Chapter 2: Childhood playmateKinabukasan ay niyaya ako ni Zack mamasyal. Pumayag naman sila Mama. Kailangan ko daw maging pamilyar ulit sa lugar nato. I don't get them. Hindi naman kami titira dito ng panghabang buhay.
"Aalis na kami, Ma, Pa!" Paalam ko.
"Mag iingat kayo!" Paalala ni Mama.
"Zack, bantayan mo si Agathi." Paalala ni Lola Teresita. Tumawa naman sila Papa.
"Zack, kung anong mangyari dyan Kay Agathi. Ako ang makakaharap mo." Banta ni Papa. Napalunok naman si Zack.
Ang mga kapatid namin ay naglalaro ulit sa labas. Nang makita kami ay sinalubong nila kami.
"May date kayo, Kuya Zack?" Tanong ni Sofia. Ang kapatid nyang cute.
"A friendly date." Sabat ko.
"Ingat kayo, Ate." Saad ni Lorrie.
" Pasalubong ah!" Si Ronnie.
Tinawanan lang namin ito at nagsimula umalis. We're walking. Ewan ko kung saan kami pupunta. He stopped, so I stopped too.
"Bakit?" Tanong ko.
"Kita mo yan?" Turo niya sa malawak na lote.
" Ah, yes..?" Sagot ko.
" Dyan tayo naglalaro noon. Minsan pag may piyesta ay may nilalagay silang mahabang kawayan at sa dulo ng kawayan ay may bandila."
" Anong gagawin don?"
" Aakyat ka tapos kukunin mo ang bandila sa dulo."
" Paano kung mabali ang kawayan?"
" It's not gonna happen."
Nagpatuloy ulit kami sa paglalakad. May nadaanan kaming isang tindahan. The store is quite big. I remember. Bumibili ako ng mga clay dito nong bata pa ako.
" Do you want to buy something?" Tanong n'ya na ikinatango ko.
Nilibot ko ang paningin. Ang daming paninda! Bumili ako ng gummy bears at candies. Siya naman ay isang tubig at malaking chichirya.
Bumalik kami sa paglalakad. "Gusto mo?" Alok ko sa kanya ng gummy bears.
Kumuha siya ng isa. "Hanggang ngayon paborito mo pa rin yan?"
"Oum... Hindi naman nakakasawa." Sagot ko habang ngumunguya.
He chuckled. " You're so cute." Komento n'ya. Na ikinapula ng pisngi ko.
Kumuha ako ng pagkain na hawak n'ya. Hindi naman ako nito sinaway. He gave the water so I drink it. Kanina pa kami naglalakad. Bawat mga lugar ay may mga alaala kami noong bata pa.
Yung iba ay naaalala ko at ang iba ay hindi. Huminto kami sa isang ilog. Sabi s'ya pwede daw maligo dyan dati pero ngayon hindi na dahil madumi na daw.
"Hindi mo ba bibisitahin ang mga pinsan mo?" Tanong niya. Nakaupo kami sa taas ng ilog. May mataas kasing sementadong daan bago ang tubig sa ilog. I think it's a dam? Dati? I don't know.
"Hindi na siguro."
"Bakit?"
"We only have two days. I want to spend time with you." Sagot ko.
Natigilan s'ya. Ginulo na naman n'ya ang buhok ko. "I see. Simula pagkabata ako na ang lagi mong kalaro. You always distance yourself from them."
"Siguro dahil hindi ako komportable sa kanila." Kumuha ako ng bato at inihagis yon sa ilog.
"You always do that when you're worried." Sabi nito.
I faced him and I hugged him. He tapped my back. I cry on his shoulder again.
BINABASA MO ANG
Your Golden Hours
General FictionAgathi Vyole Luna has an idea of dying between her 28 to 30 years of life. She has friends named Zhino Ken Davis and Cashel Nate Garcia. They meet at an event in their school. They're running away from their sections because their classmates say the...