Huling sayaw: Journey of love

10

It's been years since I last visited this place. College pa ako noon nang una kong masilayan ang isa sa pinakasikat na lugar dito sa bansa. Hindi pa rin nakakasawa. Its historical and unique architecture na para kang dinadala sa sinaunang panahon.

I could still remember my college days where I chose this place for my thesis. Naalala ko pa noon kung paano ako binigyan ng professor namin ng almost perfect score.

Kung ako ang tatanungin parang mas masarap mabuhay sa panahon noon. There's no pollutuon. There's no crime. Disiplinado pa ang mga tao noon. Hindi pa agresibo ang mga kabataan. Totoo ngang sa paglipas ng panahon unti-unting nagbabago ang mga nakasanayan. Unti-unting nababalewala ang mga pinaghirapan.

"Hey, come here!" I gestured my hand before she got out of my sight again. Ni hindi pa ako nakakapagparada, nauna na s'ya sa labas. Lumapit naman s'ya sa akin na may malaking ngiti na naman sa labi.

"Yes?"

"Show me your hand," I commanded. Hindi naman na ito nagtanong at kusang inilahad ang kanyang kamay sa harap ko. Mabilis kong pinosasan ang kanyang kamay pati na rin ang sa akin.

"T-teka ano 'to?" Takang tanong n'ya na halatang nagulat sa ginawa ko. Iniangat n'ya ang tingin n'ya mula sa posas hanggang sa akin.

Naisip kong iposas nalang s'ya sa akin para hindi na ako mapagod kakahabol sa kanya. Kapag naumpisahan pa naman n'yang lumikot halos lahat papasukin n'ya. Lahat titignan n'ya. Masyado s'yang masigla kumpara sa akin.

"Safety precaution," I answered showing our handcuffs. "Baka mamaya ay mawala ka pa."

Ngumiti ito sa akin ng nakakaasar. Tumaas-baba rin ang kilay nito na parang may pinapahiwatig sa akin. My forehead creased.

"What?" Tanong ko habang nakatitig ang mga naninigkit na mata ko sa kanya.

"Ikaw ha? Ayaw mo akong mawala," nakangiting sambit n'ya. Hindi pa rin ako nilulubayan ng tingin.

"Ayokong mabaliw kakahanap sayo," I whispered, avoiding her gaze. Naramdaman kong uminit ang pisngi ko.

"Ha?"

"Wala!" my voice slightly raised to stop her from asking too much question. Ako na mismo ang naunang naglakad.

"Paano tayo magpipicture?" Tanong n'ya habang naglilibot kami sa loob. Palinga-linga rin kami sa paligid at tinitignan ang mga naririto.

Compared kanina sa Safari gallery at Baluarte zoo mas kalmado na s'ya ngayon. Siguro ay naubusan na rin s'ya ng energy. Paano ba naman kasi buong araw nagtatakbo na parang batang ngayon lang nakapasyal.

"Ako na ang magpipicture." Kinuha ko mula sa kanya ang camera ko at bahagyang lumayo. Isinukbit ko sa ito sa akin at binuksan.

"Okay." Nakatalikod pa s'ya sa akin dahil nasa unahan ko s'ya. Inadjust ko ang camera kung saan makukuha ko pati ang nakahandcuff naming kamay.

"Look over here." I Immediately hold her hand. She looked at me over her shoulder and smiled. Saktong pagclick ko ng camera ay humangin ng malakas.

Napalunok ako habang nakatingin sa picture n'ya na kuha ko. She looks... she looks perfect!

How can this woman still look so gorgeous?

"Totoy, naiihi ako." My jaw drop when she faced me, forehead slightly creasing.

A-anong sinabi n'ya?

"W-what?" I stuttered. Geez.

"Naiihi na ako kako."

"L-let me get the key—"

"Samahan mo na lang ako sa cr!" Mas lalo akong nagulantang sa sinabi n'ya. Hindi ko alam kung niloloko ba ako ng babaeng 'to eh.