Bay wonkanın beni dürtmesiyle yavaşça gözlerimi kırpıştırdım ve etrafa biraz göz attım, duvardaki saat neredeyse on biri gösteriyordu.
Bay Wonka'ya teşekkür anlamında kısa bir şekilde başımı salladım ve evden çıkmak için hareketlendik. Hareketlendik hareketlenmesine ama Bay Wonka bir anda charlie'ye döndü:"fabrikanın bir sonraki sahibi olmak istemez misin?"
Bizim çocuğumuz fabrikayı devralsa güzel olurdu...
Ne diyordum ben yine her zamanki gibi saçmalıyordum charlie'yi gerçekten seviyorum onun elindeki bu fırsat hakkında böyle kötü düşünmek... Tanrım ne kadar da kötü ve fırsatçı bir kadınım!
Charlie başını olumsuz anlamda salladı:
"üzgünüm, kendi emeklerimle kazanamadığım birşeyi istemiyorum"
Bay Wonka bir çocuk gibi dudaklarını aşağıya büzdü ve charlie'ye tatlı bakışlar attı:
"şeker de var ama..."
Charlie yine olumsuz cevap verdi ve Bay Wonka ısrar etmekten vaz geçti, evden ayrılırken kısa bir vedalaşma yaptık ve dışarı çıktık çıkmadan önce charlie'nin saçlarını karıştırmayı ihmal etmemiştim.
Yağan karlar altında derin bir nefes verdim ve Bay Wonka'ya baktım:
"ne düşünüyorsunuz Bay Wonka bir günlük kısa maceramızın sonuna böyle gelmiş olabilir miyiz"
Yavaşça suratıma baktı ve küstah bir kahkaha attı:
"şimdi bittiğini düşünüyorsan yanılıyorsun küçüğüm, herşey yeni başlıyor"
Ve yavaşça dudaklarıma yaklaşmaya başladı, korkuyordum midemde kelebekler uçuşuyordu her an kusabilirdim hazır mıydım bilmiyordum. O gün tanıştığın biriyle öpüşmek ne kadar etikti ki zaten kafayı sıyırmak üzereydim bir kaç salise içinde nasıl bu kadar çok şey düşünebilmiştim...
Dudakları benim dudaklarım ile buluşmadan önce elimle aramıza bir duvar çektim:"hazır değilim Bay Wonka kalbim buna dayanmaz. Öldürmek mi istiyorsunuz siz beni bu ani hareketler de ne böyle"
Anın sıcaklığı ile iyice panikliyordum yanaklarımın kızardığına emindim, gerçi karın yağması da bunda oldukça etkiliydi...
Bay Wonka yavaşça elimi tuttu ve yere çömelip avucuma küçük bir buse kondurdu, Tanrım bu adama ne olmuştu böyle benimle dalga geçmesi ilgilenmemesi gerekiyordu neden böyle yapıyordu?
"küçük maceramızın böyle bitmemesi için biraz fedakarlık yapıyorum küçük hanım siz de mi biraz çaba sarfetseniz acaba?"
Lanet olsun sırf bu dediklerim yüzünden mi bunları yapıyordu. Sözlerime ne ara bu kadar değer verir olmuştu, çıldırıyorum.
"sözlerimi bu kadar ciddiye almanız pek beklenmedik birşey Bay Wonka, lütfen durun yoksa macera daha da ilerlemeden benim kalp krizi geçirmemle son bulacak"
Sırıttı, yavaşça doğruldu ve bana doğru iyice yaklaşmaya başladı (anın içine ediyorum biliyorum ama burayı yazarken aşırı kriz geçiriyorum 🦄)
Aramızda sadece bir nefelik mesafe kalmıştı ve benim ayaklarım yere çivilenmişçesine bir adım dahi geri adım atamıyordu:"bu kadar heyecanlı olma bunlar yetişkinler arasında normal şeyler"
Kaşlarımı çattım, tamam 7 yaşındaki bir çocuk gibi davrandığım zamanlar olmuştu ama çocuk muamelesi yapılması hem de tam öpüşecekken... Adil değildi bu.
Mesafe git gide kısaldı, ne ben geri çekildim ne de o adımlarını geri çekti, ilk önce sıcak dudaklarımız birbirine temas etti bir kaç saniye öylece gözlerim kapalı bekledim, Bay Wonka bu işte ustaymış belli ki halatları onun eline bıraktım🙌🏻
Bir eli ensemdeydi omen tonrem dedim, sokak ortasında öpüşmek hiç etik gelmese de itiraz etmedim mal mıydım da itiraz edecektim her neyse.
Öpüşme iyice derinleşiyor bu işlerden anlamayan ben için fazla ileri gidiyordu, soluk soluğa kalmıştım.
Bu noktada sadece yavaşça Bay Wonka'nın göğsünden ittirdim gerçi adamın hay maşallahı var kendisi nefessiz kaldığımı fark edip bir adım geri çekildi centilmen ✨
Ayaktayken öksürük krizine girmiştim resmen hafifçe çömeldim boğazlarım yırtılmış gibi hissediyordum bir insan nasıl bu kadar vahşice öksürebilir ki?
Çömelmiş bir halde öksürürken Bay Wonka'nın yanıma yavaşça eğildiğini gördüm hala öksürmeye devam ediyordum ve gözlerim bulanıklaşmaya başlamıştı, o esnada sırtımda Wonka'nın elini hissettim, yavaşça sırtımı sıvazlıyordu gurban olduğum.
"iyi misin? Macerayı devam ettirelim dedik allahına kavuşuyordun Arah."
Biraz daha iyileşince bay Wonkaya sinirli bakışlarımdan yolladım:
"siz ne ara bu kadar şakamatik oldunuz acaba bay Wonka?"
Gülümsemesi bir anda söndü ve cam asansöre doğru yürümeye başladı yüzüme bile bakmıyordu, arkasından onu takip etmeye başladım.
"hey hey nereye gidiyorsunuz bay Wonka beni böyle kullandıktan sonra bir kenara mı atacaksınız..."
Aşırı dramatik bir şekilde elimi alnıma attım ve bay Wonkaya yaslandım, her zamanki ne diyor bu gerizekalı bakışından attı ve dudaklarını araladı:
"saçma salak konuşma gidiyoruz işte"
"yani bay Wonka beni yanına mı alıyor 😳 bir gündeki bu gelişiminiz gözlerimi yaşarttı efendim"
Gözlerini devirdi ve birkaç düğmeye bastı,
"tabii ki gün ışığım, ama eğer böyle devam edersen seni yakıcıya atmak zorunda kalırım ^-^"
Korkutucu bir hamleydi bay Wonka beni derinden yaraladınız...
"Bu korkunçtu."
Benden tarafa döndü ve alnıma bir fiske attı:
"Senin olayları dramatize etmen daha korkunç"
Ee şey haksız sayılmazdı kafamı yavaşça salladım ve üzerinde bulunduğumuz manzaraya bakacaktım ama bilirsiniz yükseklik korkusu olan her insan için yüksekte bulunmak bir felakettir.
Gözlerimi kapadım ve asansörün kenarına yaslandım lanet olsundu ayıdan korkmayan ben nasıl cam asansörden korkabiliyordu?
"pf gözlerini kapatırsan tadını çıkaramazsın"
Gözlerimi açmamaya dikkat ederek kaşlarımı çattım:
"tadını çıkarmak istediğimi kim söylemiş"
Derin bir iç çekti ve yavaşça önüne döndü en azından ben öyle tahmin ediyordum...
Ee şey ben yine birşey yazdım siz hatırlatmasanız aklıma gelmezdi teşekkürler değerli okurlarım🤧
Çoğunuzun mesajlarını geç gördüm çünkü wattpade çok girmiyorum ve ayrıca tüm bildirimlerim kapalı gönül ister ki hepinizin yorumlarına ayrı ayrı cevap vereyim ama üşeniyorum TvT hepsini okuyorum o yüzden kötü hissetmeyin.
Hani bir de bölüm okunması 200 300 kişi ne havalara girdiysem KDÖSPEÖDĞSÖSĞAÖSĞWLWPLSPW öhm neyse ben sevdim şuan gidişatı aslında filmin sonundaki wonkanın dişçi babasını da eklemek hedefimdeydi ama üşendim artık, arah ile Wonkanın bir yerden başlamaları gerekiyordu bir de eminim buraları kimse okumuyor boş yaptım iyice diriltirsiniz arada beni canlar✨😋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bay Wonka
FanfictionWilly Wonka'nın çikolata fabrikasına gitmeye hak kazanan beş çocuk vardı. Peki ya 6. bir misafir daha olsaydı?