Ballad || TK || [Completed️]

5

ඔහුගේ දීප්තියෙන් පිරුණු ඇස් ඉදිමී ගොසිනි. අවදී වූ ජන්කුක් මුහුණ සෝදා පුටුවකට වී ඔහුගේ දෑස් පිරිමදින්නට වූයේ පෙර රාත්‍රියේ හැඩීම් නිසා ඔහුගේ දෑස් රිදුම් දෙන්නට වූ නිසාය.

ශීතකරණයේ වූ බනානා මිල්ක්ෂේක් එකක් කෝප්පයකට හලාගත් ජන්කුක් ඔහුගේ මේසය වෙත ආවේ අද නිවාඩු දවසක් වූ හෙයිනි. මිල්ක්ෂේක් උගුරක් බී කෝප්පය පසෙකින් තැබූ ඔහු කුරුටු ගා අවසන් නොකළ කැන්වස් කඩදාසිය වසා තිබූ රෙදි කඩ ඉවත් කළේය.

ඔහු ඇත්තටම සහනයක්. එතරම් වැදගත් අයෙක් තම තුරුලේ තවත් අයෙකුට හැඩීමට ඉඩදීම. ඔහුගේ තරම් යහපත් හිතක් ඇති අය සොයාගැනීමට අපහසුයි.
එහෙත් මේ හැගීම උචිතද............

ජන්කුක් පෙර දින පිළිබඳව කනස්සල්ලට මෙන්ම සතුටට ද පත් විය. ටේහ්‍යුන්ගේ තුරුලේදී ඔහුට කලින් නොවූ සහනයක් ලැබුණි. එය රැකවරණයක් වාගේ.

මනෝ ලෝකයෙන් මිදුණු ජන්කුක් කලබලයෙන් කැන්වසය රෙදි කඩෙන් වසා දැමුවේ කාමරයේ දොරට තට්ටු කරන ශබ්දයක් ඇසීම නිසාය.

" හ්‍යුන්ග් ඔයා "

" ඇයි එනවාට කැමති නැද්ද "

" එහෙම නෑ හ්‍යුන්ග් එන්න ඇතුළට "

මල්ලක් ද අතැතිව පැමිණ තිබූ ටේහ්‍යුන් කාමරයට ඇතුළු විය. ඔහු කාමරය පුරාම තම දෑස් යැවූයේ තම කාමරය හා බලන කල්හි ජන්කුක්ගේ කාමරය වෙනස්ම එකක් වූ නිසාය.

අවලස්සන බිත්තිවල අලවා තිබූ චිත්‍ර, ඔහුගේ කාමරය අලංකාරවත් කර තිබුණේය.
ජන්කුක් දෙසට හැරුණු ටේහ්‍යුන් ඔහු අත තිබූ මල්ල ජන්කුක්ට දුන්නේය.

" මේ මොනාද හ්‍යුන්ග් "

" ගිම්පබ්. ඔයා කැමති වෙයි ද දන්නේ නෑ"

" ඒත් හ්‍යුන්ග් ඇයි කරදර වුණේ "

" කරදරයක් නෙවෙයි. අපි දෙන්නටම කන්න ගෙනාවේ "

පෙර දින සිදුවීමත් සමග ටේහ්‍යුන්ට උවමනා වූයේ ජන්කුක් හා තවත් සමීප වීමට. එහෙත් ඒ උවමනාවට වූ හේතුව ඔහු දැනසිටියද ඔහුගේ සිතට ඔහු තර්ජනය කළේ ඒ හේතුව උසි නොගන්වන ලෙසට ය.