Çünkü bu benim işim, daha fazlası değil.
-Asilhan Kargı
~
Selam^^
İyi okumalar^^
~
~Asilhan Kargı
Yalgı Hazeran birazdan beni öldürecekti.
"Ne demek kabul etmiyorlar Asil!"
Yarın gerçekleşecek olan düğünün mekanını ayarlayamamıştım.
"Yarın mümkün olmadığını söylediler."
Öfkeden ateş çıkan gözlerini gözlerime dikti. Bu haline alışıktım ama hâlâ korkutucuydu.
"İsmimi vermedin mi?"
"Hayır, tanıtım yapmadığımız için uygun olmaz diye düşündüm."
Gömleğimin yakasını tuttu. Dişlerini sıkıyordu. Gözlerine bakamazdım.
"Düşünme Asil! Düşünme!"
Sesi fazla yüksek çıktığı için boğazı acımış olmalıydı. Ona bir bardak su verdiğimde bir yudum alıp bıraktı.
Masaya elini yaslayıp bir yere odaklandı. Bu da çok tanıdıktı.
O mükemmel bir kadındı. Gözleri alev alev yanarken gülümser, bu gülümsemesiyle etrafa tehlike parıltıları saçardı.
İstediklerinin olması için parmağını şıklatması yeterliydi.
Gözleri her daim meydan okurdu, etrafına değildi bu bakışları, tüm evreneydi.
O, isterse tüm dünyaya sözünü geçirebilirdi.
Bense onu izler, istediklerini bilir, buna göre davranırdım.
Gözlerine bakamazdım ve o göz teması kurmadan konuşmayı sevmezdi.
Onun hoşlanmadığı ve benim yaptığım tek şey buydu.
O, Lotus Yalgı Hazeran.
Ve ben onu mutlu etmek için varım. Bu benim işim, daha fazlası değil.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AHTERSEZA
General FictionHırslı, başarılı, güçlü bir kadın. O, Lotus Yalgı Hazeran! Gücünün soyadından gelmediğini herkese öğretecek. Ahterseza ismi bana aittir. Kullanılmaması önemle rica olunur.