Lovesick || Choi Yeonjun

*4*

"Sen benim İseulüm musun?"

Başımı kaldırdım

Gözlerinden damla damla yaşlar geliyordu

"Cevap versene! Benden başka kimsenin yanına gelmiyorken nasıl herkes seni gördü?Her zamanki gibi değilsin"

O an anlamıştım

Yalan söylemeliydim

"H-hayır...ben senin İseulün değilim"

Gözlerindeki hayal kırıklığını görmüştüm

Yeonjun:"hah anlamalıydım. İseulümün saçları siyah,seninki ise açık kahve rengi"

Eski saç rengim siyahtı,kahverengine boyatmıştım

"Beni tanıdığın başka bir İseul ile karıştırdın o zaman,her halde ona çok benziyorum"

Başını salladı

"Evet,çok benziyorsun. Neyse. Lütfen gidermisin?"

Aniden değişen tepkilerine yetişemiyordum

Bozuntuya vermedim

İseul:"Neden? Yani demek istediğim rahatsız mı ettim seni?"

Başını iki yana salladı

Yeonjun:"Beni değil ama onu edeceksin,birazdan İseul burada olur. Seni görürse bundan hoşlanmaya bilir"

"Peki,çıkıyorum."

Son kez ona bakıp odadan çıkmıştım

Kapının küçük camı olduğu için içeri baktım

Gülüp kendi kendine konuşuyordu

Ona göre İseulü,yani beni görüyordu ama gerçek sadece boş bir duvardı

Halüsinasyondu

Kendi kendine konuşan bir adam...

Bu hali kalbimi fazla acıtıyordu

Ben burada iken o benim halüsinasyonum ile konuşuyordu

Eğer gerçek İseul olduğumu söyleseydim buna ne tepki verirdi bilmiyorum,kafası çok fazla karışabilirdi

Bir süre böyle olması daha iyi olacaktı
~~~~~~~

5 gün sonra

Kantindeydik

Do-Va ve Yoorim ile yakın sayılırdım

Oda arkadaşıydık sonuçta

Do-Va yanımda oturmuştu,Yoorim ise tam karşımda

Üçümüzde kendi halimizde yemeklerimize odaklanmıştık

Arka diğer masadan yüksek bir şekilde kahkaha sesleri gelmişti