7.Sayfa

12 3 0
                                    

Ne olur bir gün yolunu şaşırsanda.(49)
Kalbime denk gelsen yolum herkese diken.
İken sana gül geliversen anısızın bana.
Ama senden bana gelen tek şey sızın.
Sanki geçmediği halde geçmiş zamana.
Hapsolmuş duygularım şu kalbini bana.
Emanet verde   tüm benliğimle ısıtayım.
Eritevereyim şu bana karşı buz kesilmiş.
Duygusuzluğunu sevgisizliğini benliğim
Dedim ya ne kadar bensem "içim olmayan.
Senle yaşayıp sensiz yaşlanırken hala ben.
Kelimesinden bahsetiyorum".
Ah boynu bükük kara sevdam vazgeçmek.
Nedir bilmez misin?
Ne diye hep ondan geçersin?
Kör,sağırsız, dilsiz ve narin sevdam.
Sen  hak etmedin sevilmemeyi

Seni saklayamıyorum  artık kimseye.(50)
Anlatamadıklarım içimde çoğaldıkça seni.
Daha çok arar oldum neydi seni bu kadar.
Bana özleten anımsatan sevdan ben seni.
Bu kadar anımsıyorken  acaba senin.
Aklına geliyor muyum ? sende beni.
Özlüyor musun ?
Ne yalan söyliyeyim en çokta o sert.
Bakışlarını özledim babamdan çok.
Bana nasihat vermeni özledim.
Sen gittiğinden beri seni gizli,gizli.
Kendime anlatıp durdum.
Boşluğun çok fazla hissediliyor.
Omzuna yasladığım başım bir tek sana.
Yasladığında huzurluydum mutluydum.
Şimdi ise bir o kadar mutsuz ve yalnızım.

Hiç bir kelime tarif edemez sensizliği.(51)
Anlatamam derdi mi hiç kimselere.
İçimde her şeyi saklayıp durdum.
Kaç yıl oldu sahi sen benden gideli
Kaç mevsim kaç kış kaç bahar geçti.
Sayamadım sensiz geçen günleri.
Sustum dilimde kelimeler tükendi.

Garip bir yolcudan  ibaretti benliğim.(52)
Sol tarafım sızılarla sağ tarafım ise.
Buruklarla içimde bir yerlerde.
Taşıyamacağım acılarla dolmuştu sırtım.
Gönlüm feryat,feryat  doruklarıyla üşürdü.
Ben acizliğimi dört duvara sığdırdım.
Kalemim  kağıda küsmüşte.
Dilim çoktan lal olmuştu sensizliğime.

Aydınlanan günün karşısında kapanan.(53)
Gözlerim uyumaya  bi hasret o kadarda.
Korkuyorum dalmaya senin olduğun.
Düşler yok artık kabuslarla uyanıyorum.
Sensiz başlayan yarınlara  ve sensiz.
Bir gün daha ben öyle yoruldum ki.
Hasretinle boğuşmaktan artık sığmıyorum.
Dışarda ki dünyaya yalnızlaşıyorum.
Sesizleşiyor içimde ki her şey bir şeyler.
Eksik içimde sanki adını bile koyamıyorum.
En güzel yıllarımı,anılarımı beni ben yapan.
Seni sesini ,kokunu her şeyini özlüyorum.
Sesizce içimdeki senle beraber.
Hissediyorum yavaş,yavaş nefesimin
Kesildiğini hasretinle öldüğümü.

Saat ikiye on var(54)
Bu vakitte kaç cenaze kaldırır omuzlarım.?
Ve ya kaç sen eder geçen her saniye.?
Kaç dubleye eşittir gözlerin?
Yüzüne söyleyemediğim her cümleyi.
İçtiklerimin sayesinde sana söylüyorum.
Anlatıyorum anlatıyorum olmuyor.
Karşımdaki duvarlar bakıyor bana.
Bu gece son uğurlayışım seni
Kanımdan kalbime hizalanan bu yolda.
Eğer bir gün gerçekten birini seveceksen.
O kişi ben olmalıyım yanlış anlama sakın.
Gerçeği ben olamam artık çünkü.
Senle beraber uyuduğumuz o gecenin.
Ertesi günü bu evden seninle beraber.
Duygularımıda kovmuştum.

Daha önce varlığında  yazamadığım.(55)
Kelimeleri yokluğunda kullanıyorum.
Tüm varlığın bir günlük yokluğa.
Denk gelmiyor hesapladım.
Matematiksel bir işlemden ziyade.
Gönülsel  bir işlemdi bu varlığını.
Güzelleştirmeyen  kelimeler.
Yokluğunu nasıl da güzelleştiriyor.
Muhtemelen sen yanımda olsaydın.

Şu an bunları yazıyor olmazdım.
Ben hiç mutluluk hikayesi görmedim.
Gördüklerim ya başarı ya ayrılık hikayeleri.
Benimde şu an anlatmaya çalıştığım.
Bir ayrılık hikayesi.

       AYRILIK ŞİİRLERİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin