Your Everything Must Be Mine....🔥

Chapter-Seventeen

Jenတို့နန်းတော်ထဲ​​ပြန်ရောက်တော့ Bam ကliခန္ဓာကိုယ်ကိုသေချာစစ်ပြီးပြောလာသည်က.....
Bam-" liအစွမ်းတွေအကုန်ပွင့်ထွက်ပြီးပြည့်ဝသွားပြီ....စွမ်းအားအကြီးဆုံးနတ်တစ်ပါးဖြစ်သွားပြီ...."
  ပြောရင်း Bam ကကုတင်ခြေရင်းကနေliကိုအရိုအသေပေးနေတယ် jenတို့သုံးယောက်မှာဘာလုပ်ရမှန်းမသိ...
Ji-" နတ်ဆိုတာဘာဆိုပြောတာလည်း "
Bam-" liသွေးကနတ်သွေးလေ.နတ်သွေးနှော...."
Rose-" နတ်...နတ်ဆိုတော့ကောင်းကင်ဘုံကနတ်သားလား.. "
Bam-" မဟုတ်ဘူး li ကသွေးနှော..."
Ji-" နားလည်အောင်ရှင်းပြစမ်းပါအခု...  liကဘာလည်း "
Bam-" ငါတောင်းပန်ပါတယ်မင်းတို့အတွက်အချိန်လိုသေးတယ်ပြော​ပြဖို့အတွက် ဒါliအတွင်တိုတာမှတ်ထားပေးပါ ငါအခုအိမ်ခနပြန်မယ် ငါပြန်လာခဲ့ပါ့မယ်အချိန်ကျရင်မင်းတို့ကိုပြောပြရမယ့်သူကပြန်ရောက်လာရင်ပြောပြလိုက်မယ် liကအစွမ်းရှိပြီဆိုတော့စိုးရိမ်စရာမလိုတော့ပါဘူး ဒါပေမယ့်စောင့်ရှောက်ပေးကြပါအုံး "
  ပြောပြီးတာနဲ့ပျောက်သွားတဲ့Bamကြောင့်သုံးယောက်သာမရေရာမှုတွေနဲ့သာကျန်ခဲ့တယ်
Rose-" နတ်လို့ပြောသေးတယ် သွေးနှောတဲ့ liလေးကတကယ်ဘဲဘာလည်း "
Jen-" မင်းတို့သတိထားမိလား li လေးဆီမှာပေါ်လာတဲ့အစွမ်းတွေကတို့တွေနဲ့လုံးဝမတူဘူး....မီးအစွမ်းဆိုတယအမြင့်ဆုံးစွမ်းအင်ဘဲလေ အဲ့အစွမ်းကိုliကရတယ် liကဘာလည်း တကယ်ကိုနားမလည်ဘူး "
Ji-" တို့လည်းမသိဘူး li အကြောင်းကိုဘာလို့အရမ်းလျှို့ဝှက်နေတာလည်းမသိဘူး ထူးဆန်းလွန်းတယ် ပြီးတော့ ပြောပြစင့်တဲ့လူကပြောပြမယ်ဆိုတာကရောဘာလည်း တို့တွေကိုပြောပြမယ့်သူကဘယ်သူလည်း..."
Jen=" တို့လည်းမသိဘူး "
Rose-" တို့ရောဘဲ...."
Jenတို့သုံးယောက်လုံးလည်းကုတင်ပေါ်ကliကိုကြည့်နေမိတယ် ဘာလို့အဲ့လောက်တောင်လျှို့ဝှက်ချက်တွေနဲ့ပြည့်နေရတာလည်းကလေးရယ် သုံးယောက်သားသက်ပြင်းချရင်းသာခေါင်းခါနေမိတယ် အစွမ်း​ကြီးလှပါချည်ရဲ့ဆိုတဲအသက်ရာကျော်သုံးယောက်လုံးကဒီကလေးရဲ့အရာရာကိုကျရှာဖွေဖို့အတွက်ခက်ခဲလွန်းနေခဲ့တယ် ကလေးကနားလည်ရခက်တဲ့ပုစ္ဆာတစ်ပုဒ်ဘဲ
jenတို့လည်းက​​လေးရဲ့နန်းဆောင်ထဲမှာထိုင်နေခဲ့တယ် အားမရှိလို့ဖျော့တော့နေတဲ့ကလေူနှုတ်ခမ်းပါးလေးကိုအားအင်ပြည့်သွားအောင်လုပ်ပေးချင်ပါရဲ့ ဒါပေမယ့်လုပ်ပေးလိုက်ရက်သုံးယောက်လုံးစစ်ဖြစ်နေမှာကိုသိနေတာကြောင့်ပြောထားကြတဲ့အတိုင်းအရာအားလုံးအေးဆေးသွားမှကလေးကိုရအောင်ယူဖို့ကြိုးစားရမှာပေါ့......
At Bam's home
Bam-" appa "
Pruk-" သား ပြန်လာပြီလားjeonဘက်ကလူတွေနဲ့တိုက်ခိုက်ကြတယ်ဆို ဘာဖြစ်သွားသေးလည်းသားငယ်ရောအင်ပြေရဲ့လား "
Bam-" Bamဘာမှမဖြစ်ပါဘူး appa liလေးကသားကိုကယ်လိုက်တာ "
Pruk-" ဘယ်လို....liလေးကသားကိုကယ်လိုက်တာဟုတ်လား "
Bam-" li အစွမ်းတွေအကုန်ပွင့်ထွက်သွားပြီappa li ကအစွမ်းတွေအကုန်ပြည့်ဝသွားပြီ "
Pruk-" သားတကယ်ပြောနေတာလား"
Bam-" တကယ်ပြောတာappa အခုဆိုဦးလေးjeonကြောက်နေလောက်ပြီသူဝဋ်လည်တော့မယ်appa "
Pruk-" ဝမ်းသာလိုက်တာသားရယ် နောက်ဆုံးတော့ leo၊lemiroနဲ့najiတို့ပေးဆက်ခဲ့ရတာတန်တဲ့ထိုက်တန်မှုတစ်ခုပြန်ရလာမှာပါ...."
Pruk ဝမ်းသာမျက်ရည်တွေကျနေမိတယ် မတရားသဖြင့်သတ်ခံလိုက်ရတဲ့ သူငယ်ချင်းသုံးယောက်အတွက်ပေါ့..... အဲ့အချိန်တုန်းကတန်ပြန်သတ်ချင်ပေမယ့် ရုတ်မာရက်စက်သွားတဲ့သူကကိုယ့်ရဲ့အမွှာညီဖြစ်နေခဲ့တယ်တော်ဝင်သွေးချင်းပြန်သတ်ခွင့်မရ၊ ညီအကိုဆိုတဲ့သံယောဇဥ်နဲ့ရပ်တန့်ခဲ့ပြီး ကံဇာတာအလိုအရအားလုံးထက်အင်အား​ကြီးမားတဲ့leoနဲ့lemiroမွေးဖွားလာခဲ့တဲ့ကလေးကိုသေချာ​ပြုစုခဲ့တယ် သူတို့အတွက်တစ်နေ့တော့ကောင်းမွန်တဲ့လက်တုန့်ပြန်ခြင်းတွေရောက်လာမှာပါ.....။
   အရာအားလုံးအတွက်တန်ပြန်တဲ့သက်ရေုက်မှုတွေပြန်လာတော့မှာပါ
Jeon-"  အာ...သွားပြီ...သွားပြီ..အဲ့ကလေးကိုလွတ်သွားပြီမင်းတို့တွေတစ်ယောက်မှစောက်သုံးမကျဘူး အဲ့ကလေးကဘယ်လောက်ငါ့အတွက်အန္တာရယ်များလည်းမသိကြတာလား အား...အဟွတ်..အဟွတ်"
Liဆိုတဲ့ကလေးနဲ့မီးစွမ်းအားနဲ့တွန်းဖယ်မှုကြောင့်ရင်ဘတ်ဟာလုံးဝဟာထွက်သွားခဲ့ရသည်အထိနာကျင်နေရတယ်
        သမန်းဝံပုလွေတွေကတော့ခေါင်းငုံလျက်သာအပစ်ကိုခံယူနေတယ်
Jeon-" ငါသမီးကဖမ်းခေါ်လာပေးတယ် မင်းတို့ကဘာစောက်သုံးမှမကျဘူး အခုချက်ချင်းသွေးစုပ်ဖုတ်ကောင်နယ်မြေနားမှာအဲ့ကလေးကိုစောင့်ပြည့်နေကြ တစ်ခုခုရှင်းတာနဲ့ငါဆီခေါ်လာခဲ့ကြ..."
All-" nae..."
  အစည်းအဝေးကြီးပြီးလို့ထွက်သွားတော့Minaအခန်းထဲပြန်ခဲ့တယ် ဘာဖြစ်လို့အခုလိုအဲ့ကလေးနဲ့ရင်းနှီးနေမှန်းမသိ အရမ်းကိုရင်းနှီးနေခဲ့တာ ဝေခွဲမရတဲ့ခံစားချက်တွေနဲ့အကြောင်းရင်းမဲ့ကျလာတဲ့မျက်ရည်တွေကြောင့် အနီးအနားမှာရှိတဲ့ပစ္စည်းတွေကိုအစွမ်းနဲ့ပစ်ခွဲနေမိတယ် နာကျင်ရတယ်နှလုံးသားတစ်ခုလုံးက......
At li's side

  Li ဘယ်နေရာကိုရောက်နေမှန်းမသိဘူး liပြေးနေရတယ်..
Man-" မင်းသူ့ကိုသတ်ရမယ်..."
  ဟင့်အင်းမသတ်ပါနဲ့....တောင်းပန်ပါတယ် liတောင်းဆိုနေပေမယ့်မရခဲ့ဘူး အခုliဘယ်ရောက်နေတာလည်းဝတ်စုံကိုသေချာပြန်ကြည့်မိတော့နန်းတွင်းဝတ်စုံတစ်စုံ..li ကိုliဘာမှန်းမသိခဲ့...အဝေးကိုကြည့်တော့အမျိုးသမီးသုံးယောက်ကိုမြင်နေရတယ် jenjen jijiနဲ့ Rosie သူတို့ပုံစံကအရမ်းဝမ်းနည်းနေတယ် ခနနေတော့အချင်းချင်းပြန်တိုက်ခိုက်နေကြတယ် liတားပေမယ့်အရာမထင်ခဲ့..အဲ့နောက်liနောက်ကနေ ဗိုက်ကိုထိုးဖောက်လာတဲ့ဓားတစ်ချောင်း...
Li-" အ.... "
Girl-" တို့တောင်းပန်ပါတယ်ကလေးရယ် တို့ကလေးကိုမသတ်ချင်ပါဘူး နောင်ဘဝဆိုတာရှိရက်ကလေးကိုမသတ်ရမယ့်လူတစ်ယောက်ဘဲဖြစ်ချင်တယ် ချစ်တယ်ကလေး တို့တောင်းပန်ပါတယ် "
Li-" unnie..."
  Liအိမ်မက်ကလန့်နိုးလာခဲ့တယ် ချွေးတွေရွဲနေကာတုန်လှုပ်နေခဲ့တယ် ကြောက်ရွံနေခဲ့တာဆိုပိုမှန်လိုက်မယ် နောက်တော့မျက်ရည်တွေဟာအလိုလိုစီးကျလာခဲ့တယ်
Rose-"ကလေးဘာလို့ငိုနေတာလည်းဟင် ဘယ်နားနာနေလို့လည်း"
Ji-" တို့တွေကိုပြောပါအုံးလာဖြစ်နေတာလည်းကလေးရယ်  "
Jen- တို့ရင်ပူလှပြီကလေးရယ်ပြောပါ "
Li- li ကြောက်တယ်...အီး... ဟီးးး...."
   ငိုနေတဲ့ကလေးကို roseအလျင်အ​မြန်ရင်ခွင်ထဲသွင်းလိုက်တော့ တစ်သိမ့်သိမ့်ငိုနေရှာပြန်တယ် အဲ့ညကတော့ကလေးဟာဘာမှမပြောဘဲငိုပြီးအိပ်ပျော်သွားခဲ့တယ်.... jenတို့သုံးယောက်လုံးရဲ့ရင်ထဲမှာတော့ဗလာင်ဆူနေလျက်ပေါ့.....။
#Chapter-Seventeen(end)
#😉
#Ficကိုဖတ်ပြီးနည်းနည်းအကြံပေးသွားကြတဖြည်းဖြည်းလမ်းဆုံးခါနီးနေပြီလေ😉