Bir Sen Bir Ben

Bölüm:6

Sabah olduğunu alarm ile fark ettim nedense bugün okula gitmek istemiyordum birden aklıma dün olanlar geldi. Yataktan fırladım yanağım kıpkırmızı olmuştu gitmek zorundaydım ama bi an ağlamak istedim.Dün olanları aklımdan atamıyordum saçımı tepeden toplayarak dudaklarıma parlaması için ruj sürmüştüm. Annemin çağırmasıyla kahvaltıya indim mal kuzenimde oradaydı beni bekliyordu .Kahvaltımızı bitirip aşşağıya indik ve arabaya binerek okula geldik.Kuzeniciğimin kolunun altında gitmekteydim ki Semih salağı bana seslendi sığır beni görmüştü. Hiç arkama bakmadan sınıfa çıktım neyseki geldiği anda ders başlamıştı.Bi an düşünmeye başladım Aklıma Pınar'ın sorduğu soru geldi. Acaba Semih beni seviyor muydu "yok canım " bir şey mi dedin doğa dedi Semih birden galiba sonunu sesli düşünmüştüm. "Yok sana demedim" dedim .
Sonra ders başladı ders bittiğinde Semih ayağa kalktı ve bir yere gitti. Pınar'ın yanına gittiğine emindim. Peki benim neden içim sıkılıyordu bu duruma. Yoksa yok canım daha neler dedim. Yanım da biri anırıyordu döndüğümde tabiki de Caner olduğunu gördüm. Mal komik olmayan şeylere bile gülüyordu. Sonra Semih geldi yanıma tekrar oturdu. "Nerdeydin" diye sordum
"Bir işim vardı onu hallettim "dedi. Bende önüme döndüm canım sıkılmıştı bir anda.
Ders bittiğinde enisle birlikte arabaya bindik ve evin yolunu tuttuk vurlulduğum için beni eve bırakmalıydı. Asssında rahattı o yüzden bir şey demiyordum. Yarın hafta sonuydu bizde hep birlikte enislere parti yapmaya gidecektik Enislerin evi bahçeliydi bende çok seviyordum tabii. Sabah alarmla uymandım hemen kalktım ve hazırlandım şort ve tişört giydim rahat olmayı severdim saçımı üstten toplayıp aşşağı indim. Enis kapıda bizi bekliyordu yani gece ve beni ikimizde arabaya bindik. Evine geldiğimizde Caner ve Semih'te oradaydı. Şaşırmamıştım ve nedense mutlu olmuştum. Semih yanıma geldi ve bana gülümsedi "üşüteceksin bacaklarından "dedi nedense kıskandığını düşünmüştüm ve hoşuma gitmişti. Bende ona dönerek "benden kurulmak için haveslenme "dedim ve enisgilin yanına gittim . Tabi bir tane tanımadığım kız gözüme çarptı. Galiba Neşe'nin arkadaşıydı ve süzercesine Semih'e bakıyordu. Tabi bende ona sonra kız Semih'in yanına giderken Semih'te ona gülümsedi sinirden yerinde duramıyordum. Uzaktan izlemeye devam ettim birden kahkaha sesleri geldi Semih'te ondan hoşlanmış olacak ki çok mutluydu bende arkamı dönerek içeriye girdim bedense moralim alt üst olmuştu.Bi an ona karşı bir şey hissediyorum sandım sonra içimden " kendine gel kızım saçmalama"dedim.Gece yanıma geldi ve beni dürttü o an kendime geldim. "Kızım sen iyi misin daldın gittin ordan sesleniyorum duymuyorsun" doğru söylüyordu dalmıştım ona dönerek "bu kızın burda ne işi var erkeklerimiz var burda bekar ayıp ama çocukların duygularıyla oynuyorsun" dedim ne saçmalıyordum ben sanki askerdeydik kıskıs diye güldüm Gece bana bakarak "ruh sağlığına ihtiyacın varsa yolu biliyorum" dedi. Koluna şaplattım kızım kız Semih'in içinde geziyor balina bile okyanus içinde bu kadar gezmez dediğim an gece Kahkahayı patlattı. Semih bize doğru gelmiyordu hemen susmasını işaret ettim Gece'ye "naber kızlar" diyerek yanımızda durdu "hayırdır kıza ayıp olmuştur nefes alamaz belki" dedim kendime hakim olamayarak ahhhh ne yapmıştım ben şimdi yanlış fikirlere kapılmasın fesat nede olsa. Kızım sen delirdin galiba dedi Semih "ne alaka" "kızım sabahtan beri sırıtıyorsun fesatsın tamam da dışarıya belli etme millet kaçar" haha dedim "millet senden kaçar be" diyerek konuyu kapattım çünkü güldüğümü fark etmemiştim. Neyse ben soyunma odasına gidiyorum diyerek otarafa yöneldim arkamdan " beni de beklediğini biliyorum ama işim var"dedi bende ordan "sapıkkk" diye bağırdım. İşim var demişti ne işi vardı acaba yoksaaaa o kızla aaaaaa yok yok neler düşünüyorum ben ya. Gece yanıma cırlayarak geldi kafasına top atmıştı Caner salağı "havası alınmış top kızım o ne curlıyorsun kıçında torpil patlamış kedi gibi"dedim. Oda gülmeye başladı. Çok yorulmuştum neyse ki direkt eve gidecektik hemen kendimi yatağa atmak istiyordum tam okuldan çıkmıştım ki Semih geldi yanıma "işini hallettin galiba" dedim . Oda " benden kaçar mı tabii hallettim" dedi. Göz devirdim ve yürümeye devam ettim. Kolumdan tutarak arabaya sürükledim "napıyorsunnnn yeaaa!" Diye kulağına cırladım bana dönerek "kızım ne yapıyorsun ya kulak doktoruna gidicem yakında" dedi. Bende kötülük yapmışcasına güldüm nihahhhaaa. Beni eve bıraktığı için mutlu olmuştum çünkü çok yorgundum. Arabadan indim o da indi nedenini anlayamadım bana doğru eğildi birden kalbim hızlandı dudağımdan öpücek sanmıştım ki yanağımdan öptü bi anda hıçkırdım yanaklarımın kuzardığını hissetmiş olucak ki "ateşin var galiba" dedi ve pis pis güldü " fesaaaattt" dedim. Hemen ordan sıvıştım çünkü cevap vermek istemiyordum soru sorardı arkamdan seslendi ama bakmadım hemen yukarı çıktım neyse ki annem yoktu. Oda görse anlardı kesin hemen üstümü giydim ve bir sandviç yaptım kendime sonra telefonum çaldı gizli numaraydı açmak istemedim en son yaşadıklarımdan sonra. Sonra tekrar çaldı korkuyla açtım " açmayacaksın sanmıştım doğa" dedi kaba bir ses elim titremeye başlamıştı. Sonra yüzüne telefonu kapattım hemen bir mesaj geldi bende açtım benim az önce telefon elimdeyken çekilmiş fotoğraftı telefon birden elimden düştü. Ve hemen odaya koştum. Annemi aradım ama açmadı Semih'i aradım hemen açtı "noldu beni mi özledin" dedi. Ağlayarak kısık sesle eve gel dedim ağladığı mi fark etmemiş olacak ki "aaaa kzım sen iyice zirveye çıktın eve mi ata" derken sustu galiba anladı "sen ağlıyor musun" dedi. Cevap veremedim " kapatma hemen geliyorum" dedi 10 dakika sonra zil çaldı. Koşarak
açtım Semih'ti sarıldım kafamı arkaya çekti "ne oldu güzelim anlat" dedi. Telefonu ona gösterdim baktı " ne oldu" dedi ne mi olmuştu " nasıl" dedim aldım baktım hiç bir şey yoktu be fotoğraf ne bir arama koltuğa oturduk olanları bir bir anlattım inanmamıştı tabii kanıt yoktu ama ben emindim son olaylardan sonra herkes psikoloğa görünmem gerektiğini söylüyordu. Ben delirmiyprdum bana oyun oynanıyordu. "Semih bana inanmıyorsun evet ama bunlar oldu biri bana oyun oynuyor" dedim sonra annem geldi eve Semih'te kalkmıştı ondan anneme bir şey söylememesini söylemiştim. Oda söylemedi erken yatmak istedim yorganımın altına girdim ama olanlar beni uyutmuyordu penceremden ses geldi Semih sandım kalktım ve baktım siyah kapüşonlu bir vardı bir adım geri çekildim arkasından siyah bir şey çıkardı zor seçiyordum sonra kitlendim bana doğrultulmuş bir silahtı geri doğru giderken ayağım takıldı düştüm " aaaaaaa" çığlık atmıştım annem kapıdan koşarak girdi çok korkmuştu "doğa ne oldu" dedi elimi kaldırarak pencereyi işaret ettim annem kalkıp baktı " bir şey yok" dedi kafamı ellerimin arasına aldım ve kalktım baktım bir şey yoktu delirmek üzereydim annem doğa derken "dışarı çıkar mısın yalnız kalsam iyi olacak" dedim. Sonra tedirgince çıktı ağlamaya başladım kimse bana inanmıyordu ne yapacaktım sakinleştirici ilaçlarımdan aldım doktor fazla içersem zararlı demişti ama ben bugün üç tane içtim uyuyamıyordum sonra gözümü açtığımda sabah olmuştu. Duşa girdim ve çıkıp üstümü giydim aşşağıya inip kahvaltımı yaptım annem sarıldı ve " iyi misin" dedi kafa salladım annem çıkmıştı bende tam çıkıyordum ki zil çaldı çantamı alıp kapıyı açtım bir not vardı elime aldım ve açtım "herkes senden bir bir uzaklaşıcak sonra gidenler bir gün piuuuvv geri asla gelmiycek" yazıyordu notu hemen cebime koydum. Aşşağıya indim yürümeye başladım artık aklımı kaybediyordum dedikleri doğruydu kimse inanmıyordu. Assında kimse iyi değildi ben dahil ama neden bu kadar kötü insanlarda vardı benden ne istiyordu ben ne yapmıştım. Sadece şunu biliyordum.
Kötülük yaygındır ve şiddetlidir.
Ben buna her gün adım adım şahit oluyordum...