Οι Ιάπωνες από τις απαρχές ακόμα του εικοστού αιώνα, χρησιμοποιούν μια ιδιαίτερη λέξη για να περιγράψουν το συναισθηματικό φαινόμενο, που ο υπόλοιπος κόσμος ονομάζει υπομονή.
Ο όρος προήλθε από τους δασκάλους του βουδισμού, όταν ακόμα έκαναν τις πρώτες τους απόπειρες να διαδώσουν την θρησκεία τους στην Ιαπωνία. Ωστόσο δεν χρησιμοποιήθηκε από τους Ιάπωνες ή από αλλογενείς, μέχρι την εποχή του Β' παγκοσμίου πολέμου.
Η λέξη έκανε το ντεπούτο της στα Αμερικανικά Στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου χρημοποιήθηκε κατά κόρων για να περιγράψει την συμπεριφορά των Ιαπώνων κρατούμενων.
Ο ορισμός της, είναι από τους πιο πολυσύμαντους και δυσκολονόητους στον κόσμο. Προκειμένου να γίνει κατανοητός, είναι απαραίτητο να γίνει ένας πρώτος διαχωρισμός μεταξύ των ατόμων που την χρησιμοποίησαν ανά τις δεκαετίες.
Για τους μη-Ιάπωνες, η ερμηνεία του όρου τοποθετείται κάπου ανάμεσα στην εσωστρέφια, την έλλειψη αυτοπεποίθησης και την παθητικότητα. Ταυτίζεται με μια άβολη, απαθή στάση απέναντι σε ζητήματα υψίστης σημασίας και τεράστειας συναισθηματικής φθοράς.
Για τους Ιάπωνες ωστόσο, η ερμηνεία είναι ακριβώς στο αντίθετο άκρο. Θεωρούνταν(και ακόμα θεωρείται) τεράστεια τιμή να χρησιμοποιηθεί ο όρος για να τους περιγράψει. Τους προήγαγε σε σιωπηλούς ήρωες, σε ανθρώπους που συμορφώνονταν καθολικά στις προσταγές της εξουσίας.
Να υπομένεις.
Ο όρος βέβαια χρησιμοποίηθηκε και μεταγενέστερα για να περιγράψει τον πρότυπο χαρακτήρα που θα έπρεπε να έχει ο ιδανικός άνθρωπος. Ωριμότητα και σθένος, ιδιωτικότητα όσων αφορά τα προσωπικά ζητήματα και τα προβλήματα της καθημερινότητας, σιωπηλός πόνος, κατανόηση στα προβλήματα των υπολοίπων γύρω του, που πρέπει αντιμετωπίζονται ως σημαντικότερα από τα δικά του.
Να υπομένεις.
Να υπομένεις το φαινομενικά αβάσταχτο με καρτερικότητα και αξιοπρέπεια. Να λυγίσεις, να λυγίσεις πολύ. Να μην σπάσεις όμως. Γιατί αν σπάσεις θα χαθείς, θα χαθεί ο ήρωας και θα κάνει την εμφάνισή του ο λιποτάκτης.
Να υπομένεις, να υπομένεις σιωπηλά, κλειδομένος στο μπάνιο σου, κάτω από το πάπλωμά σου, στην σοφίτα πάνω από το δωμάτιο των γονιών σου.
Να υπομένεις μόνος, μακριά από τα αδιάκριτα βλέματα, μακριά από εκείνους που μπορούν να χρησιμοποιήσουν την αδυναμία σου για να σε διαλύσουν.
KAMU SEDANG MEMBACA
Stelle Cadenti
RomansaΤι ωθεί τον άνθρωπο στην εγκατάλειψη των σταθερών του; Η Αβελίν Ντε Βιλλιέ, πέρασε ολόκληρη της ζωή της στο Παρίσι, ακολουθώντας την πορεία που χάραξαν άλλοι για εκείνη όσο την στοιχειώνουν παλιά και νέα φαντάσματα. Δεν σκέφτηκε ποτέ να εγκαταλείψει...
