Hırslı, başarılı, güçlü bir kadın.
O, Lotus Yalgı Hazeran!
Gücünün soyadından gelmediğini herkese öğretecek.
Ahterseza ismi bana aittir. Kullanılmaması önemle rica olunur.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gelmişti ama bu gittiği gerçeğini değiştirir miydi?
Selaaam^^
İyi okumalar^^
-
"Gel, temizleyelim seni."
Ayağa kalkıp yanıma ilerlemesiyle elimle onu durdurdum.
"Ne yaptığını sanıyorsun sen?"
Seza Hazeran kaşlarını çattı, yüz hatları gerilmişti.
"Lotus, sabrımı zorlama abiciğim. Anlayacağım her şeyi!"
Ben bu hakkı ona tanımıyordum.
"Git evimden."
Merdivenlere yönelecekken belimden tutup beni omzuna attı. Cidden çanta mıydım ben? Görmeyeli daha da güçlenmişti.
Duşun içine bıraktığında tek kaşını kaldırmış bana bakıyordu. Bir süre birbirimize öylece bakarken suyu açtı.
"Sen bilirsin."
Duş başlığına uzandığımda bırakmamıştı. Ne hoş! Hâlâ gözünde çocuk olmam beni dinlememesi hiç iyi değildi.
Saçlarımı şampuanlarken gözlerimi kapattım. Elini gözlerimin üzerine koydu. Her zaman yaptığı gibi.
İşi bittiğinde saçlarımı havluyla sarıp elini uzattı. Tuttuğumda banyodan çıktık.
Elini bırakıp ona döndüm.
"Haklısın."
"Haklıyım."
"Biraz önce beni hâlâ çocuk gördüğünden yakınıyordum, dinlemek istemiyordum açıklama hakkını tanımıyordum sana ama şimdi sınırlarımı geçmene izin veriyorum."
Ve bu yüzden beni hâlâ çocuk olarak görüyordu.
"Haklıyım. Gözümde o küçük kız çocuğusun sen çünkü içimdekiler aynı, aynı şefkat, aynı sevgi."
Yanıma gelip yanağıma dokundu.
"Abinim ben senin, yabancı gibi bakma bana."
Ahter Seza'yı tanıyordum. Seza Hazeran'ı değil.
"Git."
"Aşağıdayım, üzerini değiştir gel."
"Sen gidene kadar değiştirmeyeceğim, gerekirse donacağım!"
"Öyle mi?"
"Öyle."
"Sen bilirsin."
Yanıma gelip üzerimi çıkarmaya başladığında geri çekilmiştim.
"Zorla ya da değil, bunu yapacağım biliyorsun değil mi?"
Biliyordum. Üzerimi çıkarıp kuru kıyafetler giydirdi. Saçlarımı kuruturken sanki her teliyle tek tek özlem gideriyordu.
