Depresyon - Ben 10

1. Bölüm

   Dayanamıyorum artık...
   Canım çok yanıyor ama hoşuma gidiyor...
   Benim canımı asıl yakan şey,
   Onu kaybettiğimin bilincidir artık...

   Şu anki durumumu anlatacak tek satırlar bunlardı sanırım. Ben tüm sevdamı, üzüntümü ve acılarımı hazmetmeye çalışırken onlarsa çok mutluydular.

   Ne zaman Kevin'a bakmaya başlasam Gwen hata yapmışım gibi yandan bana bakıyor ve Kevin ile flört etmeye çalışıyordu. Kevin ona karşı boş değildi. Bunu biliyordum.

Timmy:"Hey Benny! Nasılsın?" 

   Bu Timmy'di. Genellikle bana "Benny" diye seslenir. Timmy biraz karamsar birisi. Ama içten duygusal bir yapıya sahip. Bu gece kulübünde onunla arkadaş olmak isteyen çok var. Lakin Timmy benden ve bu yasal olmayan mekanın sahibi Cash'den başka kimseyle takılmayı sevmiyor.

Ben:"Iyiyim Timmy. Sen?"

Timmy:"Bende iyiyim. Ister misin?

   Bana bir içki şişesi daha uzattı. Sanırım bugün ictiklerimle beraber bu 6. ydı. Bana göre artık 6 şişe içmek normal birşeymiş gibi geliyor. Depresyona girdiğim ilk günler sadece iştahım kapalıydı. Ama bu yeri öğrendikten sonra hunharca içmeye başladım.

   Bu yere geldiğim ilk günü hatırladım. Kokusu ve atmosferi hiç hoşuma gitmemişti. O gün herzaman ki gibi yine aynı koltuğa oturmuştum. Timmy hafif kızarık bir yüzle bana bakıyordu. Karşı koltukdaydı. Kenardan usul usul beni izliyordu. Onun bana baktığını fark ettiğimde gözlerini kaçırıyordu.

   Dış görünüşü hoşuma gitmişti. Sağ gözünü kapatan küt kahve rengi saçı ve masmavi derin gözleri vardı. Birde temiz bembeyaz bir ten.

   Yanımda olmasına rağmen yine bana bakmaya başladı. Ben ise Kevin'ı gözlüyordum. Gwen herzaman yaptığı gibi Kevin'ı öpmeye çalışıyordu. Arada sırada göz ucuyla bana bakıyordu.

   Yüzümü Timmy'e çevirdim. Tam ağzımı açıp konusacakken ne diyeceğimi anlayıp bana bir şişe daha uzattı;

Timmy:"Buyur."

Ben:"Nerden anladın?"

Timmy:"Ne zaman Kevin'ı gözlesen fazladan birkaç şişe daha içiyorsun."

Ben:"Beni bu kadar iyi gözlemlediğini bilmiyordum."

   Timmy'nin anında yüzü kızardı. Ardından içki şişesinden birkaç yudum aldı ve dedi ki;

Timmy:"Ona söyleyecek misin?"

Ben:"Bilmiyorum. Gwen'le mutlu gibi."

Timmy:"Eğer söylersen ama kabul etmezse artık benimle bi randevuya çıkacak mısın?"

Ben:"Istemezse... evet, senle çıkarım."

   Timmy'nin yüzünde ister istemez bir tebessüm oluştu. Timmy herşeye gülümseyen birisi değil ama somurtkanda değil. Onu mutlu görmek benide mutlu ediyor.

   Bu sırada Kevin şişesini kafasına dikleyip masadan kalktı. Tabi Gwen'de... Kevin elini Gwen'in beline doladı ve beraber gittiler.

   KEVIN'ın  Anlatımıyla;

   Bugün çok yorgunum. Üstüne üstlük bu yerin gürültüsü başımı ağrıtmıştı. Gwen'le birlikte eve gitmeye karar verdik. Kapıya doğru yürürken Ben'i fark ettim. Bu sıralar bu mekana daha  sık geliyordu. Sanırım nedeni yanındaki çocuktu. Tennyson'ın yanına oturmuş öylece onu izliyordu. Tennyson'ın hoşuna gitmiş gibi bir hali vardı. Her nedense o çocuğu dövesim geldi. Tennyson'a o kadar uzunca bir süre bakması sinirlerimi bozmuştu. Ben bile ona o kadar çok bakmamıştım. Ben burada olmasaydı onu gerçekten döverdim... Herneyse... annemi görmem gerek...