អង្រួនបេះដូង❤️
Ep " 29"
ដោយសាតែមើលទៅនេះមិនមែនជាផ្លូវទៅខុនដូវិញ នីគីក៏សួទៅថេយ៉ុង «សិស្សច្បងនេះដូចជាមិនមែនផ្លូវទៅផ្ទះទេ»នីគី ងាកទៅសួអ្នកដែរកំពុងបើកឡាននោះ « យើងថាទៅផ្ទះវិញពីពេលណា?»ថេយ៉ុង ឆ្លើយតបដោយភ្នែកមើលទៅផ្លូវដដែរ « អាវ?ចុះចង់នាំខ្ញុំទៅណា?» នីគី «កុំសួច្រើនអីទៅដល់និងដឹងហើយ»ថេយ៉ុងក៏បើកឡានទៅបន្តឯនីគីក៏មិនបានសួនាំច្រើនទៀតដែរ ប្រហែលជា10នាទីក្រោយឡានរបស់ថេយ៉ុងបានបតចូលភូមិគ្រឹះមួយយ៉ាងធំស្កឹមស្កៃដោយមានអ្នកបម្រើចាំបើកទ្វាអោយស្រាប ឡានរបស់ថេបានជិះចូលទៅដល់មុខភូមិគ្រឹះតែម្តងដោយមានអ្នកមកបើកទ្វាឡានអោយគេនិងនីគី ឯនីគីវិញចំហ៎មាត់ធំពេលដែរឃើញផ្ទះមួយនេះអូ ទេទេ គឺភូមិគ្រឹះទៅវិញទេ
« ហេតុអីនាំខ្ញុំមកផ្ទះរបស់បងទៅវិញ?»នីគី ដើរមកជិតថេយ៉ុងហើយទើបសួទៅកាន់គេតិចៗ « គឺយើងចង់នាំមកយ៉ាងមឹចមែនទេ?»ថេយ៉ុងក៏សួទៅវិញ ឯនីគីមិនមាត់ទៀតទេ « ឆាប់ទៅ!!»ថេយ៉ុងក៏អូសដៃរបស់និគីទៅក្នុងតែម្តង ពេលទៅដល់ក៏ឃើញថាលោកគីមនិងអ្នកស្រីគីមកំពុងអង្គុយមើលកាសែតល្មម
« លោកប៉ាអ្នកម៉ាក់ជំរាបសួ!»ថេយ៉ុងចូលមកអង្គុយជិតមួយគាត់ « កូនថេ នឹកឃើញអីហាមឹចក៏ត្រឡប់មកវិញចឹង?»អ្នកស្រីគីម គាត់សួថេហើយក៏ងាកភ្នែកទៅឃើញនីគីល្មម « ជំរាបសួអុំប្រុសអំស្រី »នីគីក៏ប្រញ៉ាប់ជំរាបសអទៅកាន់លោកទាំងពីរ « អ្នកណានិងថេ?»អ្នកស្រីគីមក៏សួទៅកូនប្រុសរបស់គាត់ព្រោះមិនដែរឃើញថេនាំនាក់ណាមកនោះទេ « គឺគេជាសិស្សប្អូនរបស់កូនហើយក៏ជាសិស្សរបស់កូនផងដែរ»ថេយ៉ុងរៀបរាំប្រាប់ទៅម្តាយ «ជាសិស្សយ៉ាងមឹចទៅ?»លោកប្រុសគីម ជាអ្នកសួម្តង «គឺថាគេចូលមករៀនធ្វើជាពេទ្យណាប៉ា»ថេយ៉ុង « អឺម អញ្ចឹងនៅញាំបាយជុំគ្នាសិនទៅល្អទេ ល្ងាចនេះម៉ាក់បានបបួលមិត្តរបស់ម៉ាក់មកផងដែរ»អ្នកស្រីបានបបួលមិត្តភិក្តគាត់និងនាំកូនស្រីមកដូចគ្នាព្រោះចង់អោយស្គាល់គ្នាជាមួយនិងថេយ៉ុង
« បាទលោកអ៊ំ»នីគី មុនរាងភ័យដែរព្រោះមើលទៅម៉ាក់របស់ថេយ៉ុងកាចណាស់តែក៏មិនអីវិញព្រោះគាត់ដូចជារួសរាយធម្មតានោះទេ
