When Life Is Pointless

CHAPTER ONE

When can I start a fire in the middle of the ocean? When Can I shoot the sun so it will stop being hot? When can I get a food for free? When can I walk outside wearing a crop top and reap jeans without being catcalled? When will the law will be fair? Ang Dami kong Tanong no? But here is my last question. When I will stop saying when?

In the field where people is laying six feet under the floor is where I live. Tama kayo. Sa sementeryo. Our life here is not that bad but not that good. Minsan binibigyan kami ng pagkain ng mga pamilya ng namatayan. A simple biscuit and a pack of juice make us happy. At least Hinde na namin Kailangan manlimos para may pangkain sa araw na to.

" Ariela! " sigaw ni nanay galing sa kusina.

" Bakit po inay? " sagot ko habang dala dala ang isang balot ng gamot at isang balot ng tinapay galing kay aling Felicidad.

" Nakasalubong ko kanina ang iyong titser hinde ka daw pumasok! Saan ka nanaman galing?" Sabi nya habang umiinom ng tubig. May sakit kasi sa puso si nanay kaya hinde ko na sya pina patrabaho.

"Nang galing po ako kela aling Felicidad inay. Nag linis po ako ng kanilang bakuran at ng kanilang babuyan " sagot ko.

"Hinde bat Sabi ko ay pumasok ka sa paaralan! " pangaral nya saakin. Palaging sinasabe Saakin ni nanay na unahin ko ang pagaaral dahil Ito lamang ang Hinde kayang manakaw saakin.

I finish all my chores before going to the place where no one can enter. Only me. I was about to open the door when someone call my name.

" Ariela! Ariela!" the voice said. I hear some footstep walking towards me. I ignore all of it and continue what i am doing. After couple of minutes walking in the dark I finally meet the person I need to talk to.

"Miss Ariela long time no see how's life?  " he ask. He works for me for over five years now, he's kinda good but I think im'ma dispose him in the near future. He talks too much, he annoys me.

"My life is still pointless " I answer while checking my nails.
Kelan ba ako huling nag brush ng kuko? Haiist I better do that thing before going to school tomorrow

"Uh y-yeah  " he answer nervously.

" Anyway any update? " I asked . He was about the answer when I hear my mother's voice

"Arie! Anak gising na tanghali na oh! mahuhuli kana sa klase  " gising Saakin ni nanay.

"Anak meron ka bang kilala na Jake ang pangalan?  " Tanong ni nanay saakin habang kumakain.

" Wala ho akong kilalang Jake ang pangalan nay. Bakit nyo po naitanong?" Balik Tanong ko kay inay

" Narinig ko kasing pinag uusapan sya nila Nena at berting kanina eh ang sabi nila ay pumunta daw iyon doon sa puntod na walang dumadalaw nalala mo pa iyon, yung doon malapit sa malaking nitso? " Muling Tanong ni nanay.

Haha. Sino bang Hinde makakalimot sa lugar na iyon?

Pagkatapos kong mag hugas ng plato ay nag paalam na ako kay nanay na pupunta sa school

"Ariela M. Cruz " Tawag Saakin ng aking guro

"Present! " sigaw ko madalas akong nasa likod nakaupo kaya kailangan ko pang sumigaw para marinig ang boses ko.

"Ay aba himala pumasok ka muna kung hinde ko pa nakasalubong sa tapat ng heart center ang nanay mo hinde ka pa papasok sayang ang talino mo ineng  " mahabang litanya nya saakin. Saulo ko na ang linya na Yan. I finish the whole day starring at the window.

"Ariela Narinig mo na ba yung balita?  " Tanong ni Carmela Sa kabilang upuan habang nag aayos ng gamit

"Huh? Anong balita?  " takang tanong ko

" Meron daw nasusunog sa sementeryo" sagot nya.

Wala na akong sinayang na Oras at dali dali na akong tumakbo. Shit please not my nanay. Not now. Tunog lang ng ambulansya ang naririnig ko pag dating ko sa front gate ng sementeryo.

I feel the gaze from behind I know he's the one who make this. I ignore that feeling and start running again like a mad horse.

" Aling Nena Asaan po si nanay ?" tanong ko kay aling Nena na nakatulala sa lumalaking apoy na nasa harapan namin

" Arie pasensya na" sagot nya kasabay ng pag hagulgol nya Sa harapan ko

" Aling Nena Ano bang nagyayari? Asaan si nanay? " takang Tanong ko habang pinag mamasdan sya.

" Dinala sya Sa hospital kanina kaso hinde na sya umabot. Ariela w-wala na ang nanay mo" sagot nya.

That five words stab my heart like a newly sharpened samurai. After I heard the news from aling Nena I walked slowly away from our burning place.

Nadatnan ko ang hospital na maraming tao, halos hinde ko na makita ang entrance

"Arie! Ano ginagawa mo dito?  " tanong ni Kleenex. Nurse sya Sa hospital na to.

" Susunduin ko lang sana si nanay " Walang emosyong sagot ko.

"Ha? Hinde ko naman napansin si Aling Marie Sa loob " takang tanong nya saakin

" Ah OK " tipid na sagot ko.

Naglakad na ako papasok na Hinde lumilingon sakanya Kahit naririnig ko Pa na tinatawag nya ako.

Dumiresto ako sa assistant desk at nag tanong.

"  Magandang gabi, pwede bang magtanong kung nasaan si Mariestella Cruz?" Tanong ko Sa taong naka harap Sa computer.

"kayo po ba si Ariela Cruz? " Balik ba tanong nya saakin

"Ako nga po  " sagot ko

Tinuro nya saakin ang daan papunta Sa isang Kwarto.

Nakakita ako ng isang taong naka talakbong Sa kumot. Binuksan ko Ito at nakita ko ang mukha ni nanay na may Paso at mga galos.

"Nay? Nay Andito na ako nay, gising na " pag-gigising ko kay nanay habang hinahawakan ang ganyang malamig na pisngi.

"  Nay Hinde nakakatawa yang Biro mo, gumising ka na kasi nay!" Pilit na pag alog ko kay nanay.

Hinde pa pwede mawala si nanay Hinde ko Pa Kaya, Alam ko na Kailangan kong tanggapin ang mga pangyayari para umusad ang Buhay ko Pero Hinde talaga kayang iproseso ng utak ko ang mga pangyayari parang kanina Lang eh kinakausap ko sya habang kumakain ng agahan.

Ang ganda ng langit, ng mga bituin at ng buwan. Masarap sa balat ang malamig na simoy ng hangin. Andito ako ngayon sa dalampasigan marami kasing alaala dito si nanay. Madalas kaming pumunta dito kasi para sakanya ay masarap daw sa mata ang panonood ng paglubog ng araw dahil susunod daw dito ay magpapakita na ang mga bituin at buwan.

Pagkatapos ng halos mahigit  limang oras na pag iisip at pag lalakad sa tabi ng dagat ay napag isipan ko na sumilong sa kubo na aking nakita sa hinde kalayuan.

Nagising ako Sa isang malakas na kalabog SIRA NA YUNG BUBONG NG KUBO! Patay!  Hinde ko nga alam Kung Kanino itong kubo nasira pa!

Lumabas ako at hinanap kung ano ang nakasira Sa bubong. Naka ilang Lingon na ako ngunit wala parin akong makita na maaring mahulog o mabato para maging dahilan ng sira. ARAY! Ouch! nadapa ako Hinde! Natisod ako! Tinignan ko ang Bagay na nakatisod Saakin. Ano yon?  Bakit gumagalaw? 

" Bulag ka ba o Ano? " Tanong ng isang lalaki Saakin na may hawak ng kung ano na Bagay.

" Ano bang pake mo? Atska Ikaw ba may ari Sa kung Anong Bagay na Yan?" tanong ko sabay turo sa gumagalaw na Bagay.

      ✨  ENJOY THE FIRST CHAPTER ✨