Your Golden Hours

Chapter four

Chapter 4: Summer Breeze

Matapos ang graduation ay napagpasyahan naming magpahinga muna ng isang linggo. Sa buong linggong iyon ay nakakulong lang ako sa kwarto.

I'm not feeling well. I'm also worried about our financial. Housewife si Mama habang si Papa naman ay nagtatrabaho.

Depende ang magiging sweldo don. Tapos kada linggo ay may bally. It's means nababawasan ang magiging sweldo nya. Madami rin kaming utang na hindi pa nababayaran. Tapos may sakit pa ako.

"Ate, kakain na." Katok mula sa pinto at munting bulong ng kapatid ko ang narinig ko.

Inayos ko ang sarili ko at pumunta sa banyo. "Sandali lang. Maliligo lang ako." Dahilan ko.

Narinig ko itong bumuntog hininga. Umalis na ito. Nagsimula na akong maligo. Kasabay ng tubig ay sumasabay ding bumagsak ang mga luha ko.

I can't stop thinking.

Matapos maligo ay bumaba na ako. Natagpuan ko silang kumakain na. Hindi ko man lang masalubong ang kanilang mga titig. Tahimik akong naupo at naghain ng pagkain ko.

Tanging away lang mula sa mga kapatid ko ang ingay. Minsan ay sinasaway ito ni Mama. Nakayuko lang ako habang kumakain. My heart is aching. I can't handle my thoughts and my emotions.

Tumikhim si Papa kaya napatigil ang Pag aaway ng mga kapatid ko.

"Mamayang hapon ay aalis tayo. Maghanda kayo ng gamit panligo. Ise-celebrate natin ang graduation ng Ate n'yo." Saad ni Papa.

Sumigaw sa excited ang mga kapatid ko. I should be happy right?

"Mananatili kayo sa Lola n'yo buong bakasyon. Pagkatapos ng ating selebrasyon ay ihahatid namin kayo kila Lola n'yo." Paliwanag ni Mama.

Wala akong magawa kundi tumango lamang. Walang mga salita ang maririnig mula sakin. I keep quiet all the time. Napapagod akong magsalita kahit kaunti lang ang mga lumalabas sa bibig ko.

Ilang sandali ay nasa sasakyan na kami. Pupunta kami sa isang resort na pag aari nila Zhino. Before I go out from my room. Tinatak ko sa isip ko na walang mangyayari kung patuloy lang akong mag iisip ng mga negatibo.

I should start to care about my mentality.

Bumaba kami mula sa sasakyan at Isang yakap ang sumalubong sakin. I miss my friends. Isang linggo lang ang nakalipas pero parang napakatagal na panahong kaming hindi nagkita.

Nasanay akong lagi kaming magkasama araw araw. "I miss you, Agathi!" Mahigpit akong niyakap ni Zhino.

Niyakap ko sya pabalik. Naramdaman kong may humila kay Zhino. "Hey! Ako naman! Kanina pa e!" Reklamo ni Cashel.

"I miss you, Vyole!" Niyakap ako nito.

"I miss you too both!" Masayang bati ko.

Inakbayan nila ako at nagsimula kaming maglakad. Zhino is touring me in their resort. Nakakarelax ang buong paligid. May mga cottoge na nakahilera ka gawing kanan. At sa kaliwa naman puros restaurants na.

The blue green ocean gives me a refreshing mind. The summer breeze is in the air now. It's officially summer.

Nakaakbay pa rin ang dalawa sa akin habang kinukwentuhan ako tungkol sa nangyari sa kanila ng mga nakaraang araw.

Nang mapagod ay umupo kami sa isang bench na nakaharap sa dagat. It's so relaxing. Umalis si Zhino para kumuha ng pagkain. I closed my eyes for a minute. Cashel moved closer to me.

"Do you feel well?" He started.

"Feel better now." Nakapikit parin ako.

"C-can I h-hug you?" Utal na saad nito. Dahan dahan kong binuksan ang mga mata ko.

Tiningnan ko sya at ngumiti. "Yes you can." Nilawakan ko ang mga braso ko.

He blushed and hugged me tight. He is such a sweet friend. He is boyfriend material. He can do everything for you. Even though it's hard for him. Topical Cashel that I knew.

"Ay. Kayo ah! Hindi nyo ako sinama!" Sulpot ni Zhino. May dala na itong pagkain. Nilapag nya yon sa lamesa.

"Come here, Zhin." Saad ko.

Umupo sya at niyakap kami. They're boys. They're handsomes. Nagtataka ako Kay Cashel dahil kahit isa ay wala itong pinakilala sakin na babae.

For four years. Lagi kaming magkasama. Lagi naming ginagalingan para lagi kaming mapunta sa iisang section. Pag ang isa samin ay naiiwan. Ay sabay naming iaangat yon. Helping each other is our habit.

"Anong kukunin nyong strand?" Tanong ni Zhino.

Kumakain na kami ngayon. Kanina pa kami naglilibot dito at hindi man lang namin namalayan ang oras.

Lumunok muna si Cashel bago magsalita. "Accounting. I guess?" Saad nya.

"You like money right?" Komento ko.

"Not much like. I like her." Saad niya.

Pareho kaming napasinghap ni Zhino. "Who!?" Sabay na tanong namin.

Namula ang mga Tenga nito. "H-huh? I d-dont say a-anything." Pagsisinungaling nya.

Pareho namin itong pinanliitan ng mata.

"Stop that topic. You go, Zhin." Saad nya.

Hindi na namin sya pinilit.

"Businesswoman." Siguradong Saad niya.

"Bagay sayo yun." Sabi ko at sumubo.

"Sayo ano?" Sabay na tanong nila.

"I want my skills to enhance. I will go to the TVL strands." Saad ko.

Natigilan sila. Sa apat na taon naming magkakasama panay tungkol sa photography, architecture and course na may degree ang lagi kong nababangit.

"You look serious." Si Cashel.

Tumango ako. Niyakap ako ni Zhino. "I'm happy because you found your desired."

"I want to run a cafe soon." Patuloy ko.

"Oh my god! Look Cashel!" Tinuro turo pa ako. "Our Agathi Vyole Luna have a plan now!" Sigaw nito.

"Sa pagkakakilala ko kay Agathi Vyole Luna ay ayaw na ayaw ang pag plaplano." Kinamot kamot pa nito ang baba nya.

Patuloy lang akong kumain. They're teasing me! I personally don't like plan word. Minsan gumawa ako ng plano. Nauwi lang sa wala. Umpisa non hindi na ako nagplano pa. Si tadhana na ang bahala.

"Swimming tayo!" Aya ni Zhino.

Nasa resort room na kami. Kaming tatlo lang ang nandito. Sa tingin ko ay hindi kami matutulog. Bukas ay mag bubudle fight kami. Kasama ang mga pamilya nila.

"Agathi, you need to sleep in time." Nakailang paalala ni Zhino.

Nakalimutan kong may sakit pala ako. Hindi ako pwedeng magpuyat. Nakalumbaba lang ako habang nakasunod sa kanila. Parang may mga mahigpit akong magulang dahil sa kanila.

But I love them doing it for my health. I smiled sweetly. Hinabol ko sila at inakbayan. At sabay kaming nagtatawanan sa gitna ng hallway.

•••

Xyluren