Unconditionally Loving You (Loving you Series 1)

Chapter 16

Chapter 16

When I open my eyes, the light immediately blinded me. I'm laying on a hospital bed inside a big white room.

Agad akong dinaluhan ni Rina. "Okay ka lang ba? Anong masakit sa 'yo? Pinag-alala mo 'ko, shuta ka Calli."

Umupo siya sa tabi ko.

Napapikit na lang ako sa isiping malaki ang bill ko dito sa ospital. Ano bang nasa isip mo, Calli at pinabayaan mo ang sarili mo? Problema na naman 'to. 

"Salamat pero okay lang naman ako Rina. Dapat sa condo mo nalang ako dinala."

"Hindi ka okay, okay?" Sermon niya. "Huwag mo namang pabayaan ang sarili mo, Calli. Alam ko naman na marami kang problema, financially, family mo pati na rin kay Gio pero wag mong pabayaan ang sarili mo! May nag-aalala para sa'yo Calli."

"Sorry." Napatungo nalang ako at sunod-sunod na pumatak ang mga luha. "Ang dami ko lang talagang iniisip, Rina. Sorry,"

"Hush, I'm here. Hindi kita iiwan, girl. Kahit ang tigas ng ulo mong shuta ka."

Kumalas siya sa yakap nang bumukas ang pinto.

"Doc,"

Ngumiti ang doktor. "Good afternoon, ladies."

"Good afternoon, Doc. Kumusta po ang lagay ng kaibigan ko? Wala namang siyang malalang sakit, 'di ba? Stress lang po yun, 'di ba? Doc sumagot ka!" histerikang tanong ni Rina kaya napatawa ang doktor sa kanya. Umirap ako.

"Yes, she's just stress. You can calm down. It's good for them to take a good rest. Drink milk, eat healty foods, vegetables and fruits. And your vitamins for—"

"Wait lang Doc, nagkakalituhan po yata tayo dito. Them?"

"Oh, I'm sorry, I forgot. My bad. Congratulation Miss Acasio, your five weeks pregnant." He chuckled.

Kumurap ako. Parang nagblangko ang utak ko.

Ano daw?

Agad na natahimik si Rina. "T-Totoo po ba 'yan, Doc? Hindi ba 'to char lang?"

Naguguluhan man ang doktor sa mga reaksyon namin ay nakangiti parin itong tumango.

"Excuse me."

"Salamat Doc."

Lumabas na ang doktor at agad akong naman niyakap si Rina. Hindi parin mag-sink in sa utak ko ang sinabi ng doktor.

"Calli,"

"What?"

"You're pregnant, si..." she bit her lip, "Si Gio ba ang ama?"

Muli na naman akong kinain ng pangamba. Fuck! Just Fuck! Fuck this life! Fuck everything!

"Sino pa ba sa tingin mo, Rina?" 

"Jusko!" Halos sabunuta niya ang sarili.

I'm sure na sa kanya 'to. Siya lang naman, e. Ang tanga naman Calli. Ang tanga tanga mo, hindi ka nag-iisip! How could you give yourself to your brother? Agad na naglakbay ang isip ko.

Paano kapag nalaman niya? Ng mga magulang niya? Ng mga mapanghusgang tao? Na ang bababoy naming magkapatid? Pati ang imahe ni Gio masisira dahil dito.

"Calli naman," naglaho ang lahat ng siya niya kanina. "Sabi ko naman sayo noon na manlalaki ka, 'di ba?" biro niya pa habang umiiyak.

Paano ka na nito Calli? 'Yong mga pangarap mo? Tangina naman Calli, oh!

"But don't stress yourself because of this Calli, makakasama 'yan sa baby mo. Remember, hindi nalang sarili mo ang dapat mong alagaan, pati na din yang inosenteng bata diyan sa tiyan mo. Omg, tita na 'ko." Bulong niya pa.

"How?" napapikit ako nang nariin dahil sa katangahang ginawa ko. "Ang tanga ko,"

"Ano ka ba, Calli! Hindi mo alam okay?! It's normal for you guys to do that because your in a relationship."

"But still, his not my husband." nagpadala ako sa tukso, ni hindi ko na-isip na maaring magbunga.

"Dont tell me, gusto mong ipalaglag yang batang 'yan, Calli?" hindi ko siya sinagot. "Nako, Calli ah! Anak mo parin yan kahit anong mangyari! Dugo't laman mo! Sasampalin talaga kita!"

Pinunasan ko ang mga luhang masaganang pumapatak sa pisngi ko.

"Subukan mong ipalaglag 'yang batang 'yan, hindi lang anak ang mawawala sa 'yo, pati kaibigan."

Huling sabi niya bago umalis at padarag na isinara ang pinto.

Wala na bang susunod? Para isang sakitan at sakit sa ulo nalang.

Paano kapag nalaman niya? Kukunin niya sa akin ang anak ko? Ilalayo niya at ipapaako sa iba? O baka naman pipilitin niya akong ipalaglag na lang ang bata? Shit. Mas mabuti ba na  lumayo ako sa kanya?

Dahil sa pagod kakaiyak at bigat ng pakiramdan ay nakatulog ako at gabi nagising.

"Gising ka na pala, buntis! Kumain ka na, nagluto ako kanina sa bahay. Kumain ka nang marami." magiliw na sabi niya na parang hindi siya nag walk-out kanina.

"Salamat," Ngiti lang ang sinagot niya sa akin. "Hindi ka na galit sa 'kin?" umirap siya sa akin bago sumagot.

"Hindi na. Basta 'wag kang magpapa-abort ha, keep my inaanak safe and healthy."

Napangiti ako sa kaniya.

"Ano nga palang balak mo ngayon?" Tanong niya habang kumakaim kami. "Sasabihin mo ba kay Gio?"

Ano nga bang dapat kong gawin? I shrugged.

"No."

"'Yong jacket na suot mo kanina, kay Gio 'yon, 'di ba? Nagkita kayo?"

I nodded.

"Nakapag-usap na kayo?"

I nodded again.

"Wala na kami."

"Calli,"

"Gusto ko nang umalis dito. Gusto ko munang lumayo, as soon as possible sana." Ngumiti siya at hinawakan ang kamay ko.

"Hindi mo sasabihin sa kanya?" Tumango ako. "Sigurado ka na ba talaga? You know that I'm not a fan of that kind of r-relationship but I want the best for you, Calli. Pati na rin sa magiging anak mo. So, are you really sure, hindi mo sasabihin sa kan'ya? Kahit ano namang sabihin natin, may karapan pa rin siya sa anak niyo..." malungkot lamang akong ngumiti sa kanya at tumango.

Ayoko na mas gumulo pa.

Hindi niya malalaman na may anak siya.

"Susuportahan kita sa lahat, girl. Kung ito ang sa tingin mo ang dapat at makakabuting gawin, suportado kita. Just remember, I'm always here for the both of you."

Kahit mabigat ang loob ko ay kusa akong napangiti sa sinabi niya.

I'm so blessed to have a friend like Rina.

Gaya ng sabi ng doktor, nagpahinga ako ng maaga.

Tumagal kami ng tatlong araw sa ospital. Iniisip ko ang pag-aaral ko pero alam ko naman na hindi na ako pwedeng magpatuloy sa pag-aaral sa lagay ko ngayon. Nanghihinayang ako, huling taon ko na, gagraduate na sana ako.

Para akong lumulutang noong umuwi kami sa condo ni Rina para kuhanin ang mga gamit namin. Noong nalaman ko na nakuha na ng bangko ang bahay namin ay inilipat ko na ang mga gamit ko dito, kaya madali lang para sa amin ang pag-iimpake.

Ilang araw na walang Gio sa buhay ko. Hindi ako sanay. Parang kulang ako. Hindi ko alam kung anong nangyari sa kanya sa pag-alis ko sa park. Kung umuwi ba siya pag-alis ko? Kung okay lang ba siya? Gusto ko siyang kamustahin, pero ayaw ko na siyang makita.

Walang alam ang mga kaibigan ko, ang alam lang nila ay may problema kami ni Gio. Nakakalungkot na aalis ako nang hindi sila nakikita.

-
♡