~OYUN~BakuDeku

~Yanlış Kararlar~

Katsuki yere yıkılınca annesi hemen yanına koşmuş oğluna sarılmıştı.Oda oğluyla birlikte ağlıyodu.Çünkü oğlunun küçüklükten beri Dekuya aşık olduğunu ve Dekununda ona karşı boş olmadığını biliyordu.

Sarışın çocuk biraz sakinledikten sonra Aizawa bütün sınıfı yurda göndermiş ve kendisi hastanede kalmıştı Katsuki gibi.

Herkes gittikten sonra Aizawa Dekunun odasının önündeki sandalyede oturan Sarışın çocuğun yanın oturmuştu.Sanki söylemeğe can attığı birşey vardı.Katsuki bunu anlamış merakla Öğrentmeninin yüzüne bakıyordu.Aizawa konuşmasına boğazını temizliyerek ve yumuşak bir tonda başlamıştı.Çünkü söyleyeceği şeyin öğrencisini mutlu edeceğini biliyordu.

"Öhm-öhm  Bakugou sanırım Midoriyanın bu hafıza meselesini düzelte biliriz.Eri özgünlüğünü baya geliştirdi ve artık onu nasıl kullanacağını biliyor.Ama karar senin istemiyorsan-"

"Hayır istemiyorum"-kısa ve net bi şekilde konuşmuştu sarışın çocuk.

Amma Aizawa şaşırmamıştı çünkü Katsukinin neden böyle dediğini az çok biliyordu.Çünkü Katsuki Midoriyanın ona geçmişte yağtığı zorbalıkları kötülükleri hatırlamasını istemiyordu.Ve en önemliside bu gün o hasta yatağında yatmasının sebebinin kendisi olduğunu hatırlamasını istemiyordu sarışın çocuk.

Doktor görüşe izin verdiğinden Katsuki bütün gece Dekunun yanında kalmıştı.Tüm gece Vereceği o büyük Kararı hakkında düşünmüştü.Bi yandanda o hasret kaldığı dudaklara küçük öpücükler kondurmuş doya doya kokusunu içine çekmişti sevgilisinin.Çünkü bu onu son görüşüydü...

Katsuki Dekunun hayatından sonsuza kadar çıkmaya karar vermişti.Onu daha çok incitmek istemiyordu.
Sabah Dekuyu son kez Gördükten Sonra Kimseye haber vermeden uçak biletini almış bavulunu toplamış UA den çıkış belgelerini sabah erkenden müdürün odasına bırakmış ve GİTMEK için yola koyulmuştu.

Hava alanına vardığında bian bi mucize olmasını ve Dekunun onu gelip durdurmasını istiyordu.Amma bunun olmayacağından adı kadar emindi.

Biyandan uçağının saatinin gelmesini beklerken biyandanda Dekuyu düşünüyordu.Düngeceden beri kendisiyle kavga halindeydi.Verdiği kararı aldığı her nefeste soruguluyordu.Sevgilisi orda yatarken onu bu halde bırakıp gidecekmiydi gerçekten?Ama bu onun iyliği içindi.

Sarışın çocuk Düşüncelerinden anons sesiyle irkilerek ayıldı.Artık zamanı gelmişti.Gitme vaktiydi.Ayağa kalktı.Bir addım attı.İkinci adımı attığında kalbi hiç olmadığı kadar çok acıdı.Atığı her addımda hali dahada kötüleşen Sarışının artık başı Dönüyor Ve gözleri kararıyordu.Kaç gündür doğru dürüst birşeyler yiyememişti.

Son adımı attığında artık bayılacağından emindi.Amma beklediği gibi sert zeminin üstüne düşmedi...

Sarışın çocuğun gözleri kapanırken tek hatırladığı şey birinin onu sıkıca tuttuğu olmuştu...

Evet canlarım Hepinize Merhaba.Öncelikle okuduğunuz ve okuyucum olduğunuz için çok teşekkür ederim.Bölüm biraz kısa oldu biliyorum.Amma yeni bölümü bunu attıktan sonra hemen yazıcam merak etmeyin.Size önemli bir sorum var Sizce 1 2 bölüme final yapayımmı yoksa devvammı?
Cevaplandırırsanız çok sevinirm.Sizi çok seviyorum Bayy<33