Shaneece's POV
Annyeong haseyo! I'm Shaneece Park. I'm a transferee student dito sa... Anong school ba to. Wait lang iisipin pa daw po ng author. Hahaha. (~_~メ)
Eto na nga. Dito sa Bang University. It's one of the most popular institutions dito sa South Korea. Sabi nila, matatalino daw mga children dito. Edi sila na. I don't really care. I just transferred here because it's what my Mom wants. Bakit ba kasi ang Mama ko ang kahinaan ko. •﹏•
Naglalakad na ako papasok ng classroom where I supposed to have my first subject when I saw a lot of girls infront of the door. Ano bang sinisilip nila? Oo nga pala, I don't care nga pala. Huehue...
"Shaneece!" Wait. Is someone calling my name?
May kumalabit sa balikat ko. Lumingon ako para kilalanin. •﹏•
"Excuse me, do I know you?" Hindi ako suplada. M.E.D.Y.O lang.
"Can't you remember me?" Ang lapad ng ngiti ng kausap kong babae. I can tell na she's very happy to see me.
"Edi sana hindi na lang ako nagtanung kung alam ko diba?." I rolled my eyes.
Hinampas niya ako sa balikat. At tumawa ng malakas. ⊙﹏⊙
"Oo nga pala! Hahaha. It's me, Hanna. Classmates tayo nung pre-school. At magkaklase ulit tayo. Inaabangan talaga kita. Kasi isasali kita sa Theatre Performance na ako mismo magdidirect." Ngumiti siya.
Pre-school. Push mo yan ate...
Ngumiti nadin ako. Ayokong sirain ang first day ko. "Busy kasi ako ngayon." Pagtatanggi ko.
Hinampas naman niya ako sa kabilang kamay. Namumuro na siya Lord!. Konti na lang bibingo na po!
"Ano kaba. Kahit ayaw mo wala kanang magagawa kasi ako ang president ng klase. Nakipagcoordinate nadin ako kay Dean. Nakausap na nila ang Mama mo." She's an energetic person. Wala ata sa dictionary niya ang salitang "Tired".
Tumango nalang ako as a sign of agreement. Nakausap na pala nila si Mama. Tapos akong main character hindi nainform. Aigooo. T_T
Nagsabay na nga kaming pumasok sa classroom. Nawala na ang mga istudyanteng sumisilip kanina.
"Guys! Meet our new classmate!! Shaneece Park. Transferree siya from BigHit University." Informally introduced ni Hanna.
I can see the guys turned their eyes on me and automatically get stiffed as soon as they see me. Alam kong maganda ako. Ang oobvious niyo.∩__∩
"You can stop staring at my beauty. Thank you." Naglakad ako at umupo sa pinakadulong upuan sa likod malapit sa glass window. This happens all the time. And I'm sick of being the center of attraction. Gimme a break. -_-
Kakasabi ko lang ng gimme a break. May kumakalabit na sakin. Mabibreak ko ang leeg neto ng wala sa oras. Liningon ko kung sino. Here comes a jerk!
"Can I have your beautiful number?" Matamis ang ngiti niya. Sa sobrang tamis, nabubulok na.
"Sure. But you have to shave your head first and pray to Buddha." Saka ko siya inirapan.
Tumigil na ata siya. Hindi na siya kumibo. But someone touched my shoulder again. I'm pissed.
"What the hell. Go shave your head and ask Buddha for my number, will you?!" Napasigaw ako ng di oras. I hate myself. I just can't control my temper.
Nagulat ako. He's not the same guy from a while ago. He is a total opposite of that guy. Napakagwapo. Ang gwapooooo! My gawd, bakit may fireworks at the top of my head! ~＠^_^＠~
"Excuse me. Pero baka lang naman upuan ko yan. Get off." Binuhusan ako ng malamig na tubig.
It's so embarrassing! Gusto kong magtago!!!
Itinulak niya ako ng bahagya at saka siya umupo. Inilagay niya ang bag ko sa kabilang upuan.
I regain my senses... Bakit ba ako nagpapaapi dito sa kagwapuhan ng lalaking to.
"Excuse me lang din no. Do you have a name on the desk?! And you actually pushed me huh!" Uminit na naman ang ulo ko. I was bewitched for a second but not now, not again.
Tinignan niya ako from head to toe. Aba! Mayabang po ito! Nappeun Namja!!!
"Stop staring at me you stupid pervert!" Singhal ko sakanya.
Hindi na niya ako nilingon. Naglagay siya ng earphones sa tenga niya at tumingin sa bintana. What the. Are you gay?
Jin's POV
Akala mo naman kung sino siyang maganda. Nagpapapansin lang siguro, masanay nalang ako. Mas maganda naman ako pag naging babae. Lalo na pag pink suot ko. Huehue. Ang mga babae talaga. Well, hindi ko maiwasang matuwa. First time kong masigawan ng isang babae. Yung iba kasi nagpapacute lagi sa harap ko.
Break time. Lumabas ako ng room at naglakad papuntang Male's C.R. Pinagtitinginan na naman ako. Ibulsa ko kaya muna tong kagwapuhan ko. Huehue. May lumapit sakin habang naglalakad.
"Uh-uhmm. Para sayo. Ako ang nagbake nito. Please tanggapin mo." Hindi ko kilalang babae. Pero alam ko ang ibig niyang sabihin.
"Mahilig ako sa sweets, pero wala akong planong tanggapin to. Pasensya na. Wag mo akong pag-aksayahan ng panahon." Hindi ko naman gustong magpaasa, lalo na't wala talagang pag-asa ang mga babae sa buhay ko.
Iniwan ko siya at nagpatuloy sa paglalakad. Narinig ko nalang na may humihikbi sa likod ko. I made someone cry again. Kinuha ko ang earphones at isinuot sa tenga ko.
Dumiretso ako sa Bangtan's Private Canteen. Kaming magkakapatid ay may sariling kainan. Dito din kami nagkikita-kita kapag may urgent meeting. Lahat ng nagtatrabaho dito ay peronally chosen ng papa namin. Sila ang mga pinagkakatiwalaang tao ng pamilya namin.
Naramdaman kong may tumabi sakin habang kumakain.
"Nagpaiyak kana naman ng babae. Diba sinabi ko sayong easyhan mo lang Hyung. Pwede mo naman silang tanggihan ng maayos." Ang banal na si J-Hope. May dala din siyang pagkain.
"Mas mabuting saktan sila para hindi umasa." Pangbabalewala ko.
Sumubo muna siya bago nagsalita. "Haaay. Basta magkaiba tayo. Hindi ko kaya yang pang-aapi mo sa mga babae."
Sabay dumating si Suga at V. Kung nagtataka kayo kung nasaan si Namjoon at Jimin, magtanong po kayo sa BigHit University. Dun sila nag-aaral. Si Jungkook naman, kagagraduate niya lang ng Senior High School at umayaw muna sa pag-aaral. XD
"May umiiyak na naman diyan sa labas. Sampu. Nakailang paiyak na naman kayong dalawa Suga at Jin Hyung." May second round pa pala tong sermon. Hindi ako nainform. Si V pag nasimulan hindi titigil.
"Wala akong magagawa. Ganito talaga ako sa mga babae. Pakisabi nalang pala sa prof ko na I have a super high fever. Alis na ako." I used teleportation.
And in just a blink of an eye, nandito nako sa tapat ng bahay.
