You Are Not My Daddy-HyunIn

8-🌈🍭

İyi okumalar(✿❛◡❛)

Gelen Jeongin'in teyzesi(?) neyse ki Hyunjin'le mesajlaşırken yatakta oturuyordu üzerine battaniyesini örtmüştü.Teyzesi merklı gözlerle bir kaç adım daha atmıştı.Eyvah gerçekten şuan kötü bir durumdaydı.Jeongin'den yavaş yavaş ölüm terleri akmaya başlamıştı.

"Jeongin napıyorsun oğlum(!)"

Jeongin affalamıştı ne dese zarar dı şuan tek isteği bir an önce ablasının eve gelmesiydi.Teyzesi sorusunu tekrarlayınca Jeongin daha da strese giriyordu ve bu gidişle büyük ihtimal teyzesi onu yakalayacaktı.En iyisi bir şey sallamaktı, daha fazla düşünmeye devam ederse kel kalacaktı.

"Bir şey mi oldu teyze? "

"Yemek hazır, ablan daha gelmedi mi? "

"Hayır daha gelmedi mesâiye falan kalıyor olabilir ama birazdan gelir."

"Tamam ben ona yemek ayırırım o zaman."

Dedikten sonra odadan çıkmıştı.Jeongin her ihtimale karşı biraz beklemişti.Sonra battaniyenin altından çıkıp kıyafetlerini değiştirdi.Bundan bir ders çıkarsa iyi ederdi.Telefonu alıp ilk önce ablasının ne zaman geleceğini sormak için mesaj attı sonra tekrar instagrama girdi.

Jeongin.Yang
X
DaddyJin
Dm

DaddyJin=Jeongin bir şey mi oldu sabahtan beri çevrimdışı gözüküyorsun🤔

Jeong.Yang=Acaba gerçeği mi söylesem|
Acaba gerç|
A|

DaddyJin=Sabahtan beri ne yazıp siliyorsun güzelim?

Jeong.Yang=Şey daha yeni teyzem tarafından basıldımda o yüzden🙄

DaddyJin=Teyzen ile aran iyi o zaman.

Jeong.Yang=Ya ya ne demezsin.

DaddyJin=Nasıl kurtuldun ondan umarım eteğin hâlâ üzerinde değildi¿

Jeong.Yang=😊Evet üzerimdeydi.

DaddyJin=🤡Şimdi o kadını öldürmem için bir neden ver bana.

Jeong.Yang=Hyunjin saçmalama birincisi benim teyzem ikincisi aslında onu hiç sevmiyorum ama ölürse ve yahut başka bir şey,o zaman benim üstüme kalır her şey😒

DaddyJin=Sana kafanı dağtmanda yardım edebilirim.

Jeong.Yang=Nasıl yani?

DaddyJin=Bir kaç günlüğüne benim evimde kalmaya ne dersin?

Jeong.Yang=Ablamla konuşmam gerek ilk önce🤭

DaddyJin=Sen ablanla konış bende senden haber bekleyeceğim ha bu arda eteklerini getirmeyi unutma😚

Jeong.Yang=👍🏻

Jeongin uygulamadan çıkmadan önce bazı konuşmaları sildi.Sonra aşağı indi amcası ve yengesi yemek yiyordu yanlarında da iki tane dolu ve üstü şeffaf bir şey ile örtülmüş tabaklar vardı.Tam mutfağa gidecekken kapı çaldı.Jeongin koşarak ablasını karşılamay gitti.Kapıyı açar açmaz abladına sarılmıştı.

"Dur Jeongin beni öldüreceksin."

"Napıyım insanın böyle ablası olunca yerinde duramıyor."

Dedikten sonra dudaklarını büzüp kollarını bağdaştırdı.

"Tamam ya hemen küsme. "

Mutfağa gittiklerinde Teyze ve Amcası yemeklerini bitirmiş tabaklarını yıkıyordu.Bu şerefsiz de anca karısına centilmen.Jeongin kendine bir sandalye çekip oturdu.Soracaktı ama daha sonra vazgeçti ablası yeni geldi onu bu tür sorular ile boğamazdı.

***

Kapının önünde motive olmak ister gibi bir nefes çekti içine yavaş bir şekilde ablasının kapısını tık tık ladı.İçeriden gir komutu geldiğinde içeri girdi.Ablası ders çalışıyor olmalıydı çünkü önünde bir sürü kitap vardı.Ablasın yatağına oturdu.İrene de döner sandalyesini Jeongin'e çevirdi.

"Jeongin bir şey mi oldu."

"Şey abla senden bir şey isteye bilirmiyim?"

"Tabiki."

"Abla bir arkadaşım beni evine davet etti de yarın onlarda kalabilir miyim? "

"Elbette Jeongin sonuçta sen küçük bir bebek değilsin.Bana haber vermene sevindim."

Jeongin kalkıp ablasının sarıldı.

"Teşekkürler unnie~"

Arkadaşlar bu sefer biraz erken attım.Umarım beğenirsiniz.Smut bölümü,diğer bölümde yazmayı düşünüyorum.Yorum ve oy verirseniz sevinirim.Yorumlarınız beni daha çok motive ediyor.Kendinize iyi bakmak dileğiyle görüşürüz.
૮₍ ˃ ⤙ ˂ ₎ა
                 ./づᡕᠵ᠊ᡃ່࡚ࠢ࠘ ⸝່ࠡࠣ᠊߯᠆ࠣ࠘ᡁࠣ࠘᠊᠊ࠢ࠘~~~~♡