Odama girdiğim de eşyalarımı masanın üzerine bıraktım ve sandalyeme oturdum.
Kafamda bugün olanları düşündüm tesadüf denmeyecek gibi bir sabah geçiriyordum. Ya da sadece çok fazla düşündüğümden kuruntu yapıyoreum İç çekip ellerimi kafamda birleştirdim hala etkisindeyim olayların, çekip atmak pek kolay değildi nedensizce aklıma Junmyeon geldi ve düşüncelerimi dağıttı gözüm saate kaydı 8'di 9'da arkadaşım Jennie ile seansım olduğunu hatırladım ona yardımcı olabilmek için ilk önce kendim toparlanmalıydım tekrar iç çektim ve masadan kalktım bir bardak kahve sinirlerime iyi gelirdi herhalde.
...
Kafeteryanın girişine geldiğimde görüş alanıma yabancı biri girdi ya da bu sabahtan beri tanıdık biri mi demeliyim? Evet bu sabah ki adamdı bu.
Belki de bir sapıktı buralarda öyle şeyler eksik olmayınca aklıma her türlü şey gelirken İyi biri gibi görünmesi bu ihtimali etkilemiyordu Bir süredir kapıda dikildigimi farkettim ve yavaş bir adım atıp tezgaha hafifçe yaslanmış Taehyung adlı adama göz ucu ile baktım. O yokmuş gibi davranmaya çalışarak bir bardak kahve istedim hala yaslanmış öylece duruyordu, arkası dönüktü kahvem geldiginde alıp arkamı döndüm ve kafeteryadan çıktım ki.
Arkamdan bir ses duydum ve o tarafa döndüm. - Merhaba!
Taehyung adlı adamdı seslenen kişi -Siz bu sabah ki hanımefendisiniz değil mi?
Evet anlamında başımı salladım.
- Burada mı çalışıyorsunuz?
Ona neydi ki? Sapık olma ihtimali biraz germişti beni sanırsam, ama düşündükçe yeni psikiyatrist olma ihtimali kafama dahada yattı, yinede pek yüz verememeye karar verdim. Ne olur ne olmaz.
-Evet, neden sormuştunuz ki?
Kısa bir bölüm oldu uzun zaman bölüm atmayinca okuma hevesiniz kaçmıştır eminim, bunun için üzgünüm 🤎
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
