gidip yurttakilere Aizawa Sensei ye haber vermeliyiz lütfen inadı bırak ve bikere olsun beni dinle"

-diyerek kolundan tutup kendime çektim.O an ayın parlak ışıkları altında gözlerimiz buluşmuştu.İlk defa bu kadar yakın duruyorduk.Ve bu bana ona daha dikkatle bakma imkanı vermişti.Yakut kırmızısı gözleri,sarı saçları ve insanı cennetteymiş gibi hissettiren karamel kokusu.Resmen insanı kendine çekiyordu.Ben tabiki kızatmıştım hemen kendimi ondan uzaklaştıracaktım çünkü Kacchanın kemiklerimi kırması an meselesiydi.Tam haraket edecektim ki birden etrafa bi koku geldi ve gözlerimin kararmaya başladığını farkettim.O an bayılacağımı anlamıştım ağzımdan çıkan tek kelime ise" Kacchan" olmuştu oda aynı şekilde "Deku" demişti.

~Herkese merhaba bu benim ilk kitabım ve ilk bölümü umarım beğenirsiniz.Yazarken çok heyecanlandım.Biraz saçmalamış olabilirim.Ama bu sadece tüm olayların nası başladığını anlatıyordu.Bundan Sonrası çok eğlenceli ve aksiyonlu olucak.Spoiler verdim Galiba hehe~

~OYUN~BakuDekuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin