Nienawidze Cię J.B

drogi pamiętniku

Gdy ból rozrywa ci serce masz tylko jedno marzenie- by wszystko co sprawiło ten ból nagle zniknęło.
Mój ból trwał zbyt długo. Ciągłe przeprowadzki nie dawały ulgi,pojawił się jednak cień nadziei małe światełko w tunelu, że to wszystko się zmieni.
Właśnie wprowadziłam się do małego domu w La Push w stanie Waszyngton. Ziemie te od zawsze należały to indian. Nie daleko w rezerwacie mieszkali zmiennokształtni- to ludzie,którzy potrafią zmieniać się w wielkie wilki dzięki swoim geną. Znam dobrze,historię tego plemienia jestem wnuczką jednej z żon potomka pierwszego zmiennokształtnego.
Chociaż sama nie zmieniam się w wilka jestem przyjaciółką jedynej kobiety wilk w stadzie w La Push.
Leah Clearwater i jej brat Seth są moimi przyjaciółmi od dawna i chociaż dawno się nie widzieliśmy myślę,że ucieszą się na mój widok. Wsiadłam na swój motor zielone Kawasaki ninja i choć był szybki ja nie lubię szybkiej jazdy. Odpaliłam silnik i ruszyłam miałam pół godziny drogi przed sobą. Gdy dojechałam w domu była tylko Emily
- dzień dobry. Co tak pięknie pachnie?
- Mia? Co tu robisz? Pisneła na mój widok narzeczona Sama Uley
- właśnie się wprowadziłam i pomyślałam,że odwiedzę starych znajomych.
- siadaj zaraz mi wszystko opowiesz. Głodna?
- no trochę. Gdzie wszyscy?
- nie którzy na patrolu, Leah i Seth nie długo będą
- a on?
- Jacob? U Belli ...
Na mojej twarzy pojawił się smutek
- ona nadal tu jest..
- zostaje na stałe. Wyszła za mąż ma córkę iii
- wiem o tym ,że jest wampirem.
Jej wybór. A wy kiedy ślub?
- nie mamy jeszcze daty.
- Mia? Nie wierzę, że to ty
- Leah.. niespodzianka.
Przyjaciółka przytuliła mnie do siebie.
- wprowadziłam się nie daleko i pomyślałam, że was odwiedzę.
- super. W końcu będę miała cię blisko.
- gdzie Seth? Stęskniłam się za wami
- właśnie idzie
- nie wierzę. Mia. Tak bardzo tęskniłem..
- cześć młody. Ale urosłeś.
- długo cię nie było
- wiem Seth i przepraszam,ale obiecuję , że teraz będę.
- och zaraz polecą iskry zbliża się Jacob.
- to ja wrócę później
- daj spokój Mia musicie w końcu pogadać.
- jeszcze nie teraz. Dziękuję za posiłek. Pa
Wyszłam z domu Emily. Nie byłam gotowa na rozmowę z Jacobem po tym co mi zrobił. Zabawił się moimi uczuciami zapewniając ,że mnie kocha i ,że nic nas nie rozdzieli a gdy tylko zjawiła się Bella zapomniał o mnie. To właśnie przez niego uciekałam przez ostatnie lata.
- Mia? Cześć.
- cześć Jake.
- wróciłaś?
- tak,ale muszę iść.
Oczywiście skłamałam. Wtedy jeszcze nie wiedziałam,że mimo tego, że nie jestem wilkiem mogę rozmawiać z nimi telepatycznie.
Mówiąc sama do siebie w myślach Mia daj sobie spokój kochasz go , alee to nic nie zmienia on kocha Belle szlag mnie trafia na samą myśl o niej- nie wiedziałam,że on to słyszy podbiegł do mnie złapał za rękę i odpowiedział
- kochałem kiedyś,ale to temat zamknięty. Przepraszam za to co zrobiłem.
Stanęłam jak wryta. Właśnie zrozumiałam, że telepatia jest zdradliwa i dotyczy także mnie. Kuźwa Mia uważaj na swoje myśli. Uciekłam,nie chciałam ciągnąć tej rozmowy. Napisałam do Leah,żeby ktoś wrócił moim motorem i podałam jej adres. Wysłałam wiadomość i przypomniałam sobie, że tylko Jacob umie tam jeździć. To oznacza, że znowu go spotkam. Nie byłam na to gotowa,więc szybko przebrałam się w czarny dres włosy upiełam w kitka i już chciałam wychodzić wtedy w drzwiach stanął on Jacob. Z miną zbitego psa znowu przepraszał obiecywał jednak nie chciałam tego słuchać wzięłam kluczki od motoru podziękowałam i ruszyłam przed siebie. Biegłam już jakiś czas nie zauważyłam nawet kiedy po moich policzkach płynęły łzy nagle usłyszałam głos jakby anioł przemówił do mnie
- ciężki dzień?
Otarłam łzy- powiedzmy
- mogę jakoś pomóc?
- raczej nie. Dzięki.
- Mia odsuń się od niej
Jacob szarpnął moje ramię w ułamku sekundy zmienił się w wilka i zaczął warczeć domyśliłam się że na przeciw stojąca kobieta to wampir
- Jacob daj spokój nie zrobię jej krzywdy. Przecież mnie znasz.
Black wrócił do ludzkiej postaci
- Alice. Przepraszam. Muszę ją chronić.
- wiem.
Wampirzyca zniknęła, a on cóż znowu zaczął przepraszać.