Ertesi gün~
Ertesi gün okula gittiğimde öz amcamı görmemiştim. Direk müdür yardımcısının odasına girip raporumu verdim ve kızların sınıfta olduğunu bildiğim için sınıfa gittim.
Ece:günaydın arkadaşlar
Derin:günaydın nasıl oldun?
Ece:iyiyim
Şule:korkuttun bizi
Özge:neyse hadi kantine gidelim açım ben
Ece:bende bi şey yemedim gidelim
Hepimiz kantine giderken öz amcamla karşılaştık ama onu aldırmadan yanından geçtim. Kantinden yiyeceklerimizi alıp sınıfa gittik ve dersleri daha dikkatli dinlemeye başladık her zamanki gibi.
2 gün sonra~
Okul çıkışı olmuştu. Kızlarla vedalaşıp kantine gidicektim çünkü babamı bekliycektim. Kantine gidip tarih ve edebiyat ödevimi yapıp defter kitapları tekrar çantaya koydum. Eşyalarımı toplarken amcam geldi.
(K.A:kızın amcası)
K.A:ece...
Gözlerimi devirdim...
K.A:özür dilerim
Sinirle ayağa kalktım.
Ece:neyini özür diliyorsunuz özür dilemek hiç bir şeyi değiştirmez benim ne yaşadıklarımı bilmeden konuşmayın siz güzel ve neşeli hayat geçirirken ben kendi hayatımı sorguluyorum haberiniz var şimdi de geçmiş özür dileyerek her şeyi baştan başlatmaya çalışıyorsunuz bir özür hiç bir şeyi değiştirmez bundan sonra benimle konuşmayın çünkü konuşacak hiç bir konu yok bahanelerle gelmeyin ve en samimi arkadaşlarıma da beni sormayın
Sinirle direk eve gitmiştim babamı beklemeden. Eve vardığımda kendimi odaya kilitleyip yatağa uzandım ve okulda olanları düşündüm.
Sırf bu yüzden mi bu okula tahinini istemişti. Liseyi bitirene kadar görmek zorundaydım. Ama şimdi ne olucak hiç bir fikrim yok. Bu konu yüzünden kendimi fazlasıyla yorgun hissediyordum. Onları da artık bu konu yüzünden daha fazla üzmek istemiyorum.
Uzun aradan sonra merhaba bu bölümü yazmaya başlamıştım ama bi türlü bitirip atamadım çünkü o zamanlar çalışıyordum ve fırsat bulamıyordum hazır okulun ikinci haftasındayken bi moral olsun diye tamamlayıp attım kendinize dikkat edin geç attığım için affedin sizi çok seviyorum bb...
