My Mafia Boy

39

Aleksi: e cmendur je?- tha teksa i pastronte gjakun ne fytyre Glorias ne dhomen e tij.

Gloria: Aleks jam ne kulmin e nervave mos me nevrikos e ti me shume. Ca do me mua njeher, ik tek e e fejuara jote se ti ate do, ik se behet merak per ty.

Aleksi: Doli ajo te qetesohet pak, ta leme pak vetem.

Gloria: mire gjithsesi me ler te iki- tha duke u munduar te ngrihej.

Aleksi: ulu.

Gloria: nuk dua Aleks. Nuk dua. Mjaft me jepni urdhera ketu, gjate gjithe jetes time mjaft urdhera kam marre, madje s dua te jetoj fare ketu, dua te zhdukem. As te mos jetoj fare, fundja ca te duhet jeta kur s ka sens ne te.

Aleksi: cfare te nevrikosi kaq shume? - tha duke i vene doren ne faqe.

Gloria: Okej e pranoj, fajin e kisha une ne fillim por ajo me permendi familjen dhe faktin qe jam jetime dhe aty su permbajta dot. Ne shkolle me bullizonin per kete arsye, se nuk kisha familje me tregonin te gjithe me gisht, e une s kisha ku te mbeshtetesha. Perhere kam qene ajo e neshtruara, ajo qe bindej, Gloria perfekte, por nuk jam perfekte. Askush nuk eshte. A e di, i thashe Izabeles se ajo nuk kishte asgje me shume se une por pyetja eshte cfare kam une? Nje asgje te madhee. Ne kete shtepi jam nje e huaj, perpiqem te pershtatem edhe me shtepine edhe me ju por nuk ben, sepse une nuk ju perkas juve. Jam vec nje e huaj, jam vec dikush qe ju e njihnit ne femijeri e tani jemi rritur. Me vjen keq Aleks, nuk doja ta beja kete sonte, ne fakt nuk dua te bej fare asgje, as te jetoj jo. - thoshte duke qare.

Aleksi: shhhh, je akoma shume e vogel per ta thene kete.

Gloria: e di, por duke u rritur sa me shume aq me pakuptim me duket jeta.

Aleksi: mos qaj.

Gloria: as lotet nuk i kontrolloj dot- thoshte duke qare akoma me shume. - Aleks une dua te iki, s dua te rri me ketu- tha dhe nje plumb sikur pershkroi zemren e Aleksit.

Aleksi: te premtoj qe sapo te zgjidh problemin qe kemi, sapo te mos jemi me ne rrezik mund te besh cfare te duash.

Gloria: ne rregull- tha dhe u mundua te ngrihej por Aleksi e mori ne kraharor ne perqafim ku Gloria filloi te qante me ze dhe edhe syte e Aleksit ishin mbushur me lot.

Pas pak minutash Gloria u ngrit te ikte.

Aleksi: ku do shkosh Glor?

Gloria: me duhet te iki ne dhome, nese vjen Izabela mund te mendoje dicka te paqene- tha dhe largoi doren qe as vete se dinte se kur e kishte te kapur me te Aleksit.

Aleksi: mos u largo

Gloria: duhet aleks, ndonjehere duhet te bejme gjera te
Padeshiruara  vetem sepse duhet dhe nje nga keto gjerat e padeshiruara ne kete bote te madhe jam une...

Aleksi: mos thuaj ashtu glor, s eshte e vertete kjo.

Gloria: sado te perpiqemi ta mohojme kjo eshte e verteta aleks- tha dhe u largua.