Forever Alone

Chapter 9

Ashley's POV

"Hi ma, pa. Kamusta na po kayo? 'Lam mo ba ma, nakapasok ako sa favorite kong school."

"Nako tita, everyday masungit 'yan, laging may period." Panira naman 'to.

"Haynako, panira ka."

Kausap namin ngayon si mama't papa. Naulila na 'ko simula nung na-car accident sila nung 9 years old palang ako. Ayun, iyak ako ng iyak nung nalaman ko. Yung mother ni Kyle ang nagalaga sa'kin. Ninang ko naman siya kaya inalagaan niya na 'ko. 

After namin sa sementeryo, umuwi na kami. Bukas, may pasok nanaman. I hate mondays but I love fridays. Siguro nagtatampo na si monday sa'kin kasi 'di ko siya love. It's 9 o'clock in the evening already. Matutulog na 'ko.

-----

It's 5 o'clock in the morning and I need to prepare. Well, tulog pa si Kyle, okay lang 'yan. Nananaginip 'yan kay Bryan niya. Magluluto muna ko. Mabait naman daw ako eh.

Tapos na ko magluto. Gigisingin ko na siya. Pagkapunta ko sa taas nagulat ako dahil nagising na siya ng may halong ngiti sa mukha. What the hell?! Hindi naman siya ganito dati?

"Bes? May sakit kaba? May lagnat kaba? Bakit ka naka-ngiti?" Creepy shit.

"Ang OA mo naman bes, napaginipan ko lang si Bryan nagkatuluyan daw kami." Told 'ya.

"Tara na nga, i-kain mo nalang 'yan."

"Ang aga bes, g na g?"

After kumain, naglakad na kami papunta ng school. I'm shookt nang biglang may sasakyang maganda or whatever na tumigil sa harap namin.

"Hi girls! Sakay na kayo? Mukhang mapapagod lang kayo d'yan sa daan." yung Bryan pala.

"Bryan? Ang nice mo naman. Nakakahiya kase eh." Nako po.

"Hindi 'no, welcome kayo dito. Tara na dali."

"Sige na nga, Tara na bes." Hinila na lang ako. Katabi ko si Josh tapos katabi niya naman si Marko, sa harap silang dalawa. Nagulat na lang ako nang bigla akong kausapin ni Marko.

"Uhm, Ashley right? I'm Marko." In-offer niya ang kanyang kamay.

"Ashley." Kinamayan ko siya. Nginitian niya nalang ako.

Nang makarating na kami sa school, bumaba na kami at nagthank you dahil sa kabaitan nilang taglay. Mabait bait din naman pala sila.