Ms. President's Heartbreak

Part 7

After that breath-taking annoucement ni Cris. Lahat natahimik. Even me. Di ko alam na may plano siyang i-annonce yun. Sa harap pa ng pamilya ko,at pamilya niya. Mga ilang segundo rin ng may magsalita.

"Are you serious with my baby sister?"tanong ni Kuya. As expected Over Protective yan.

"I don't want seeing her crying. So I'm warning you bro. Pag may isang luhang kumawala sa mata niyang ng dahil sayo. Magtago-tago ka na. I'll surely kill you," grabe naman magwarn si Kuya. Patay agad??

Umubo si Mommy. I know she's just loosing up the tension between the two.

"That will be good for our company. Di ba Tony?" sabi ni mama at tingin naman kay Tita Gab. Like seriously? Di pa nga ako pumapayag na manliligaw siya. Plano agad ang nasa isip ng mga ito.

"Right. Tamang tama siguro 5 years from now our company would be sucessful and maybe 5 years from now we are now playing with our grandchildrens." natatawang sabi ni Tito Tony at ungumiti lang si Tita. Sigurado akong sang ayon siya sa sinasabi ng dalawang matanda. Natawa na lang sila. Napangiwi ang bibig ko. Yung totoo? Grandchilren? 5 years from now? At that time I'm just on my 20's.

"So? Pumapayag na po ba kayo? Tita? And Kuya Dale?" naglit up ang mukha niya ng marinig ang mga comments ng parents namin. At kung maka-Kuya siya. Close lang? FC!!

"Yes!" madaliang sagot ni mommy.

"As long as payag si Sammy." atleast may kakampi ako. Napakabait talaga ni Kuya.

Tumingin si Cris sakin at nagtaas ng kilay! Umiling ako. Never no!

Napawi agad ang ngiti niya at napaltan iyun ng ekspresyon na parang binagsagan ng langit at lupa. Tumayo siya.

"Excuse me po." pagkasabi niya nun umalis na siya. I feel guilt raising in my heart. Parang ako ang may kasalanan kung bakit ganun ang inasal niya. Should I run after him? At anong sasabihin kong excuse?

Tumingin ako kay Kuya. Tumango siya. Alam niya na agad ang nasa isip ko. Observer itong si Kuya. I sigh. Siguro nga I need to apologize.

"Tito,tita.." then I bow. "Excuse me po. I need to follow Cris." nakayuko ko paring sabi.

"Go iha, follow your dreams." napatingin ako kay Tita Gab. Nakangiti siya pati si Tito at si Mommy. Parang mapupunit ang mukha nila dahil sa lapad ng ngiti.

I walk away from then, wala pa ako sa kalayuan ng makita ko ang isang pamilyar na anino nakaupo siya sa swing at naktingin sa malayo. Nilapitan ko siya at umupo sa tabing swing. Tumingin rin ako sa tinitignan niya. Nakatuon ang pansin niya sa mga bituin sa langit, na kumikislap ng malakas.

"Alam mo dati gusto kong maging bituin." panimula ko. Di ko pa rin inaalis ang tingin ko sa mga stars. Nakita ko sa gilid ng mata ko ang pagkagulat niya. Tumingin ako sa kanya. Agad naman niyang pinunasan ang kanyang mga pisngi? Huh? Umiiyak ba ang isang ito?

Natatawa ako. Kinagat ko ang ibabang labi ko para pigilang tumawa. Pero ang balikat ko nagtaas baba. "Bakit ka natatawa?" seryoso niyang tanong. At ako naman di ko maiwasang matawa. Hanggang di ko na kaya. Natawa na talaga ako ng tuluyan. Tawa ako ng tawa parang makakapusan ng hininga.

Tumayo siya. Magsisimula na siyang maglakad ng hinawakan ko ang kanyang kamay para pigilan siya. At hinigit ko siya para mapaupo siya sa swing sa tabi ko. Nakita ko ang pagkagulat muli sa mukha niya. Napatingin siya sa mga kamay namin na hanggang ngayon ay magkahawak pa rin.

Agad ko iyong binawi at napaupo ng maasyos. Narinig ko siyang tumawa ng mahina. Hmp!

"Bakit mo gustong maging bituin?" tanong niya. Nadinig niya pala yun.