Unicode
" ဟျောင်း! "
ထယ်ယောင်းမှာအော်လျက်ယွန်းဂီတို့အခန်းထဲပြေးဝင်သွားကြတယ်။ ဂျင်ပါအတူတူပြေးဝင်သွားကြတယ်။ အခန်းထဲမှာတော့အိပ်ပျော်နေတဲ့ယွန်းဂီတို့။
" ယွန်းဂီဟျောင်း ထတော့ "
" ဟင်.. အင်း "
ထယ်ယောင်းမှာယွန်းဂီတို့ကိုလှုပ်နိုးတော့အကုန်လုံးထလာကြတယ်။ နမ်ဂျွန်းကလည်းမျက်နှာငယ်လေးနဲ့အခန်းထဲဝင်လာတယ်။
" ဝါးးး ဟျောင်းတို့ပါလား "
ဂျီမင်းမှာအပျင်းကြောဆန့်ရင်းပြောလိုက်တယ်။ မိုးအေးအေးလေးနဲ့ကွေးလို့ကောင်းနေတာကို။
" မင်းဆေးလာလူးတာမဟုတ်လား ဘယ်လိုလုပ်အိပ်ပျော်သွားတာလဲ "
" ဟင် ဆေးလူးပြီးအိပ်ချင်လာလို့ မိုးကလည်းအေးတယ်လေ အဲ့တာနဲ့သုံးယောက်လုံးအတူတူအိပ်လိုက်တာ "
ဂျီမင်းရဲ့စကားကိုဟိုဆော့ကလည်းထောက်ခံတယ်။ သေချာတာကတော့ညနေတုန်းကကိစ္စကမေ့ပျောက်သွားသည့်ပုံပင်။
ဒါမှမဟုတ် ဒါကယွန်းဂီရဲ့အိမ်မက်တစ်ခုလား?
" ညစာစားမို့လာခေါ်တာ "
" စားမယ်လေ ဗိုက်ဆာလာပြီ "
ယွန်းဂီမှာအိပ်ယာကနေထကာအခန်းပြင်ကိုမှိုန်ကုပ်ကုပ်နဲ့ထွက်သွားတယ်။
' ခွမ်း ခလွမ်း '
အောက်ထပ်မှ ဇွန်းတွေပြုတ်ကျသံကြားတော့အကုန်လုံးအောက်ဆင်းကာသွားကြည့်ကြတယ်။
" ကုန်ပါပြီ ငါ့ဟင်းတွေ "
ဂျင့်မှာပြာယာခတ်ကာအော်ပြီးလေးထောင့်စားပွဲပေါ်တွင်တင်ထားသော ဟင်းခွက်အလွတ်များကိုကြည့်ရင်း ဆောင့်အောင့်ကာထိုင်ခုံပေါ်တွင်ဝုန်းခနဲထိုင်ချလိုက်သည်။
" ဘယ်သူစားသွားတာလဲ "
ဟိုဆော့မှာလဲမေးလေတော့သည်။ထိုအခါမှဂျင်နဲ့ထယ်ယောင်းကတခုခုကိုစဥ်းစားမိကာနမ်ဂျွန်းဘက်ကိုအကြည့်ရောက်လေသည်။
" ဘာလို့ကျတော့်ကိုကြည့်တာလဲ။ဂျင့်ဟျောင်းကျတော်မစားဘူးနော် "
YOU ARE READING
THE ERROR
FanfictionI'm not system! Why is there an error? KIM TAE HYUNG x JEON JUNG KOOK VKOOK MY OWN CREATION//DON'T COPY// BOTH UNICODE & ZAWGYI ✅
