Chapter 1: BirthplaceMaaga akong nagising para sa pupuntahan namin ngayon. We're going to my birthplace. Dito nakatira sila Mama and Papa dati, then they have us. But after six years here at Bulacan ay umuwi kami sa probinsya.
My Mama's province. But again after six years we've been moved again. Because of Papa's work.
"Agathi, gisingin mo na ang mga kapatid mo." Saad ni Mama. Tumango lang ako at bumalik sa kwarto. Me and my sister shared room.
"Lorrie! Gising aalis na tayo!" Sigaw ko habang niyuyugyog s'ya.
"Inaantok pa ako, Ate." Saad nito.
Tumayo ako at naka pamewang. "Bahala ka dyan! Iiwan ka namin!" Agad naman itong bumangon at nagligpit ng higaan.
Sunod ay pumunta ako sa kabilang kwarto. Natagpuan kong nakahilata pa ang isa.
"Ronnie! Tumayo ka na dyan!" Sigaw ko pero hindi n'ya narinig.
Sinipa sipa ko pa ito para magising. "Isa! Dalawa!" Dali dali itong tumayo at nagligpit din ng higaan.
Kailangan pa kasing magbilang para magising. Lumabas ako ng kwarto at nakita ko sila Papa na nagtatalo.
"Asikasuhin mo ang bata! Anong oras na tayo makakarating nyan kung babagal bagal kayo!" Si Papa.
"Kita mo namang naghahanda ako ng babaunin natin." Si Mama.
"Hay! Bahala kayo sa buhay nyo!" Sigaw ni Papa at lumabas.
Pumasok ako sa kwarto at nag ayos. Matapos mag ayos ay ang mga kapatid ko naman ang inasikaso ko. Pag may ganitong pangyayari ay lagi silang nag aaway dahil sa negative thoughts. Iniisip agad nila kung paano kung wala na kaming masakyan dahil sa kabagalan namin.
But, I'm sure they love each other.
Bago pumasok sa bus ay bumili muna ako ng banana chips. Masarap to pag nasa byahe. Pagkaupo ko palang ay humingi agad ang kapatid ko. Hindi ko pa nga nabubuksan may hihingi na agad?
"Agathi, alam mong sumusuka ka sa byahe. Dapat konti lang ang kainin mo." Paalala ni Mama. Tumango naman ako at binigyan ang mga kapatid ko.
Last na bumiyahe ako ay naka dalawang plastik ako. Ewan ko lang ngayon kung susuka ako. Nasa likod kami ng bus. Lima kami kaya kasya kami sa likod. Nasa may bintana ako at nakadungaw. Natatanaw ko ang mga sasakyan na kasabayan namin.
Ilang oras ang lumipas ay dumating na kami. Sumakay kami sa tricycle. Habang nasa byahe ay hindi ko man lang maalala ang lugar na dinadaanan namin. Ilang sandali ay may bahay akong nasilayan. Pamilyar yon.
When we arrive someone welcome us. Binaba ko ang bag na dala ko at ako naman ang bumaba. Bumungad sakin ang isang matanda. She looked at me and she smiled.
"This is Agathi?" Tanong niya. Tumango naman sila Mama.
"This is Lorrie and Ronnie?" Turo nito sa dalawa. Ngumiti ang dalawa at tumango naman ulit sila Mama.
"Malalaki na sila. Dati hanggang dito lang sila oh." Sabay turo sa balakang nito.
Nag usap muna sila ng ilang sandali bago kami pumasok sa isang bahay. This house is quiet familiar. May isang upuan na yari sa kawayan at ang ganda ng design non. They have a tv and a complete set up for DVD.
When I roam my eyes around I see a boy holding his phone. He is so familiar. Who is he? He looked at me then back to his phone.
Lola Teresita offers food to us. I feel starving so we eat. The food is delicious. Pumunta muna ako sa gagamitin naming kwarto at inayos ang gamit namin. We're staying here for two days.
Nang lumabas ako ay wala ang mga kapatid ko. Wala din sila Mama at Lola Teresita. We're did they go? Lalabas na sana ako nang tawagin ako ng lalaki kanina.
"Hey! Do you remember me?" Tanong niya. Kaedaran ko lang s'ya. I think mas matanda lang s'ya ng isang taon sakin.
"I don't think so." Sagot ko.
He chuckled. "Yeah you're right. It's been six years. Nice to meet you again, Agathi." Nilahad nito ang palad niya.
"Nice to meet you too-?" Tanong ko dahil hindi ko alam ang pangalan niya.
"Zack." Ngumiti ako at tinanggap ang palad niya.
Nang magkahiwalay ang mga kamay namin ay nagtanong ako.
"Nasaan sila?"
Umupo ito sa pwesto n'ya kanina. "Your parents and my grandma are in the market. Ang mga kapatid mo ay kalaro ang kapatid ko." Saad niya at binuksan ang phone nito.
Tumango tango naman ako. "So may kapatid ka pala?"
"Yes. You really don't remember didn't you?" Tumawa s'ya ng mahina.
Kinamot ko ang batok ko. "I'm only six years old that time. Anong maasahan mo." Sagot ko.
We talked to much. Napag usapan namin ang buhay namin ngayon. He is senior high school. And I'm grade 10. He also mentioned that I was his childhood playmate.
He teach me how to play jolen when we are young. And I remember that scene. Dalawa lang kami tapos may hukay sa gitna. Tinulak ko ang jolen pero hindi ito napunta sa butas. Then he laughed at me. That's a good memory.
"Nandito na kami!" Sigaw ni Lola Teresita. Nagmano kami at tinulungan sila sa mga pinamili nila.
Bumalik nadin ang mga kapatid namin. He have a little sister.
"Maligo na kayo don." Sabi ni Mama kila Lorrie.
"Ma, si Ronnie ayaw niyang maligo." Sumbong ni Lorrie.
" Kasi naman nakakatakot sa Cr." Depensa ni Ronnie. Nagtawan naman sila Papa.
"Agathi samahan mo sila." Utos ni Mama. Tumango at hinila sila papunta sa Cr.
Pinaliguan ko silang tatlo. Zack's sister is so sweet. She always calls me Ate. Nang matapos ay lumabas na kami. Naghihintay si Zack sa labas dala ang mga tiwalya.
"Maligo ka na din daw sabi ni Tita." Sabi nito. Tumango ako at tumungo sa kwarto.
Kumuha ako ng damit pamalit at naligo. After taking bath ay lumabas muna ako ng bahay para magpahangin. Ilang sandali ay dumating si Zack sa tabi ko. Basa ang buhok nito at may nakasabit pang tiwalya sa balikat.
"Why are you here? It's cold." Bungad niya.
"I like to see the moon and the stars today. Maulan noong mga nakaraang araw kaya ngayon ko lang ulit sila makikita." Sagot ko.
"I see." Tumango ito. "You change a lot." Komento n'ya.
"How do you say so?"
"Uhnm.... When we are young you don't like cold places."
"Hanggang ngayon naman ah." Sagot ko.
"It's cold here. Hindi mo nararamdaman?"
"Nah. I came here because I want to cherish this moment."
"For what?"
"Hindi ko alam." Nagkibit balikat ako. "Naiisip ko lang na mas pahalagahan ang mga nasa paligid ko."
"You're matured enough." Sabay gulo ng buhok ko.
Natigilan ako ng ilang sandali. Then I smiled. "Do you think so?"
"Yeah. I see in you my girl. You and her have a similarity." Sagot nito at pumasok sa loob.
Does he have a girlfriend?
•-•
Xyluren
BINABASA MO ANG
Your Golden Hours
Fiksi UmumAgathi Vyole Luna has an idea of dying between her 28 to 30 years of life. She has friends named Zhino Ken Davis and Cashel Nate Garcia. They meet at an event in their school. They're running away from their sections because their classmates say the...