Kuyu 9

7.3K 277 5
                                    

Bugün kaçırılalı  bir hafta olmuştu artık umut etmeyi bırakmıştım hem ruhsal hem bedensel çökmüştü  adam hergün yanıma gelip fotoğrafımı cekiyor canavara atıyordu bu bir haftadır. Hiç dusunmedigin kadar düşünmeye başlamıştım hayatın önemini insan ölmek isterken bile aslında içinde olmemek  için uğraşan bir yer vardı,  bende şuan öyleydim ölmek istiyordum ama bir yanim hep bekle umut et belki gelirler, seni burda cansız gördüklerinde nasıl hissedeceklerini düşün diye kendini avutuyordu ara sıra bilincim gidiyordu ama içimde öyle bir savaş  veriyordum ki ölmemek için , beş dakika sonra gözlerimi açıyordum ben ilk defa ölmemek için bu kdar direndiğimi hatirliyorum ailem öldüğünde 7yasindaydim 7 yaşından beri her  hayattan sıkıldığimda ailemi özlesem hep onların yanına cennette gitmek isterdim onlar çok iyiydi babam beni eskiden hep köpeklerden korurdu. babam öldükten sonra  beni koruyacak birisi olmamamisti oyuzdendi bu kadar korkmam her kiz  çocuğunun ilk aşkı babası derlerdide inanmazdım insan kaybedince değerini anliyor yaşarken her gün gecirdiğimiz insanlar öldükten sonra arkalarında birsürü keşke ile gidiyorlar keşke affetseydim, keşke istediği şeyi verseydim, malımız mülkümüz paramız yada gururumuz  hiçbir şey artık  arkada kalan o keskeler kadar değerli olmuyor . abimle gittiğimiz bir park vardı her zaman evimizin tam karşısındaydı annem bitek o parka gitmemize izin verirdi çünkü mutfak tan bizi. Görebilirdi  neden diğer parklara gidemiyoruz diye sorduğumda anne  olduğunda oğrenirsin demişti annem. abim beni hep o parktaki salıncaklarda sallardi yeşil ve turuncu renklerdi, ben kız olmama rağmen asla kız rengi diye adlandırılan ama aslında öyle olmayan renkleri sevmemiştim hep pembe turuncu mor renkte olan esyalarimi abime verirdim oda sırf ben üzülmiyim diye onları giyerdi abimle aramizda 4yas vardı  abim çok çalışkan bı çocuktu mahallemizdeki abiler ona satastiginda abim onları anneme şikayet ederdi bende abimden gizli hepsine laf çarpıp kaçardım ozamanlardan belliymiş böyle  dik başlı olacağım  2009  4 Nisan günü okula ilk gidicegim gündü annem okul kıyafetlerimi güzelce ütülemis yatağımın yanına koymusyu o gün heyecandan evdeki kimseyi uyutmamistim evde 10 dakikada bir ben okula gidiyorum diye bağırıyordum. abim en sonunda dayanamamış beni kovalamaya başlamıştı beni yakaladığında. Bana şu sözleri söylememişti

"Ben seni 10 yıl sonra göreceğim küçük fare ozaman da hala bu kadar okulu sevebilicekmisin "

Hani nerdesin abi, nerdesin anne ,nerdesin baba ,hani  beni 10yil sonra gorcektiniz 10yılı  geçtik ama siz hala gelmediniz bazen filmlerde olurdu ya hani kız ölücekken ailesi daha geç kızım gelme derdi. ölmek üzereyim anne niye gelmiyorsunuz   yurttaki ablalar hep bana ailen cennnette ordan seni izliyorlar sen agladiginda onlarda ağlıyor derlerdi ben inanmamış gibi yapsamda her ağlıcak gibi olduğumda siz ağlamayin diye  gözyaşlarımı siler ağlamazdim  Abimin sevdiği kız büyüdü  anne oda artık anne olacak ama abim düğününe bile gelmedi o kız abimi çok bekledi anne, bende onla bekledim sizi. yurttan çıktığımdan beri çalışıyorum anne çok çalışıyorum sizle yasaığımız anılarımız olan  o evi alacaktım sizi çok seviyorum anne yakında yanınıza geleceğim .


Yaklaşık beş dakika sonra tekrar kapı. Açıldı içeri adının Caner olduğunu öğrendiğim piç girdi yine elinde telefon vardı anlaşılan canavarı sinirlendirmek için elinden geleni yapıcaktı yine Arayıp telefonu hopörlere  aldı

"Ya canavar diyorimki ben bizim cocuklarıda sana. Göndereyim kızı güzel egitmişsin bedenine karşılık bile konusmuyo ya  2 ya 3 gün bilemedin dayanıklıysa  6gün  yaşar daha fazlası yok sen en iyisi senetleri vermekten başla,  nası  olsa kuyu güzel yer. görünen yerleri kadar görünmeyen yerleride var "

Cılız bir sele konusmaya  başladım artık
Sesimi bile  kontrol edemiyordum

"Sakın söyleme bu. Adam bana bişey yapmadi "

Yanımdaki adam hırlayıp belime ayağını geçirdi

"Seni oros*pu bakalım o güzel bedenin elimdeyken de böyle itiraz edebilecekmisin "

Adama iğrenir bir ifadeyle baktım

"Ulan piç onun bedenine dokunursan senin organını azına monte ederim penisiniz var diye kendinizi bir bok sanmayın senin yolundan ilerlersem senin karında benım altımda bağırıyor  olurdu "

Karşımdaki adamın yüzünün değiştiğini görebiliyordum. anlaşılan adamın bam teline basmıştı

"Hatta ne dersin sen bize ankayı verene kadar biz senin karını burda misafir ederiz belki bir kıyak yapıp egitirizde belki benim katımdada kalır  ama ne kadar dayanır bilemem  bide senin karın hamileydi dimi çocuğa bişey olur falan aman diyim dikkat edin  "

Karşımdaki adamın yüzünde şuan vazgeçmişlik vardı karısını ve evladını kaybetme korkusu gün yüzüne çıkmıştı içimdeki umut bir yerlerde yeşermeye başladı

"Yarın gelin  alın kızı karımıda rahat bırak "

O an okadar acıya rağmen yüzümde büyük bir tebessüm oluştu

kuyu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin