Forever Alone

Chapter 15

Marko's POV

Grabe yung plano namin ni Bryan. Mapapaamin kaya namin siya? Oo nga pala! Hindi niyo pa alam. May plano kasi kami ni Bryan na pagselosin si Josh. Siguro may gusto siya kay Ashley o di kaya siguro wala. Kabaliwan nanaman ni Bryan 'to!

* FLASHBACK *

"Tol! Si Josh?" Pagtatanong ko.

"Nasa CR. May napapansin kaba sa kanya?"

"Kanino?"

"Taena! Slow huh? Kay Josh!" Aba! Minura pako?!

"Nakalibreng mura ka ah! WALA AKONG NAPAPANSIN!" Pasigaw ko.

"Wag kang maingay!" Medyo pabulong.

"Ewan ko sa'yo!"

"Teka pare! May napapansin kasi ako eh."

"Ano naman 'yun?! Ha?!"

"Parang may gusto siya kay Ashley?"

"Aba malay ko! Kasama niyo ba ko araw-araw?!" Mukhang nang-iinsulto pa 'to!

"Ay! Oo nga pala. Haha!"

"Parang baliw!"

"Pagselosin natin siya?"

"Siraulo kaba?!"

"Ayos naman ah!" Sabay hawak sa ulo niya. Napatapik na lang ako sa noo ko. Siya naman pala yung slow eh.

"Ano nanamang plano ang nasa isip mo?" Pagiiba ko ng topic. Kawawa naman eh.

"Pagselosin mo siya! Lagi mong i-greet si Ashley."

"Sinasaktan mo ang kaibigan natin!" Pagbibiro ko.

"Sinong sinasaktan?" Hala?! Si Josh nandito na!

"Ah! W-wala! H-haha..." Kinakabahan na sabi ni Bryan.

* END OF FLASHBACK *

••••••••

Ayesha's POV

Hi I'm Ayesha Mae Bernstein. I live in States, But since my mom wants me to study here, pumayag na 'ko. Josh is my childhood friend. He is my favorite among our friends. I love him, as a crush lang.

(Calling Josh..)

"Hello?"

("Hi Ayesha!") I miss his voice.

"Josh? How did you get my number?"

("I asked auntie about it but where are you right now?")

"I'm here in the hotel, why?"

("Dinner tayo?")

"Sure! What time?"

("Maybe mga 6:00, daanan kita.")

"Okay, bye!"

•••••••

"Josh? Is that you?" Grabe ang gwapo niya na. Last 5 years, he's not that healthy. Nagkasakit pa nga siya dati eh.

"Yeah! I'm eating vegetables and fruits as you said before."

"How's life?"

"Okay naman, single."

"I'm sorry."

"No! It's not your fault. So why are you here?"

"I'm here to learn some things and such."

"Sa school ko nalang ikaw magaral, masaya dun. Nandun din sila Bryan and Marko."

"Sure! Thanks." After that, kumain lang kami and nagkwentuhan. He insist na ihatid na lang ako. Baka daw mapahamak ako dahil hindi ko naman kabisado 'to. Lagi talagang nabubuo ang araw ko kapag kasama ko siya. Cheesy af.