គឺខ្ញុំគ្រឆន់តែចង់សួរឿងមួយ»ទម្រាំរកនឹកដោះសាឃើញ អ្នកអានស្ទើស្ទះទ្រូង អើសចាឡំ ជុងគុកបិះឫស្ទះឈាម
« ចង់សួពីអ្វី? និយាយមកចុះ» ពួកគេដើរបណ្តើនិយាយបណ្តើរ
« គឺថាបើសិស្សច្បងមកនិងដដែរ មឹចអោយខ្ញុំយកក្រដាសប្រឡងមកធ្វើអី?»ជុងវ៉ុន ទម្រាំរកលេសឃើញ
« អ្នកណាថាយើងមកនិង? ពេលដែរយើងចេញទៅរកញាំអីចៃដន្យ លោកគ្រូអោយជួយកាន់សៀវភៅខ្លះទៅកន្លែងគាត់ប៉ុណ្ណោះ»ជុងគុក
« អរ.....ចឹងទេ សិស្សច្បងចុះ ប្អូនសិស្សច្បងមិនរៀននៅទីនេះទេហេស?»ជុងវ៉ុនដោយមិនដឹងសួអីទៀតក៏សួរឿងនេះ ព្រោះនេះជាអាកាសល្អបាននិយាយជាមួយក្រាស់
«មឹចបានដឹង ខ្ញុំមានប្អូន?»ជុងគុក ឆ្ងល់ភ្លាម(បាច់ឆ្ងល់ទេកូន គេតាមដានខ្ទិចគ្មានសល់ទេ)
« គឺ...គឺអ្នកណាមិនល្បីពីគ្រួសាអភិជននោះ ឃើញសិស្សច្បងជាគ្រួសាក្នុងចំណោមទាំង7នោះអី»ជុងវ៉ុន រកលេសបានទៀត
« នាងនៅបារាំង អញ្ចឹងខ្ញុំទៅកន្លែងមិត្តហើយ បាយ»ជុងគុក ក៏ទៅរកមិត្តព្រោះពួកគេមកដល់កន្លែងញាំអីហើយ
ជុងវ៉ុនក៏ទៅរកមិត្តដូចគ្នាសំណាងមិត្តកម្មង់អីអោយស្រាប់
«នេ នេ ចេះតែឆ្ងល់មឹចបានយូមេស កាពឹតទៅលួចបណ្តើរកូនប្រុសគេសោះ»ជេក
« នែ.....មានបាននិយាយជាមួយគាត់ទេ?»សូនូ (បញ្ជាក់ សូនូ និគី ដឹងអស់ហើយរឿងដែរជុងវ៉ុនក្រាស់ជុងគុកនោះ ព្រោះជេកមាត់អត់គំរបទេអារឿងចឹងនោះ)
«គឺនិយាយបានបន្តិចដែរ យើងសួពីប្អូនគាត់តែប៉ុន្និង»ជុងវ៉ុន
« អូ! នេះចម្លែកដល់ហើយ»និគី យកដៃអេះក្បាល
«ចម្លែក? ចម្លែកត្រង់ណា?»ជុងវ៉ុន
«មែននិង»ជេក
« ហួយ! ពួកបងមិនដឹងទេឬ? សិស្សច្បងម្នាក់និងណាសង្ហាក៏សង្ហា តែចរឹកគាត់យ៉ាប់ណាស់ផ្តាច់កា រឹកសម្បើមណាស់មិនយាយរកអ្នកណាក្រៅពីមិត្តរបស់គាត់ ខ្ញុំឃើញសិស្សស្រីជាច្រើនត្រូវខូចចិត្តដោយសាគាត់»និគី
«និងហើយ! ត្រូវបដិសេដស្នេហ៍ »សូនូ
«ខកស្នេហ៍មួយធ្យមងំ ត្រូវមាត់ថែមរត់ចេញមកទឹកភ្នែក ទឹកសម្បោ»និគី
