2.Sayfa

130 14 4
                                    

Ve öylece dalıp kalmıştım gözlerine.(21)
Şimdi gülüşüne ait bir kaç eser var.
Hep sen gelirsin gözlerin gelir aklıma.
İnan sensiz geçiyor olsada ömrüm.
Ne gülen gözlerini unutabilirim.
Ne 'de sana ait her şeyi.

Gözlerin cennetten bir bahar 'mıydı.(22)
Susadığım çölde seraptan bir deniz mi.
Yoksa içime doğan bir güneş'mi
Ne vardı gözlerinde müebbet yediğim.
Şimdi ise yokluğunu yaşarken anladım.
Yaşadığım hayat bir rüyaydı rüyadaki.
İse yokluğunu yaşadığım bir kabustu


Bu gece yine kırgın bir gökyüzü var(23)
Yıldızıların bakışı yok yüreğime.
Ayın doğuşu yok gözlerime.
Her zamanki gibi yine karanlıktı.
Bu gece umut vardı penceremde.
Hayal vardı gözlerimde yitirdim onları.
Yine karanlık bu gecede uzaklara dalan.
Gözlerim daldıkça titreyen yüreğim.
Haykırıyordu sana olan özlememi.
Tükeniyordu umutlarım hayallerim.
Gündüzüm tükenmekte.
Ya gecemi bitir.
Yada gündüzümü geceye çevir.

Unuttum sana dair ne varsa.(24)
Yaşadığımız her anı unuttum.
O el ele yürüdüğümüz yolları
Gölgesinde oturduğumuz ağacı.
Hani bana o ilk bakışın vardıya.
Umut dolu birde gülüşün.
O maziyide unuttum.
Hani gitmeyecekmiş gibi sevgin.
Hani birde sana olan inanışım.
Boşa değil dercesine bir inanış.
Sonra ne olduysa oldu.
İhanet yalan karıştı sevgimize ayrıldık.
İşte sevdiğim biz diye bir şey kalmadı.
Her neyse sana olan ne varsa unuttum.
Unuttum derken bile bunca maziyi.
Anlatabilmem senin bana olan.
Sevgin gibi yalan oldu.
Üzülmüyorum doğrusu yokluğuna.
Ama seninle geçirdiğim onca.
Zamana üzülüyorum.

Bak yine akşam oluyor.(25)
Nerdesin hangi yaban eldesin.
Sen yoksan bu güneş neden aydınlatma.
Çabasında neden yıldızlar var sen yoksan
Neden bu kadar hasretim sana.
Ah çıkıversen karşıma tutsam ellerini
Gözlerimi yeniden doğmuş gibi sana
Açsam sende kapasam.

       AYRILIK ŞİİRLERİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin