លីសានាងមានមុខមាត់ដូចជាលីសូខ្លាំងណាស់ ដូចជាមនុស្សតែម្នាក់ចឹង នាងដើរចូលថ្នាក់ជាមួយនឹងមិត្តភក្តិគេដើរអមជាមួយ។
គ្រូបន្ទុកថ្នាក់របស់ពួករបស់ពួកគេក៏ដើរចូលក្នុងថ្នាក់
<ប្អូនៗទាំងអស់គ្នា សប្តាហ៍ក្រោយយើងមានទស្សនៈកិច្ចសាលានៅទីក្រុងសេអ៊ូល ពួកយើងនឹងទៅសិក្សានិងដើរកម្សាន្តផងដែល ហើយនេះគឺខាងសាលាជាអ្នករៀបចំ ប្អូនៗអាចសូមអនុញ្ញាតអាណាព្យបាលប្អូនៗជាមុនសិនណា៎>លោកគ្រូនិយាយចប់ក៏ដើរចេញទៅវិញ
សិស្សគ្រប់គ្នា លឺហើយមានអារម្មណ៌សប្បាយអ ដោយបានទៅដើរលេង ពួកគេនាំគ្នាពិភាក្សាពីសម្លៀកបំពាក់ របស់ប្រើប្រាស់ផ្សេងៗ....
ដល់ម៉ោងត្រឡប់ទៅផ្ទះ លីសានិងជុងអី នាំគ្នាដើរបណ្តើរនិយាយគ្នាបណ្តើរ
<តើឯងទៅសេអ៊ូលទេ>ជុងអីចាប់ផ្តើមសួរសំណួរអំពីដំណើររកម្សាន្តរបស់សាលា
<ទៅ យ៉ាងណាក៏យើងទៅអោយបាន>លីសានិយាយឡើងដោយផ្តាច់ការខ្លាំងណាស់ ថានាងនឹងទៅអោយបាន
<ហេតុអ្វីប្រាកដប្រជាខ្លាំងម្លេះ>ជុងអីជ្រួញជញ្ចើមសួរម្តងទៀត
<គ្មានអីទេ ចុះឯងវិញ>
<គ្នាមែនទេ ឯងគិតថាគ្នាមិនទៅហ៎?>ជុងអីលើកដៃកៀកករបស់លីសាហើយសួរដោយទឹកមុខញញឹមស្រស់
<អឺ យើងដឹងហើយថាឯងច្បាស់ជាទៅ>លីសានិយាយដូចជាដឹងចម្លើយមុនអីចឹង
ពួកគេក៏នាំគ្នាដើរទៅផ្ទះបាត់ទៅ
SKIP in Seoul
ផ្ទះវីឡាលោកគីម
ផាច់!!!!?
<យើងពិតជាស្អប់ឯងខ្លាំងណាស់>រាងស្តើងម៉ូជីបានទះកំផ្លៀងរាងស្តើងលីសូមួយដៃ ធ្វើអោយមានស្នាមក្រហមម្រាមដៃ ជាប់នៅលើផ្ទៃមុខដ៏ខ្ចីរបស់😢
<ហេតុអ្វីបានវៃខ្ញុំ>សម្តីស្រាលៗលាយលំជាមួយកាលឈឺចាប់បានស្រដីសួរឡើង ដោយមិនដឹងខ្យល់អីសោះ
<ព្រោះតែយើងធុញៗៗនឹងឯង នៅមុខបងជុងឡើងរំអួយ ហើយយ៉ាងមិច នៅជាមួយយើងនេះ ចង់តដៃជាមួយយើងហី មកវៃវិញមក នេះវៃមក>រាងស្តើងម៉ូជីនិយាយខ្លាំងៗ ដាក់មុខលីសូដែលសឹងតែស្រក់ទឹកភ្នែកមកម្តងទៀតដោយសារតែនាងឈឺថ្ពាល់ដែលគេវ៉ៃ ហើយមកនិយាយស្តីមិនពិរោះស្តាប់ទៀត។ រាងស្តើងលីសូ ដែលគួរអោយអាណិត ព្រោះតែមិនចង់មានរឿងជាមួយពួកគេ ទើបបម្រុងខ្លួនដើរចូលក្នុងផ្ទះ តែត្រូវម៉ូជីចាប់ទាញសក់របស់នាងជាប់
<ថ្ងៃក្រោយមិនត្រូវទៅរញ៉េរញ៉ៃជាមួយបងជុងទៀតទេ លឺទេ បើយើងឃើញបែបនេះទៀត យើងនឹងសម្លាប់នាងជាមិនខាន>សម្តីខ្លាំងៗជាមួយនិងសំឡេងសង្គឺតធ្មេញមុតស្រួចដូចបន្លា ចាក់ចំបេះដូងនាងក្រមុំ ដែលត្រូវគេចាប់ទាញសក់ក្តាប់ឡើងតឹងដៃ។ សក់នាងមួយសសៃរៗនៅលើក្បាល សឹងតែរលេសចេញពីស្បែកក្បាលទៅហើយ ដោយសារកម្លាំងចាប់ខ្លាំង
<លែងខ្ញុំទៅ ខ្ញុំឈឺ!!ហឺក>សំឡេងរាងស្តើងលីសូ នៅតែរក្សារភាពស្រទន់នឹងការឈឺចាប់ដដែល ហើយនិយាយលាយលំជាមួយនិងទឹកភ្នែកហូរចុះមកតក់ៗ......មិនដាច់បង្ហូរ!!!!!!
ព្រូស!!!!
រាងស្តើងលីសូ បានដួរទៅនឹងដីនៅមុខផ្ទះ ដោយសារកម្លាំងទាញរបស់នាងក្រមុំឆ្នាញ់ម៉ូជីមួយទំហឹង រួចក៏ដើរទៅបាត់ទុកអោយរាងស្តើងលីសូអង្គុយនៅនឹងដីម្នាក់ឯង
^អ្នកនាងៗ~~~
<អ្នកនាងមិនអីទេមែនទេ ខ្ញុំសូមទោសដែលមកហាមមិនទាន់>អ៊ំសៀវវីនដែលជាអ្នករៀបចំម្ហូបអាហារនឹងជាអ្នកមើលកាខុសត្រូវនៅផ្ទះនេះយូជាងគេ បានរត់មកអោបលួងលីសូ ដែលកំពុងអង្គុយយំនៅនឹងដី
<ហេតុអីហឺក>សម្លេងខ្សាវៗនិយាយទាំងមិនអស់ន័យ ទឹកភ្នែកក៏ស្រក់មកតក់ៗ ពេលនេះនាងពិតជាអស់កម្លាំងខ្លាំងណាស់ នាងត្រូវការកម្លាំងចិត្ត
<មិនអីទេណាអ្នកនាង ថ្ងៃណាមួយពួកយើងនឹងឃើញការពិត>អ៊ំសៀវនិយាយលួងលោមទៅរាងស្តើងលីសូ ជាមួយនឹងកាលអង្អែលក្បាលថ្នមៗ
<ក្រោកឡើងមក ចូលផ្ទះ>អ៊ំសៀវលើកលីសូឡើង និងកាន់កាតាបចូលក្នុងផ្ទះ
ទីក្រុងប៊ូសាន ផ្ទះលោកតាឡា
YOU ARE READING
♡មុខពីរ♡
Romansaរឿងរាវ និយាយពីបងប្អូនភ្លោះពីនាក់ដែលរស់នៅដោយមិនដឹងថាខ្លួនមានរូបរាងកាយដូចគ្នាមួយផ្សេងទៀត៕ កូនបងជាមនុស្សស្លូតត្រង់ ងាយនឹងអ្នកដទៃធ្វើបាប ឯងកូនប្អូនជាមនុស្សកាចឆ្នាស់ មិនចូលចិត្តរញ៉េរញ៉ៃច្រើន មិនងាយមានអ្នកណាធ្វើបាបបានឡើង ប៉ុន្តែថ្ងៃមួយកូនភ្លោះស្លូតបាត់បង់...
