ကြၽန္ေတာ္အခုထိအိမ္မက္ေတြထဲကေနမ႐ုန္းထြက္ႏိုင္ေသးဘဲအေမွာင္ထဲမွာတေယာက္ထဲဆက္ေလွ်ာက္ေနတုန္းပင္
ကြၽန္ေတာ္တကၠသိုလ္ေရွ႕တခုသို႔ေရာက္သြားခဲ့သည္၊၊
ေက်ာင္းေရွ႕မွာလူသုံးေယာက္ရပ္ေနကာေလထုအေျခအေနကတင္းမာလို႔ေနသည္၊၊
ကိုကိုကကြၽန္ေတာ့္ကိုသူ႔ေနာက္ကိုပို႔ထားၿပီးေရွ႕ကလူကိုေဒါသတႀကီးျဖင့္ထိုးႀကိတ္လို႔ေနသည္၊၊
ကိုကို႔ရဲ႕ဒီပုံစံကိုကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္ပါသည္၊၊
ခါတိုင္းလိုေအးစက္စက္ပုံစံထက္ဒီလိုဘာကိုမွမျမင္ဘဲခက္ထန္ေနပုံကေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းလွသည္၊၊
ထို႔ေနာက္ကြၽန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္တခုလုံးကိုမီးစႏွင့္ထိုးသကဲ့သို႔ရစရာမရွိေအာင္ႏွိပ္စက္လို႔ေနျပန္သည္၊၊
"ဟင့္အင္း ေၾကာက္တယ္ ေၾကာက္တယ္လို႔
မလုပ္ပါနဲ႔ မလုပ္ပါနဲ႔"
ငယ္အိမ္ျပန္ေရာက္တာၾကာၿပီျဖစ္ေပမယ့္ခုခ်ိန္ထိသတိမရလာေသးေပ၊၊
အိမ္မက္ဆိုးမ်ားေၾကာင့္ေခြၽးမ်ားထြက္လာကာကေယာင္ကတမ္းျဖစ္ေနသည္မွာလည္းဆက္တိုက္ပင္၊၊
"ငယ္ ငယ္ သတိထားဦးေလ"
ပါးစပ္ကလည္းေယာင္ယမ္းေနၿပီလက္ေတြကပါတခုခုကိုဆုပ္ကိုင္ခ်င္သလိုေဝ့ယမ္းေနေတာ့သည္၊၊
"မလုပ္ပါနဲ႔ မလုပ္နဲ႔"
"ငယ္ ငယ္ ကေလးေလး ကိုကိုရွိတယ္ ကိုကိုရွိတယ္ေနာ္"
ငယ့္ရဲ႕ေဝ့ယမ္းေနတဲ့လက္ကိုဖမ္းဆုပ္လိုက္ၿပီးသတိျပန္ကပ္သြားေအာင္ထပ္မံၿပီးႏႈိးလိုက္သည္၊၊
႐ုတ္တရက္ငယ့္ရဲ႕မ်က္လုံးေတြပြင့္လာၿပီးသူ႔ကိုစိုးရိမ္တႀကီးျဖင့္ၾကည့္ေနသည့္လူကိုအရင္ဆုံးေတြ႕လိုက္ရသည္၊၊
"ကိုကို ကိုကို"
"အြန္း အင္း ကိုကိုရွိတယ္ေနာ္"
ငယ္သည္အတင္းကုန္း႐ုန္းထကာ ကြၽန္ေတာ္ကိုတင္းတင္းဖက္ထားေလသည္၊၊
"ကိုကို ဟင့္
ငယ့္ကိုမထားခဲ့ပါနဲ႔ ဟင့္
ေၾကာက္တယ္ ငယ္ေၾကာက္တယ္ကိုကို ႐ႊတ္"
ငယ့္ေက်ာေလးကိုခပ္ဖြဖြေလးပြတ္သပ္ေပးကာႏွစ္သိမ့္ေပးရေလသည္၊၊
"ကိုယ္ ငယ့္ကိုမထားခဲ့ဘူးေနာ္ မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္"
KAMU SEDANG MEMBACA
အချစ်ရဲ့လက်တကမ်း💛💛21+(zawgyi)complete
Fantasireviewမရေးတော့ဘူးနော်21+ဖြစ်တဲ့အတွက်၁၈ယောက်အထက်ဖတ်ကြပါရန်
